| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,224 |
| تعداد مقالات | 18,149 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,932,862 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 29,009,120 |
بررسی التفات در تفسیر «التحریر و التنویر» | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 5، دوره 9، شماره 30، فروردین 1397، صفحه 101-140 اصل مقاله (770.83 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2019.9857.1106 | ||
| نویسندگان | ||
| رسول محمدجعفری* 1؛ مرضیه حیدری2 | ||
| 1استادیار دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| 2دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شاهد، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| التفات از صنعتهای علوم بلاغت است که یادگیری آن به فهم عمیقتر اعجاز بلاغی قرآن و ساختار کلام خداوند و درک صحیح آیات الهی نایل میسازد. شناخت التفات، اقسام و اهداف آن سبب رفع ابهام در پارهای از آیات میشود. تفسیر «التحریر و التنویر» ابن عاشور، از جمله تفاسیری است که به این مهم پرداخته است. وی 188 مرتبه با نام التفات و 28 نوبت با نام عدول، با شیوه ایجابی - که در پی اثبات التفات بوده است- و شیوه سلبی- که در پی اثبات عدم التفات بوده است- التفات را در ضمایر و عدد تبیین کرده است. وی همچنین در تفسیر خود کوشیده است به نکات تفسیری التفات در ضمایر: مخاطب به غایب، غایب به مخاطب، متکلم به مخاطب، متکلم به غایب، غایب به متکلم، اسم ظاهر به متکلم و ضمیر به اسم ظاهر و التفات و در عدد: التفات از مفرد به جمع و از جمع به مفرد، اشاره کرده و آنها را تبیین کند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| التفات؛ التحریر و التنویر؛ روشها؛ نکات؛ تعداد | ||
| مراجع | ||
|
ابن اثیر، محمد بن عبد الکریم. (1420 ق). المثل السائر فی الادب الکاتب و الشاعر. بیروت: انتشارات مکتبة العصریه. ابن رشیق قیروانی، ابو علی الحسن. (1408 ق).العمده. تحقیق محمد قرقران. چ 1. بیروت: دار المعرفه. ابن عاشور، محمد بن طاهر. (بی تا). التحریر و التنویر. بی جا: بی نا. ابن عبد الکریم، کمال الدین عبد الواحد. (1394 ش).البرهان الکاشف عن اعجاز القرآن. چ 1.بغداد: احیاء التراث الاسلامی. ابن قتیبه،محمد بن مسلم. (1410 ق).تاویل مشکل القرآن. چ 1. قاهره: انتشارات الاهرام لترجمة النشر. ابن معتز، عبدالله. (1422 ق).البدیع. چ 1. بیروت: انتشارات موسسه الکتب الثقافه. شرح مطرجی. ابن منظور، محمد بن مکرم. (1414 ق).لسان العرب. به کوشش یوسف خیاط. قم: دار الصادر. ابن منقذ، مرشد بن علی. (1407 ق). البدیع فی البدیع فی نقد الشعر. بیروت: انتشارات دار الکتب العلمیه. تفتازانی، سعد الدین. (1380 ش). مختصر المعانی. چ 7. قم: انتشارات دار الفکر. رازی، فخر الدین (1985 ق). نهایة الایجاز فی درایة الاعجاز. چ 1. بیروت: انتشارات دار المللایین. رحمانی، ﻫﻤﺎ. (1392 ش). روﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ﺑﺎزﻧﮕﺮی ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ اﻟﺘﻔﺎت ﺑﻼﻏﻲ. نشریه ﻓﻨﻮن ادﺑﻲ. ش 8. رشید فالح، جلیل. (1404 ق). فوائد الالتفات فی مباحث البلاغین. نشریه میان رشته ای/آداب المستنصریه. ش 36. زمخشری، محمود. (1407 ق). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل. بیروت: دار الکتاب العربی. سکاکی، محمد بن علی. (1407 ق). مفتاح العلوم.چ 2. بیروت: انتشارات دار الکتبه العلمیه. سیوطی، جلال الدین. (1421 ق). الإتقان فی علوم القرآن. بیروت: دار الکتاب العربى. طُبّل، حسن. (1411 ق).اسلوب الالتفات البلاغة القرآنیه. قاهره: انتشارات مکتبة الزهرا. طیبی، محمد بن عبد الله. (1406 ق).التبیان فی البیان. چ 1. کویت: انتشارات ذات السلاسل. علوی، حمزة بن یحیی. (2009 م). الطراز.قاهره: انتشارات الأمل. فراهیدی، خلیل بن احمد. (1410 ق). العین. قم: انتشارات هجرت. قرطبی، محمد بن احمد. (1364 ش). الجامع لاحکام القرآن. تهران: انتشارات ناصر خسرو. محمدی فشارکی، محسن. (1382 ش). شیوه سکاکی در بلاغت.نشریه آینه پژوهش. ش 48، صص 2-19.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,027 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 591 |
||