دانشگاه علامه طباطبایی

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات60
تعداد شماره‌ها2,199
تعداد مقالات17,837
تعداد مشاهده مقاله54,835,374
تعداد دریافت فایل اصل مقاله28,700,123
فرج الهی مقدم, حمزه, عبدالهی, بیژن, جعفری نیا, سعید, حسن پور, اکبر. (1404). الگوی مربی‌گری اجرایی در جمعیت هلال احمر با رویکرد پدیدارشناسی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(116), 87-128. doi: 10.22054/jmsd.2025.81213.4510
حمزه فرج الهی مقدم; بیژن عبدالهی; سعید جعفری نیا; اکبر حسن پور. "الگوی مربی‌گری اجرایی در جمعیت هلال احمر با رویکرد پدیدارشناسی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 34, 116, 1404, 87-128. doi: 10.22054/jmsd.2025.81213.4510
فرج الهی مقدم, حمزه, عبدالهی, بیژن, جعفری نیا, سعید, حسن پور, اکبر. (1404). 'الگوی مربی‌گری اجرایی در جمعیت هلال احمر با رویکرد پدیدارشناسی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(116), pp. 87-128. doi: 10.22054/jmsd.2025.81213.4510
فرج الهی مقدم, حمزه, عبدالهی, بیژن, جعفری نیا, سعید, حسن پور, اکبر. الگوی مربی‌گری اجرایی در جمعیت هلال احمر با رویکرد پدیدارشناسی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1404; 34(116): 87-128. doi: 10.22054/jmsd.2025.81213.4510

الگوی مربی‌گری اجرایی در جمعیت هلال احمر با رویکرد پدیدارشناسی

مطالعات مدیریت بهبود و تحول
مقاله 3، دوره 34، شماره 116، تیر 1404، صفحه 87-128    اصل مقاله (955.9 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jmsd.2025.81213.4510
نویسندگان
حمزه فرج الهی مقدم1؛ بیژن عبدالهی* 2؛ سعید جعفری نیا3؛ اکبر حسن پور4
1مربی گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام‌نور، الشتر، ایران.
2استاد گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
3دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
4گروه مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه الگوی مربیگری اجرایی در جمعیت هلال احمر بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و از منظر شیوه گردآوری دادهها در رده تحقیقات اکتشافی قرار میگیرد. در این تحقیق به منظور گردآوری دادهها با 20 نفر از خبرگان و کنشگران حوزه مربیگری اجرایی مصاحبه اکتشافی به عمل آمد. به منظور تحلیل دادهها از روش پدیدارشناسی استفاده گردید. یافتههای پژوهش منجر به ارائه مدلی با محوریت عناصر سازمانی، فردی و حرفهای گردید. مدل بهبود مربیگری اجرایی در جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در بر دارنده سه بعد فردی، سازمانی و حرفهای؛ 26 مولفه اخلاق مداری، هدف گرایی، نظم محوری، عمل محوری، آگاه سازی، آگاهی بخشی، همگرایی، حمایت گرایی، انگیزه بخشی، شفافیت، کل گرایی، ثبات گرایی، تعامل گرایی، هدف مندی، تطبیق‌پذیری، نظارت گرایی، مثبت اندیشی، وابستگی، جمعیتی، اثربخشی،آمادگی، ارتباطی، خودسازی، رشد گرایی و 109 شاخص میباشد.این مطالعه برخی از خلاءهای موجود در ادبیات مربیگری اجرایی را پر کرده است. برخلاف بسیاری از مطالعات قبلی در این حوزه که صرفاً بر ارزیابی‌های اثربخشی مربیگری اجرایی تکیه کرده‌اند، این مطالعه با نگاهی پدیدارشناسانه،به شناسایی مجموعه عوامل مرتبط با سطح فردی، سازمانی و حرفهای پرداخته و عوامل شناسایی شده را در قالب مدلی ارائه نموده است.
کلیدواژه‌ها
مربیگری؛ مربیگری اجرایی؛ پدیدارشناسی؛ جمعیت هلال احمر ایران
مراجع
  1. آیت الهی حمیدرضا. (1382). مقایسه روش تحلیل فلسفی استاد مطهری در اخلاق و روش پدیدارشناسی هوسرلی.‎
  2. ابراهیمی، علیرضا. (1398). طراحی مدل تاب­آوری در شرایط بحران بر مبنای نهادینه‌سازی یادگیری سازمانی مدیران وکارشناسان (مورد مطالعه سازمان هلال احمر کل کشور). مجله توانمندسازی سرمایه انسانی،  2(2)، 145-155.
  3. الوانی، سیدمهدی و بودلایی، حسن. (1389). پدیدارشناسی در مطالعات کارآفرینی. علوم مدیریت ایران، 5(19)، 33-61.
  4. ‎چناری، زهره؛ رضایی زاده، مرتضی؛ محمدی الیاسی، قنبر و بندعلی، بهار. (1399). شناسایی و تبیین راه‌حل‌های ارتقای فرایند مربی‌گری سازمانی. مشاوره شغلی و سازمانی، 12(45)، 177-200. 10.52547/jcoc.12.4.177
  5. عزیزی، محمد؛ وکیلی، یوسف و حسین لو، حمید. (1399). طراحی الگوی مربی‌گری کارآفرینانه در شرکت های کوچک و متوسط (مطالعه مورد: صنعت دارویی ). مشاوره شغلی و سازمانی، 12(43)، 173-198. 10.52547/jcoc.12.2.173
  6. قارلقی، سجاد؛ خراسانی، اباصلت؛ شمس، غلامرضا و قلیچ‌لی، بهروز. (1400). طراحی و تبیین الگوی صلاحیت‌های حرفه‌ای مربی‌گری اجرایی برای آموزش و توسعه مدیران و رهبران سازمان‌ها. اندیشه مدیریت راهبردی (اندیشه مدیریت)، 15(2)، 271-308. 10.30497/smt.2022.241533.3281
  7. کاشانی، پریسا؛ شائمی برزکی، علی و تیموری، هادی. (1402). طراحی و ارزیابی مدل مربی‌گری در محیط کار(مطالعه موردی: شرکت فولاد مبارکه اصفهان). پژوهش‌های مدیریت عمومی، 16(60)، 135-162. 10.22111/jmr.2022.40802.5675
  8. رادی‌شیرازی، سیدعباس؛ فیاضی، مرجان؛ حیدری، علی و بابایی‌زکلیکی، محمدعلی. (1398). رویکرد قوم‌نگارانه به پیشایندها در فرایند مربی‌گری. مدیریت سازمان‌های دولتی، 7(3 پیاپی 27)، 106–124.https://doi.org/10.30473/ipom.2019.44566.3493
  9. Apriani, A., Wahdiniawati, S. A., Ratna, R., Iristian, J., & Liana, E. (2023). Coaching for Performance and Development Organization. East Asian Journal of Multidisciplinary Research, 2(11), 4635-4644.
  10. Athanasopoulou, A., & Dopson, S. (2018). A systematic review of executive coaching outcomes: Is it the journey or the destination that matters the most? The Leadership Quarterly, 29(1), 70-88. https://doi.org/10.1016/j.leaqua.2017.11.004
  11. Audet, J., & Couteret, P. (2012). Coaching the entrepreneur: features and success factors. Journal of small business and enterprise development, 19(3), 515-531. https://doi.org/10.1108/14626001211250207
  12. Bono, J. E., Purvanova, R. K., Towler, A. J., & Peterson, D. B. (2009). A survey of executive coaching practices. Personnel psychology, 62(2), 361-404.  
  13. Clark Sr, M. L. (2024). Executive Coaching and Promoting Organizational Change (Doctoral dissertation, Walden University).
  14. Cresswell, J. (2013). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches.
  15. Dickelman, E. (2009). A phenomenological study: Understanding the management of social categorization diversity issues associated with college athletic teams. University of Phoenix.
  16. Feldman, D. C., & Lankau, M. J. (2005). Executive coaching: A review and agenda for future research. Journal of management, 31(6), 829-848. https://doi.org/10.1177/0149206305279599
  17. Gan, G. C., Chong, C. W., Yuen, Y. Y., Yen Teoh, W. M., & Rahman, M. S. (2020). Executive coaching effectiveness: towards sustainable business excellence. Total Quality Management & Business Excellence, 1-19.
  18. Graen, G., Canedo, J. C., & Grace, M. (2020). Team coaching can enhance psychological safety and drive organizational effectiveness. Organizational Dynamics, 49(2), 100697. https://doi.org/10.1016/j.orgdyn.2019.01.003
  19. Graßmann, C., Schölmerich, F., & Schermuly, C. C. (2020). The relationship between working alliance and client outcomes in coaching: A meta-analysis. Human relations, 73(1), 35-58. https://doi.org/10.1177/0018726718819725
  20. Grover, S., & Furnham, A. (2022). The Dark Triad, emotional intelligence, self-monitoring and executive coach effectiveness and satisfaction. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 15(1), 22-42. https://doi.org/10.1080/17521882.2021.1881575
  21. Hall, D. T., Otazo, K. L., & Hollenbeck, G. P. (1999). Behind closed doors: What really happens in executive coaching. Organizational dynamics, 39-39.
  22. https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.2009.01142.x
  23. Kampa-Kokesch, S., & Anderson, M. Z. (2007). Executive coaching: A comprehensive review of the literature.
  24. Khalique, F., Khan, N., & Saini, K. (2024). Executive Coaching for Organizational Success: A Critical Review. Navigating the Coaching and Leadership Landscape: Strategies and Insights for Success, 78-95. https://doi.org/10.4018/979-8-3693-5242-7.ch005 
  25. Kibe, J. K., & Muathe, S. (2018). Executive coaching and organisational performance: Review and a critique of literature and a research agenda. International Journal for Innovation Education and Research, 6(1), 11-26. https://doi.org/10.31686/ijier.vol6.iss1.890
  26. Kilburg, R. R. (1996). Foreword: Executive coaching as an emerging competency in the practice of consultation.
  27. Maltbia, T. E., Marsick, V. J., & Ghosh, R. (2014). Executive and organizational coaching: A review of insights drawn from literature to inform HRD practice. Advances in Developing Human Resources, 16(2), 161-183. ttps://doi.org/10.1177/1523422313520474
  28. McCusker, S., & Welply, O. (2021). COACH: A cross-national study of coach training for teachers across 5 countries. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice, 14(1), 39-61. https://doi.org/10.1080/17521882.2020.1735463
  29. Molyn, J., de Haan, E., van der Veen, R., & Gray, D. E. (2022). The impact of common factors on coaching outcomes. Coaching: an international journal of theory, Research and practice, 15(2), 214-227. https://doi.org/10.1080/17521882.2021.1958889
  30. Nicolau, A., Candel, O. S., Constantin, T., & Kleingeld, A. (2023). The effects of executive coaching on behaviors, attitudes, and personal characteristics: a meta-analysis of randomized control trial studies. Frontiers in psychology, 14, 1089797. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2023.1089797
  31. Passmore, J., & Gibbes, C. (2007). The state of executive coaching research: What does the current literature tell us and what’s next for coaching research. International Coaching Psychology Review, 2(2), 116-128. DOI:10.53841/bpsicpr.2007.2.2.116
  32. Razmjoo, S., & Nouhi, N. (2011). A SWOT analysis of the junior high school English program: A grounded theory approach. International Proceedings of Economics Development and Research, 26, 182-186.
  33. Reida, A. Cooka, J. Viedgeb, C., & Scheepersa, C.B. (2020). Developing management effectiveness: The nexus between teaching and coaching. The International Journal of Management Education. 18 (1). 1-18. https://doi.org/10.1016/j.ijme.2019.100334
  34. Rekalde, I., Landeta, J., Albizu, E., & Fernandez-Ferrin, P. (2017). Is executive coaching more effective than other management training and development methods?. Management decision, 55(10), 2149-2162. https://doi.org/10.1108/MD-10-2016-0688
  35. Roberts, V. Z., & Jarrett, M. (2018). What is the difference and what makes the difference? A comparative study of psychodynamic and non-psychodynamic approaches to executive coaching. In Executive Coaching (pp. 3-39). Routledge.
  36. Robins, R. V. (2017). Impact through coaching: does the use of models limit connectedness in coaching? Journal of Work-Applied Management.
  37. Rothwell, W. J. (2023). Transformational Coaching and Organization Development. In Transformational Coaching for Effective Leadership (pp. 61-71). Productivity Press.
  38. Strauss, A., & Corbin, J. (1994). Grounded theory methodology: An overview. Handbook of qualitative research/Sage.
  39. Susanto, P. C., Sawitri, N. N., Ali, H., Suroso, S., & Sastrodiharjo, I. (2023). Performance Management As a Mediation of Variable of Competence and Coaching Skills That Impacts Organization Sustainability. Formosa Journal of Multidisciplinary Research, 2(4), 719-728. https://10.55927/fjmr.v2i4.3792
  40. Tobias, L. L. (2007). Coaching executives.
  41. Van Manen, M. (2017). Phenomenology in its original sense. Qualitative health research, 27(6), 810-825. https://doi.org/10.1177/1049732317699381
  42. Widianto, S. (2021). Empowering leadership to performance excellence: the role of knowledge sharing and self-efficacy. International Journal of Business Excellence, 23(3), 297-311. https://doi.org/10.1504/IJBEX.2021.113701
  43. Williams, J. S., & Lowman, R. L. (2018). The efficacy of executive coaching: An empirical investigation of two approaches using random assignment and a switching-replications design. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 70(3), 227.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 662
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 204


login