| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,180 |
| تعداد مقالات | 17,660 |
| تعداد مشاهده مقاله | 53,946,652 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,360,196 |
معاد جسمانی از دیدگاه علامه طباطبایی | ||
| اندیشه علامه طباطبائی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 تیر 1400 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/tat.2018.4645.5 | ||
| نویسنده | ||
| محمدرضا رضایی راد* | ||
| دانشگاه | ||
| چکیده | ||
| آنچه نظرات علامه طباطبایی را از خط مشی فلاسفه و حکمای دیگر در رابطه با اتحاد روح و بدن در قیامت متمایز می سازد، این است که او معاد جسمانی را برگرفته از تکامل و صعود بدن در اثر حرکت جوهری و رسیدن به مقام و مرتبه نفس می داند. او نظرات فلاسفه دیگر مبنی بر عود و نزول نفس و اتحاد با بدن دنیوی را رد می کند؛ چرا که به حکم عقل محال است موجودی که فعال و کمال یافته است، مجدداً به مرتبه قوه و انفعال نزول یابد. از بحث های او این نتیجه حاصل می شود که بدن جسمانی پس از مفارقت و جدایی ازنفس، بر خلاف نظر دیگران، فانی نمی شود و در اثر حرکتی که ناشی از حرکت جوهری است، کمال و فعلیتی خاص با نفس پیدا می کند و این اتحاد نفس و بدن در آخرت را می توان نتیجه اتحاد؛ حدوث جسمانی نفس با بدن دنیوی دانست، که از مهم ترین مسائل در حکمت متعالیه است. از نظر علامه طباطبایی انسان محشور در قیامت از یک سو عینیت و وحدت با انسان دنیوی دارد که آن به لحاظ نفس اوست، و از سویی مثلیتی با انسان دنیوی دارد، که آن به واسطه بدن اوست. بنابراین از نظر او عینیت بدن دنیوی و اخروی به نحوی باطل است. معاد جسمانی نتیجه آن می شود که در جهان آخرت انسان با وجودی جسمانی، از پاداش و یا عذاب جسمانی برخوردار شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| معاد جسمانی؛ عینیت شخصی؛ مثلیت بدنی؛ کمال بدنی؛ جایگاه نفوس | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 515 |
||