| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,164 |
| تعداد مقالات | 17,526 |
| تعداد مشاهده مقاله | 51,853,535 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 27,758,802 |
ماکیاولی: اندیشه سیاسی در کاربست وضع استثنایی | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 2، دوره 21، شماره 82، تیر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2025.83738.2279 | ||
| نویسندگان | ||
| محسن باقرزاده مشکی باف* 1؛ مصطفی عابدی جیغه2 | ||
| 1استادیار گروه فلسفه دانشگاه کردستان | ||
| 2دانش آموخته دکترای فلسفه از دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| ماکیاولی در شرایطی در ایتالیا به اندیشه می پردازد که وضعی استثنایی بر آن حاکم است و مبتنی بر راهکارهای اندیشه سنتی و کلاسیک سیاست نمی تواند این وضع را نه تنها توضیح دهد بلکه برای برون‌رفت از آن نظریه‌ای ایجاد کند. این وضعیت جدید که خواهان فهم و تشکیل دولت ملی در مختصات جدید خودش است با ابزار، نظریه و غایاتی از سنخ خود نیاز دارد که در بیرون از جاذبه نظام اندیشه سنتی قابل فهم است. بنابراین وضعیت منحصر به فرد جدید، اندیشه سیاسی استثنایی می طلبد که مختصات آن عبارتند از تقدم امر جزئی خلاف آمد عادت بر امر کلی، تقدم عمل بر نظر، تقدم وضعیت سیاسی بر فضایل و اخلاق و در نهایت تقدم ویرتو بر الهه بخت یا نظم طبیعی رومی و یونانی و تبدیل کردن کل امور دست نیافتی اندیشه سنتی به فرصتی برای فرد دارای ویرتو؛ به طور خلاصه اتصال نظریه به عمل در جهت کارایی سیاسی. بنابراین رابطه ماکیاولی با مسائل سیاسی دیگر در چارچوب نظریه نیست بلکه در چارچوب اثربخشی نظریه در کاربست سیاسی آن است. به عبارت دیگر سیاست برای ماکیاولی در مختصات جدیدش مقدم بر شناخت نظری و حتی مقدم بر فلسفه نظری است؛ در موضع کنونی امر سیاسی در وضعیت خاص خود ابزار خودش را فرا می خواند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امر استثنایی؛ امر جزئی؛ ویرتو؛ بخت در مقام فرصت؛ دولت ملی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 7 |
||