| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,171 |
| تعداد مقالات | 17,554 |
| تعداد مشاهده مقاله | 52,335,070 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,015,946 |
تحلیل مسئولیت مدنی ناشی از عملکرد هوش مصنوعی با معیار مالکیت یا نگهداری با مطالعه تطبیقی در حقوق فرانسه | ||
| پژوهش حقوق خصوصی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 آبان 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jplr.2025.88112.2957 | ||
| نویسندگان | ||
| نورا احسانگر1؛ علیرضا یزدانیان* 2 | ||
| 1استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد | ||
| 2دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش به تحلیل مبانی حقوقی مسئولیت مدنی ناشی از عملکرد سامانه‌های هوش مصنوعی با تمرکز بر قواعد عمومی مسئولیت مدنی در حقوق ایران و فرانسه می‌پردازد. بدوا با تحلیل ویژگی‌های ماهوی هوش مصنوعی این فناوری به عنوان شیءِ واجد نقش فعال و اثرگذار در ایجاد خسارت تلقی شد. سپس، دو معیار برای انتساب مسئولیت بررسی گردید: مسئولیت مبتنی بر مالکیت و مسئولیت مبتنی بر نگهداری. در فرض وحدت مالک و کاربر، تفاوتی میان اعمال دو معیار وجود ندارد و مسئولیت به شخص واحد قابل انتساب است. اما در فرض تفکیک، معیار «نگهداری» و سلطه عملی در مواردی‌که کاربر در زمان وقوع خسارت نقش فعال دارد، اقناع‌کننده‌تر است. در مقابل، اگر خسارت ناشی از فعل غیرقابل پیش‌بینی و مستقل هوش مصنوعی باشد، نظریه مسئولیت محض و مبتنی بر مالکیت، توجیه حقوقی قوی‌تری دارد. از این منظر، مسئولیت مدنی در حوزه هوش مصنوعی، ماهیتی ترکیبی یافته و حسب شرایط، بر یکی از دو مبنا قابل استقرار است. یافته‌ها نشان می‌دهد تا پیش از تصویب قوانین خاص، بایرد رویکردی انعطاف‌پذیر متناسب با نوع رابطه و شرایط حادثه اتخاذ گردد تا ضمن جلوگیری از نتایج ناعادلانه، عدالت جبرانی محقق شود و حقوق مسئولیت مدنی با واقعیت‌های فناوری نوین هماهنگ گردد | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هوش مصنوعی؛ مسئولیت مدنی؛ مالکیت؛ نگهداری؛ کاربر | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 34 |
||