| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,174 |
| تعداد مقالات | 17,607 |
| تعداد مشاهده مقاله | 53,003,233 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,131,753 |
زمان طرح تقاضای تأمین دعوای واهی در حقوق ایران (با نگاهی به رویۀ قضایی) | ||
| پژوهش حقوق خصوصی | ||
| مقاله 5، دوره 14، شماره 52، مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jplr.2025.87090.2943 | ||
| نویسنده | ||
| مهدی حمزه هویدا* | ||
| استادیار مجتمع آموزش عالی نهاوند، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| تقاضای تأمین برای جبران خسارات ناشی از اقامۀ دعوای واهی، نهادی است برای مقابله با طرح دعاوی بی‌اساس و ایذایی، که مورد توجۀ قانونگذار ایرانی نیز قرار گرفته است. صرف‌نظر از مفهوم دعوای واهی و شرایط استناد به آن، در پژوهش حاضر تلاش شده است، با شیوۀ توصیفی- تحلیلی، زمان اعتراض به واهی بودن دعوا و تقاضای اخذ تأمین برای آن، مورد بررسی قرار گیرد. اگرچه در نخستین نگاه به متن مادۀ 109 قانون آیین دادرسی مدنی هیچ قیدی دربارۀ زمان دیده نمی‌شود و به همین علت، بسیاری از محاکم اعتراض به دعوای واهی را تابع زمان نمی‌دانند، اما بطن ماده و ضمانت اجرای مقرر در آن نشان می‌دهد که نه‌تنها این نهاد مقید به زمان است بلکه با ضیق زمانی مواجه است و باید در نخستین مقاطع دادرسی مورد استناد قرار گیرد. استثنایی بودن ایراد به دعوای واهی و توجه به برخی اشکالات عملی این فرضیه را تقویت می‌کند که پس از گذر از مقطع بررسی دادخواست و ورود به دعوا و ماهیت آن، امکان ایراد به واهی بودن دعوا و تقاضای تأمین از بین خواهد رفت | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ایراد؛ دعوا؛ دعوای واهی؛ شرایط دادخواست؛ مقطع دادرسی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 142 |
||