هندسه معنایی افترا بر خدا و نقش هستی شناسی در ترسیم آن

قرآن کریم. نسخه عثمان طه. ترجمه فولادوند.

ابن جزی غرناطی، محمدبن احمد. (1416ه.ق). کتاب التسهیل لعلوم التنزیل. بیروت: شرکت دارالارقم بن اب الارقم، چاپ اول.

ابن شهر­آشوب مازندرانی، محمد بن علی. (1410ه.ق). متشابه القرآن و مختلفه. چاپ اول. قم: انتشارات بیدار.

ابن عاشور، محمدبن طاهر. (بی­تا). التحریر و التنویر. بی­جا.

ابن­عطیه، عبدالحق بن غالب. (1422ه.ق). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. چاپ اول. بیروت: دارالکتب العلمیه. منشورات محمد علی بیضون.

ابن فارس، احمد بن فارس. (1404 ه.ق). معجم مقاییس اللغه. چاپ اول. قم: مکتبه الاعلام الاسلامی.

ابن­کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو. (1419ه.ق). تفسیر القرآن­العظیم. (ابن­ کثیر)، بیروت: دارالکتب العلمیه.

ابن منظور، محمدبن مکرم. (1414 ه.ق). لسان العرب. بیروت: دارالفکر للطباعه والنشر والتوزیع.

ابوالسعود، محمدبن محمد. (1983م). تفسیر ابى السعود.(ارشاد العقل السلیم الى مزایا القرآن الکریم‏) چاپ اول. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

امامی­جو، محمد­حسین. (1390). نگرشی نو به کذب و افترا بر خدا و رسول در حوزه حدیث. مجله مطالعات قرآن و حدیث سفینه بهار. شماره 30. صص31-58.

اندلسی ابوحیان، محمدبن یوسف. (1420ه.ق). البحر المحیط فی التفسیر. بیروت: دارالفکر.

آلوسی، سید محمود. ( 1415ه.ق). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دارالکتب العلمیه.

بطحائی، حسن. (1395). بررسی حوزه معنایی افترا و بهتان در قرآن کریم و روایات. نخستین همایش ملی واژه­پژوهی در علوم اسلامی. https://civilica.com/doc/508529/

بلاغی نجفی، محمد جواد. (1420ه.ق). آلاءالرحمن فی تفسیر القرآن. قم: نشر بنیاد بعثت.

بلخی، مقاتل بن سلیمان. (1423ه.ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان. بیروت: دار احیاء التراث.

بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418ه.ق). انوار التنزیل و اسرار التأویل. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

پایدار، صمد. (1389ه.ش). «مهندسی هستی­شناسی»، سایت http: wwatlab.um.ac.ar

جرجانی، محمدبن علی. (1418ه.ق). التعریفات. چاپ چهارم. بیروت: دارالکتاب العربی.

جمعی از محققان. (1386ه.ش). اصطلاح نامه اخلاق اسلامی. قم: نشر مؤسسه بوستان کتاب.

جوادی آملی، عبدالله. (1390ه.ش). تسنیم تفسیر قرآن. قم: مرکز نشر اسراء.

 حسن زاده، حسین. (1397ه.ش). ضرورت ضرورت ایجاد آنتولوژی فقه برای مدیریت اطلاعات فقهی در فضای دیجیتال. مجله فقه. دوره 25. شماره پیاپی 96. صص28-56.

حسینی، بی بی حکیمه. (1395). معناشناسی واژگان مترادف نما در قرآن. مطالعه موردی: کذب، افک، بهتان و افتراء» نخستین همایش ملی واژه­پژوهی در علوم اسلامی. https://civilica.com/doc/508418 

حسینی شیرازی، سید محمد. (1423ه.ق). تبیین القرآن. بیروت: نشر دارالعلوم.

حقی بروسی، اسماعیل. (بی­تا). تفسیر روح البیان. بیروت: نشر دارالفکر.

دوخانی، فیروزه. (1392ه.ش). چشم­اندازی به نرم افزار پروتج. مجله گفتمان علم و فناوری. شماره 7. صص 407-432.

دینوری، عبدالله بن محمد. (1424ه.ق). تفسیر ابن وهب المسمى الواضح فى تفسیر القرآن الکریم‏. چاپ اول.‏ بیروت: نشر دار الکتب العلمیه. منشورات محمد علی بیضون.

راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ه. ق). المفردات فی غریب القرآن. دمشق: نشر دارالعلم الدارالشامیه.

روستایی، علیرضا. (1400). تأثیر بافت زبانی در گزینش باهم‌آیی واژگان قرآن کریم «مطالعۀ موردی سوره ابراهیم(ع)». مجله پژوهش های زبانشناختی قرآن. دوره 10، شماره 1، صص43-60.

زحیلی، وهبة بن مصطفی. (1418ه.ق). التفسیر المنیر فی العقیده و الشریعه و المنهج. دمشق: دارالفکر المعاصر.

زمخشری، محمود. (1407ه.ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. بیروت: داراکتاب العربی.

سبزواری نجفی، محمدبن حبیب­الله. (1419ه. ق). ارشاد الاذهان الی تفسیر القرآن. بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.

سمرقندی، نصربن محمد. (1416ه.ق). تفسیر المرقندی المسمی بحرالعلوم. چاپ اول. بیروت: دارالفکر.

سیوطی، جلال الدین. (1416ه.ق). تفسیر الجلالین. بیروت: مؤسسة النور للمطبوعات.

سیوطی، عبدالرحمن ابن ابی بکر. (1404ه.ق). الدر المنثور فى التفسیر بالماثور. قم: نشر کتابخانه آیت­الله مرعشی نجفی«ره».

شریف، عاطفه. (1387ه.ش). «کاربرد هستی شناسی در مدیریت دانش». مجله کتابداری و اطلاع رسانی. ش 3. صص97-116.

شوکانی، محمدبن علی. (1414ه.ق). فتح­القدیر. دمشق: دار ابن کثیر دار الکلم الطیب.

شیخ طوسی، محمدبن حسن. (بی­تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

طبرانی، سلیمان بن احمد. (2008م.التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن الکریم(طبرانی). چاپ اول. اردن: دارالکتاب الثقافی.

طبرسی، فضل بن حسن. (1372ه.ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات ناصر خسرو.

طبری، ابو جعفر محمدبن جریر. (1412 ه.ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. چاپ اول. بیروت: نشر دارالمعرفه.

طریحی، فخرالدین بن محمد. (1375ه.ش). مجمع­البحرین. تهران: نشر مرتضوی.

طیب، سید عبد الحسین. (1378ه.ش). اطیب البیان فی تفسیر القرآن. چاپ دوم. تهران: نشر انتشارات اسلام.

طیبی، علیرضا. (1395). معناشناسی واژگان مترادف نما در قرآن؛ مطالعه موردی: کذب، افک، بهتان و افتراء، نخستین همایش ملی واژه پژوهی در علوم اسلامی. https://civilica.com/doc/508531/

عاملی، ابراهیم. (1360ه.ش). تفسیر عاملی. تهران: انتشارات صدوق.

عسکری، حسن بن عبدالله. (1400ه.ق). الفروق فی اللغه. بیروت: دارالآفاق الجدیده.

علامه حلی، حسن بن یوسف. (1415ه.ق). کشف المراد فی تجرید الاعتقاد. قم: انتشارات جامعه مدرسین حوزۀ علمیه قم.

 علامه حلی، حسن بن یوسف. (1415ه.ق). کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد. قم: انتشارات جامعه مدرسین قم.

طباطبایی، محمدحسین. (1417ه.ق). تفسیرالمیزان. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین.

فخر رازی، ابو عبدالله محمد بن عمر. (1420ه.ق). مفاتیح الغیب. چاپ سوم. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی. (1417ه.ق). المحجه­البضاء فی تهذیب الاحیاء. قم: مؤسسه انتشارات اسلامی جامعه مدرسین.

فیض کاشانی، ملا محسن. (1415ه.ق). تفسیر صافی. تهران: انتشارات الصدر.

فیض کاشانی، ملا محسن. (1418ه.ق). الاصفی فی تفسیر القرآن. قم: مرک انتشارات دفتر تبلیغات.

فیضی دکنی، ابوالفضل. (1417ه.ق). سواطع الالهام فی تفسیر القرآن. قم: نشر دارالمنار.

فیومی، احمدبن محمد. (1414ه.ق). المصباح المنیر فی غریب شرح الکبیر. قم: مؤسسه دارالهجره.

قرشی، علی اکبر. (1412ه.ق). قاموس قرآن. تهران: نشر دارالکتب الاسلامیه.

قرطبی، محمدبن احمد. (1364ه.ش). الجامع لاحکام القرآن. تهران: انتشارات ناصر خسرو.

قمی، علی بن ابراهیم. (1363ه.ش). تفسیر قمی. چاپ سوم. قم: نشر دارالکتاب.

کاشانی، ملا فتح­الله. (1336ه.ش). تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین. تهران: کتاب­فروشی محمد حسن علمی.

 کاشفی سبزواری، حسین بن علی. (1369ه.ش). مواهب علیه. تهران: سازمان چاپ و انتشارات اقبال.

مجلسی، محمد باقر. (1403ه.ق). بحارالانوار. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

مرکز فرهنگ و معارف قرآن. (1386). دایرة المعارف قرآن کریم. قم: مؤسسه بوستان کتاب. چا دوم. (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم).

مقاتل، ابن سلیمان. (1423ه.ق). تفسیر مقاتل بن سلیمان، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چاپ اول.

مکارم شیرازی، ناصر. (1421ه.ق). الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل. قم: نشر مدرسه امام علی بن ابی طالب.

مکی، ابن حموش. (1429ه.ق). الهدایه الی بلوغ النهایه. امارات: نشر جامعه­الشارقه. چاپ اول. کلیة الدراسات العلیا و البحث العلمی.

منصوب به امام صادق علیه السلام. (1400ه.ق). مصباح الشریعه. چاپ اول. بیروت: نشر اعلمی.

موسوی سبزواری، سید عبدالاعلی. (1409ه.ق). مواهب الرحمان فی تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسه اهل البیت(ع).

میبدی، احمدبن محمد. (1371ه.ش). کشف الاسرار و عدة الابرار( معروف به تفسیر خواجه عبدالله انصارى). تهران: نشر امیر کبیر.

نراقی، مهدی بن ابی ذر. (بی­تا). جامع­السعادات : بی­جا.

نقیب، سید محمد. (1397). بررسی تطبیقی –تحلیلی ترجمه قرآن بهرام پور و صفوی بر پایه الگوی انسجام هلیدی و حسن(مطالعه موردی سوره نازعات). مجله مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی. سال دوم. شماره چهارم. صص121- ض43.

واحدی، علی بن احمد. (1415ه.ق). الوجیز فی تفسیر کتاب العزیز. چاپ اول. بیروت: نشر دارالقلم.

وفایی، اعظم. (1396). جستاری در معناشناسی افترا و بهتان و قلمرو آن در قرآن. مجله مفتاح (مطالعات تفسیری و معناشناختی قرآنی). شماره 4. صص105-120.