تحلیل و نقد پیش فرض های کلامی فریقین در ترجمۀ آیات امامت و فضایل حضرت علی (علیه السلام)

آلوسی، محمود. (1415). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.

ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن بن علی. (1422).زاد المسیر فی علم التفسیر. بیروت: دارالکتب العربی.

ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو. (1419). تفسیر القرآن العطیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.

ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (1408). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهش‎های اسلامی آستان قدس رضوی.

الهی قمشه‌ای، مهدی. (1380). ترجمه قرآن. قم: فاطمة الزهراء.

ابوحیان اندلسی، محمد بن یوسف. (1420).البحر المحیط فی التفسیر. بیروت: دارالفکر.

انصاری خوشابر، مسعود. (1377).ترجمه قرآن. تهران: نشر و پژوهش فروزان­فر.

بحرانی، هاشم. (1416). البرهان فی تفسیر القرآن. تهران: بنیاد بعثت.

بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418). انوار التنزیل و اسرار التأویل. بیروت: داراحیاء التراث العربی.

پیشوایی، محمد جواد. (1387). بررسی تطبیقی ترجمه قرآن کریم محمد مهدی فولادوند و مصطفی خرم دل (ده جزء اول). پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز.

ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن ابراهیم. (1422). الکشف و البیان عن تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.

حسکانی، عبیدالله بن احمد. (1411).شواهد التنزیل لقواعد التفضیل. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.

حقی بروسوی، اسماعیل. (بی­تا).تفسیر روح البیان. بیروت: دارالفکر.

خرم­دل، مصطفی. (1372). تفسیر نور. تهران: احسان.

دروزه، محمدعزت. (1383). التفسیر الحدیث. قاهره: داراحیاء الکتب العربیه.

دهلوی، شاه ولی الله. (1417). ترجمه قرآن. مدینه: مجمع ملک فهد.

زمخشری، محمود. (1407). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. بیروت: دارالکتب العربی.

سیدقطب (بن ابراهیم شاذلی). (1412). فی ظلال القرآن. بیروت ـ قاهره: دارالشروق.

سیوطی، جلال‌الدین. (1404). الدرالمنثور فی تفسیر المأثور. قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.

شوکانی، محمد بن علی. (1414). فتح القدیر. دمشقـ بیروت: دارابن‌کثیر و دارالکلم الطیب.

صادقی تهرانی، محمد. (1365). الفرقان فی تفسیر القران بالقرآن. قم: فرهنگ اسلامی.

طباطبایی، محمدحسین. (1417). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه.

طبرسی، فضل بن حسن. (1372). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصر خسرو.

طبری، ابوجعفر محمد بن جریر. (1412). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دارالعرفة.

طوسی، محمد بن حسن. (بی­تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.

طوسی، نصیرالدین و علامه حلّی، حسن بن یوسف. (1392). ترجمه و شرح کشف المراد. ترجمه علی شیروانی. قم: دارالعلم.

عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه. (1415).تفسیر نورالثقلین. قم: اسماعیلیان.

فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر. (1420).مفاتیح الغیب. بیروت: داراحیاء التراث العربی.

فلاح، ابراهیم. (1393 ش). نقد و بررسی ترجمه شاه ولی الله دهلوی.  فصلنامه پژوهش­های ترجمه در زبان و ادبیات عربی. س 4، ش 10. ص 43 ـ 60.

قرشی، علی‌اکبر. (1377).تفسیر احسن الحدیث. تهران: بنیاد بعثت.

قرطبی، محمد بن احمد. (1364). الجامع لاحکام القرآن. تهران: ناصر خسرو.

قمی، علی بن ابراهیم. (1367). تفسییر قمی. قم: دارالکتاب.

قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا. (1368).تفسیر کنزالدقایق و بحر الغرائب. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.

کاشانی، فتح‌الله. (1423). زبدة التفاسیر. قم: بنیاد معارف اسلامی.

کوشا، محمد علی. (1380). معرفی و نقد ترجمه تفسیری قرآن از دکتر مصطفی خرم دل،‌ (بخش اول).  فصلنامۀ ترجمان وحی.  س 5.  ش 10. ص 37 ـ 63.

ـــــــــــــــــــــ. (1381). معرفی و نقد ترجمه تفسیری قرآن از دکتر مصطفی خرم دل،‌ (بخش دوم). فصلنامۀ ترجمان وحی. س 6. ش 11. ص 48 ـ 73.

محلی، جلال­الدین و سیوطی، جلال­الدین. (1416). تفسیر الجلالین. بیروت: مؤسسة النور للمطبوعات.

مشکینی، علی. (1381). ترجمه قرآن. قم: الهادی.

مکارم­شیرازی، ناصر. (1373). ترجمه قرآن. قم: دارالقرآن الکریم.

ـــــــــــــــــــ، (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

ـــــــــــــــــــ،. (1375). پیام قرآن (تفسیر موضوعی قرآن). قم: مدرسة الامام علی بن ابیطالب (ع).

میبدی، احمد بن ابی سعد. (1371).کشف الاسرار و عدّة الابرار. تهران: امیرکبیر.

نجارزادگان، فتح‌الله. (1384). پژوهشی درباره مفاد آیه اکمال دین از دیدگاه فریقین. پژوهش‌های دینی. س 1. ش 3. ص 105 ـ 116.