| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,226 |
| تعداد مقالات | 18,182 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,979,436 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 29,027,310 |
اثربخشی معنادرمانی در والدین کودکان با نیازهای ویژه: پژوهش فراتحلیل | ||
| روانشناسی افراد استثنایی | ||
| دوره 14، شماره 55، مهر 1403، صفحه 37-64 اصل مقاله (838.36 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jpe.2024.78041.2674 | ||
| نویسندگان | ||
| امید عیسی نژاد* 1؛ اوین محمدی2 | ||
| 1دانشیار گروه آسیبشناسی خانواده و تربیت، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| 2کارشناس ارشد رشته مشاوره، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| تربیت و مراقبت از کودکان با نیازهای ویژه توسط والدین امری مهم و چالشبرانگیز است. یکی از این رویکردها که در دهههای اخیر در ایران به بررسی میزان اثر آن توجه بسیار شده است معنادرمانی میباشد. هدف این فراتحلیل تعیین میزان اثربخشی معنادرمانی بر والدین کودکان با نیازهای ویژه بود. این پژوهش با استفاده از روش فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج تحقیقات مختلف، اندازه اثر معنادرمانی را مشخص میکند. 9 پژوهش که ازلحاظ روششناسی قابلیت بررسی داشتند و بین سالهای 1390 تا 1400 منتشر شده بودند، انتخاب شدند و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. منابع جستجوی دادهها بانک منابع اطلاعاتی جهاد دانشگاهی، پایگاه مجلات تخصصی نور، پایگاه مجلات علمی مگیران، بانک اطلاعات نشریات کشور و مرجع دانش سیویلیکا بودند. تجزیهوتحلیل دادهها و محاسبه اندازه اثر با استفاده از نرمافزار CMA2 و شاخص g هدجز انجام گرفت. یافتهها نشان میدهد که بررسی ناهمگنی اثرات با استفاده از آزمون کیو کوکران (Cochran's Q) مقدار Q برابر با 30/153 و مجذور I برابر با 17/92 به دست آمد که معنیدار است (001/0 > p). درنتیجه اندازههای اثر ناهمگن بوده و برای تحلیل تأثیرات باید مدل اثر تصادفی مدنظر قرار گیرد. اندازه اثر تصادفی برابر با 08/1 است، به همین ترتیب مقدار g هجز تصادفی برابر با 04/1 به دست آمد. بنابر این میتوان گفت معنادرمانی بر والدین کودکان با نیازهای ویژه اثر بالایی داشته است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| فراتحلیل؛ معنادرمانی؛ والدین کودکان با نیازهای ویژه | ||
| مراجع | ||
|
آزاد یکتا، م. (1394). بررسی میزان اثربخشی معنادرمانی در سلامت روان مادران دارای کودکان استثنایی. مجله مطالعات ناتوانی. 5(11)، 83-77.
اسمیت، ت؛ پولووی، ا؛ داتی، ت؛ پتن، ج. و داودی، ک. (2019). روانشناسی و آموزش دانشآموزان با نیازهای ویژه. ترجمه: همتی علمدارلو، ق؛ حسین خوانزاده، ع؛ علیزاده، ح. (1398). تهران: نشر ارسباران.
باران اولادی، ص؛ شیخ پور، ن؛ مرتضوی، م و صباحی، ع. (1397). تأثیر مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی در افزایش امیدواری معلولین ضایعه نخاعی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی. 19(2), 105-97.
باقری سهلوانی، ف و ابوترابی زارجی، م. (1397). اثربخشی معنادرمانی به روش گروهی بر میزان تابآوری مادران دارای کودک سندرم داون. فصلنامه روانشناسی و علوم رفتاری ایران. 13(2)، 10-1.
چوپانی، م و عزیزی، ز. (1400). بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش استرس ادراک شده و افزایش سلامت روان در مادران دارای فرزند استثنایی. نهمین همایش علمی-پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی، آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ایران.
داودی، ف؛ سیدمحمدی، ح؛ منجزی ع؛ صالحی، م و نواسری، ه. (1393). بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر شادکامی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی شهر اهواز. اولین کنفرانس سراسری توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی.
دلاور، ع. (1388). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران. نشر رشد.
شیرازی، م و میرزایی، ح. (1394). اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی بر افزایش کیفیت رابطه ولی- فرزندی در مادران دارای فرزند معلول. کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین در علوم انسانی.
شاهسواری، ز. (1397). بررسی تأثیر معنادرمانی گروهی (با رویکرد دینی) بر پرخاشگری و ناامیدی دانش آموزان. خانواده و پژوهش، 15(2)، 67-86.
صفاری نیا، م و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاههای شهر دبی. سالمند، 12(4)، 485-493.
صوابی نیری، و؛ قدرت، گ؛ امرایی، ک و رجنی، ا. (1399). تأثیر معنادرمانی بر اضطراب اجتماعی، روابط بینفردی افراد با ضایعه نخاعی. مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی. 33(6), 234-217.
عزیز محمدی، س؛ راکبی، ن؛ جمشیدی، ز و زمردی، م. (1398). اثربخشی معنادرمانی بر انسجام روانی و کیفیت زندگی در مادران دانشآموزان اوتیسم. مجله مطالعات ناتوانی. 37(9)، 7-1.
فراهانی، ح و عریضی، ح. (1388). روشهای پیشرفته پژوهش در علوم انسانی. نشر جهاد دانشگاهی، اصفهان.
قربان نژاد، ز و رجایی، ع. (1399). بررسی تأثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و پذیرش بیماری در بیماران نابینا و کمبینا. نوید نو. 23(75), 50-39.
کوری، جرالد. (2005). نظریه و کاربست مشاوره و رواندرمانی. ترجمه: سیدمحمدی، ی. (1401). تهران: نشر ارسباران.
مرادی کوچی، م و آقایی پور، ه. (1397). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر بهبود کیفیت زندگی مادران دارای فرزند با نیازهای ویژه. پنجمین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی.
نظری فر، م و قانعی فر، ن. (1400). اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر معنادرمانی بر احساس تنهایی و افسردگی مادران دارای فرزند اختلال یادگیری. پژوهشهای میان رشتهای زنان. 4(3)، 9.
نوری سندیانی، س؛ فلاح زاده، ه؛ پورابراهیم، ت و نظربلند، ن. (1397). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر معنای زندگی و عملکرد خانواده در مادران دارای فرزند مبتلا به اُتیسم. خانواده پژوهی. 14(1)، 149-135.
هویت، دنیس و کرامر، دانکن. (2005). روشهای آماری در روانشناسی و سایر علوم رفتاری. ترجمه: پاشا شریفی، ح؛ نجفی زاده، ج؛ میرهاشمی، م؛ معنوی پور، د و شریفی، ن. (1388). تهران: نشر سخن.
References
Asagba, R. B., & Marshall, M. (2016). The use of logotherapeutic techniques in the identification and intervention stages of treatment with persons with substance use disorder. African Research Review, 10(3), 39-54.
Batthyány, A. (Ed.). (2016). Logotherapy and Existential Analysis: Proceedings of the Viktor Frankl Institute Vienna, Volume 1 (Vol. 1). Springer.
Benn, R., Akiva, T., Arel, S., & Roeser, R. W. (2012). Mindfulness training effects for parents and educators of children with special needs. Developmental psychology, 48(5), 1476.
Frankl, V. E. (1969). The will to meaning. New York: The New American Library.
Frankl, V. E. (1985). Man's search for meaning. Simon and Schuster.
Frankl, V.E. (1986). The Doctor and the Soal: From Psychotherapy to logo-therapy. New York, NY: Vintage Books.
Frankl.V.E. (2006). Man's Search for Meaning, an Introduction to Logotherapy, 4th ed. Boston MA, Beacon Press.
Grissom, R. J., & Kim, J. J. (2005). Effect sizes for research: A broad practical approach. Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Hadi, M. C., Susanto, T., & Nur, K. R. M. (2020). Parenting Stress and Quality Of Life Of Special Need Chidren’s Parents: A School Health Survey Among Disabled Children in Badean Bondowoso. NurseLine Journal, 4(2), 84-93.
Hewitt, D., Cramer, D. (2010). Introduction to statistics in psychology 4th ed. NJ: Prentice Hall Publishing.
Lipsey, M. W., & Wilson, D. B. (2001). Practical meta-analysis. SAGE publications, Inc.
Malat, J., & Leszcz, M. (2015). Group psychotherapy. Psychiatry, 1923-1942.
Masefield, S. C., Prady, S. L., Sheldon, T. A., Small, N., Jarvis, S., & Pickett, K. E. (2020). The caregiver health effects of caring for young children with developmental disabilities: a meta-analysis. Maternal and child health journal, 24, 561-574.
Mihandoust, S., Radfar, M., & Soleymani, M. (2021). Logotherapy to improve parent-child relationship among mothers of autistic children: a randomized clinical trial. European review for medical and pharmacological sciences, 25(21), 6642-6651.
Mills, A. S., Vimalakanthan, K., Sivapalan, S., Shanmugalingam, N., & Weiss, J. A. (2021). Brief report: Preliminary outcomes of a peer counselling program for parents of children with autism in the South Asian community. Journal of Autism and Developmental Disorders, 51, 334-340.
Plant, K. M., & Sanders, M. R. (2007). Predictors of care-giver stress in families of preschool-aged children with developmental disabilities. Journal of Intellectual Disability Research, 51(2),109-124.
Ravari, A., Mirzaei, T., Hosieni, F., & Hassanshahi, E. (2021). Comparison of The Effects of Cognitive Therapy and Logotherapy on Iranian Elderly People’s General Health. International Journal of Community Based Nursing and Midwifery, 9(4), 289.
Roepke, A.M., Jayawickreme, E. & Riffle, O.M. (2014). Meaning and health: A systematic review. Applied Research in Quality of Life, 9(4), 1055–1079.
Rosenthal, R., & DiMatteo, M. R. (2001). Meta-analysis: Recent developments in quantitative methods for literature reviews. Annual review of psychology, 52(1), 59-82.
Shantall, T. (2020). The Lıfe-changıng Impact of Vıktor Frankl's Logotherapy. Springer Nature.
Smith-Young, J., Chafe, R., Audas, R., & Gustafson, D. L. (2022). “I Know How to Advocate”: Parents’ Experiences in Advocating for Children and Youth Diagnosed With Autism Spectrum Disorder. Health services insights, 15, 11786329221078803.
Somov, P. G. (2007). Meaning of life group: Group application of logotherapy for substance use treatment. The Journal for Specialists in Group Work, 32(4), 316-345.
Southwick, S. M., Lowthert, B. T., & Graber, A. V. (2016). Relevance and application of logotherapy to enhance resilience to stress and trauma. In Logotherapy and existential analysis (pp. 131-149). Springer, Cham.
Steger, M. F. (2013). Experiencing meaning in life: Optimal functioning at the nexus of well-being, psychopathology, and spirituality. In The human quest for meaning (pp. 211-230). Routledge.
Streiner, D. L. (2003). Meta-analysis: A 12-step program. Journal of Gambling Issues. 9(1), 1-23.
Tümlü, G. Ü., Akdoğan, R., & Türküm, A. S. (2017). The Process of Group Counseling Based on Reality Therapy Applied to the Parents of Disabled Children. International journal of early childhood special education, 9(2), 81-97.
Ulrichová, M. (2012). Logo therapy and existential analysis in counselling psychology as prevention and treatment of burnout syndrome. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 69, 502-508.
Vos, J. (2016). Working with meaning in life in mental health care: A systematic literature review of the practices and effectiveness of meaning-centred therapies. Clinical perspectives on meaning: Positive and existential psychotherapy, 59-87.
Vos, J., & Vitali, D. (2018). The effects of psychological meaning-centered therapies on quality of life and psychological stress: A metaanalysis. Palliative & supportive care, 16(5), 608-632.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,625 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 333 |
||