منابع
- آیتالله خامنهای، (۱۳۹۷)، «مجموعه سخنرانیها در مورد مقاومت»، وبسایتir.
- ابن فارس، ا، (۱۴۰۴ ق)، معجم مقاییس اللغة (جلد ۶)، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
- امام خمینی(ره)، ر، (۱۳۶۱)، صحیفه نور (جلد ۶)، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- انصاریان، نسرین، (1395)، «مفهوم مقاومت اسلامی و قیود مؤثر در آن»، پرتال جامع علوم و معارف قرآن، بازیابی شده در ۷ سپتامبر ۲۰۲۵، از: http://quran.isca.ac.ir/fa.
- خراسانی، ع، (۱۳۹۹)، «نقش توحیدباوری در مقاومت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم»، مطالعات علوم قرآن، دوره 2، شماره 1، صص ۱-۳۳.
- راغب اصفهانی، ح. ب. م، (۱۴۱۲ ق)، مفردات ألفاظ القرآن (جلد ۱)، بیروت: دارالقلم.
- سعیدی، رضا امیر، (۱۳۹۴)، «چشمانداز رهایی بشر در نظریه اسلامی و نظریه انتقادی روابط بینالملل رویکردی تطبیقی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، دوره ۱۲، شماره ۴۰، صص ۲۷-۳۸.
- طریحی، فخرالدین بن محمد، (۱۳۷۵)، مجمع البحرین (جلد ۶)، تهران: مرتضوی.
- علی بابایی، غلامرضا، (۱۳۹۱)، فرهنگ سیاسی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات آشیان.
- قاسمی، بهروز، (۱۳۹۷)، «ژئوپولیتیک محور مقاومت و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بر اساس گفتمان انقلاب اسلامی»، فصلنامه آفاق امنیت، دوره 11، شماره 38، صص ۵-۸۸۲.
- گودرزی طاقانکی، یحیی، نساج، حمید و گودرزی، مهدی، (۱۴۰۰)، «مبانی نظری محور مقاومت اسلامی با نگاهی بر انترناسیونالیسم اسلامی»، فصلنامه علمی راهبرد، دوره 30، شماره 2، صص ۲۹۹-۳۲۳.
- لزگی، سید روحاله و غیاثی فتحآبادی، مهدی، (۱۴۰۲)، «ابعاد تمدنی مقاومت اسلامی در جمهوری اسلامی ایران و نقش الگوی انقلاب اسلامی ایران در شکلگیری محور مقاومت اسلامی»، فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دوره ۱۴، شماره ۵۳، صص ۱۶-۲۸.
- لطفی، مهدی، شیرخانی، علی و جاودانی مقدم، مهدی، (۱۴۰۱)، «نقش الگوی انقلاب اسلامی ایران در شکلگیری محور مقاومت اسلامی»، تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دوره ۵۳، شماره ۱، صص ۱۷-۲۸.
- مشیرزاده، حمیرا، (۱۳۸۴)، «نظریه انتقادی روابط بینالملل و گفتگوی تمدنها»، دو فصلنامه پژوهش علوم سیاسی، دوره 1، شماره 1.
- مطهری، مرتضی، (۱۳۹۰)، مجموعه آثار، تهران: صدرا.
- ملکی، عباس، (۱۳۹۸)، «تبیین مبانی فقهی مقاومت در اندیشه آیتالله خامنهای»، پژوهشهای سیاست اسلامی، دوره ۱۱، سال ۲۳، صص ۱۸۸-۲۰۵.
- مهدیان، عقیل، (۱۳۹۹)، طرح کلی اندیشه مقاومت، تهران: سفیر صادق.
- یوسفی مقدم، محمد، (۱۳۹۹)، «جایگاه و اهداف مقاومت اسلامی از دیدگاه مفسران، با تأکید بر آیات جهاد»، علوم سیاسی (باقرالعلوم)، دوره 23، شماره 91، صص ۳-۹۱.
References
- Bhabha, H. K, (1997), “Postcolonial Criticism”, In B. Moore-Gilbert, G. Stanton, & W. Maley (Eds.), Postcolonial Criticism: A Longman Critical Reader, Landan: Longman.
- Boehmer, E, (2006), “Postcolonial Writing and Terror”, Wasafiri, Vol. 22, No. 2, PP. 4-7.
- Daase, C & Deitelhoff, N, (2019), “Opposition and Dissidence: Two Modes of Resistance against International Rule”, Journal of International Political Theory, Vol. 15, No. 1, PP. 11-30.
- Hobden, S & Wyn Jones, R, (2022), “Marxist Theories of International Relations”, in the Globalization of World Politics: An Introduction to International Relations, Oxford University Press, USA. (2010), PP. 130-146.
- Jefferess, D, (2008), Postcolonial Resistance: Culture, Liberation and Transformation, Toronto: University of Toronto Press.
- Mbembe, A, (2001), On the Postcolony, (Vol. 41), California: University of California Press.
- Nuruzzaman, M, (2014), “The Iranian Revolution at 40: Shifting Grounds, Continuing Resilience”, Retrieved from: https://www.e-ir.info/2019/03/14/the-iranian-revolution-at-40-shifting-grounds-continuing-resilience.
- Ostovar, A, (2016), Vanguard of the Imam: Religion, Politics, and Iran's Revolutionary Guards, Oxford University Press.
- Shahjahan, R. A, (2014), “From ‘no’ to ‘yes’: Postcolonial Perspectives on Resistance to Neoliberal Higher Education”, Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education, Vol. 35, No. 2, PP. 219-232.
- Tyson, A. D, (2010), Decentralization and Adat Revivalism in Indonesia: The Politics of Becoming Indigenous, London & New York: Routledge.
- Young, R. J, (2016), Postcolonialism: An Historical Introduction, Oxford: Wiley- Blackwell Publishing Ltd.
|