| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شمارهها | 2,187 |
| تعداد مقالات | 17,728 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,547,807 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,556,120 |
نگاهی بر ماجرا در عرفان و تصوف | ||
| عرفان پژوهی در ادبیات | ||
| دوره 3، شماره 5، مهر 1403، صفحه 167-192 اصل مقاله (767.22 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/msil.2024.79532.1107 | ||
| نویسندگان | ||
| مجید سرمدی* 1؛ پروین نقدی2 | ||
| 1دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری ادبیات عرفانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، قزوین، ایران | ||
| چکیده | ||
| جامعه تصوف به عنوان نهادی اجتماعی دارای ادبیات و آیینها و مناسک خاصی هستند که اجرای این قوانین و ضوابط حاکم در خانقاهها بر مریدان و حتی بزرگان و پیر و مرشد ضروری و الزامی میباشد. یکی از این آیینها و مناسک ماجرا گفتن است. «ماجرا» در اصطلاح صوفیه و نظام آموزش خانقاه و آداب آن، بازخواست از درویشی است که ترک ادبی نسبت به پیر یا درویش دیگر از او سر زده و او در حضور پیر باید خطای خود بپذیرد و عذرخواهی کند. با توجه به اینکه ماجرا و ماجرا گویی به صورت پراکنده در اشعار شاعران و همچنین برخی کتب صوفیه دیده میشود و تنها منابع معتبر که به طور مفصلتر به این آیین پرداخته، کتاب «اورادالاحباب و فصوصالآداب ابوالمفاخر باخرزی» و «انسان کامل عزیز الدین نسفی» است، نویسندگان در این جستار با تکیه بر این متون و دیگر متون عرفانی به بررسی و تحلیل آداب و قوانین «ماجرا گفتن» پرداخته اند که می توان به این موارد اشاره کرد: کینه به دل نگرفتن و آشکارا سخن گفتن سالک رنجیده، ماجرا گفتن در حضور پیر و جمع درویشان، پاکیزه و خالی بودن مکان ماجرا از اغیار، استغفار کردن مرید خطاکار، پرداختن غرامت و مجازاتی همچون ایستادن در صف النعال، دستار انداختن و سر و پای برهنه کردن توسط درویش خطاکار، برپا کردن جشن برای کدورت رفع شده. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ماجرا؛ آداب تصوف؛ اوراد الاحباب و فصوص الآداب؛ انسان کامل؛ درویش و پیر | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 386 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 251 |
||