| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شمارهها | 2,200 |
| تعداد مقالات | 17,895 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,933,991 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,755,778 |
نقد استناد به معنای لغوی «تدبر» در نامگذاری روش تفسیری تدبر در قرآن کریم | ||
| سراج منیر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 آذر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2025.84583.2114 | ||
| نویسندگان | ||
| سید محمد صادق موسوی1؛ علی عربی آیسک* 2؛ مهدی عبادی3 | ||
| 1دانش آموخته دکترای علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ایران | ||
| 2استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، قم، ایران. | ||
| 3استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | ||
| چکیده | ||
| فهم دقیق واژگان قرآنی نقش بنیادینی در دستیابی به مراد الهی دارد؛ زیرا برداشت نادرست از یک واژه میتواند به شکلگیری اصول تفسیری ناصواب منجر شود. در سالهای اخیر، روشی با عنوان «تدبر در قرآن» رواج یافته که بر پایهی فهم ارتباطات درونی آیات و سورهها بنا شده و نام خود را از واژهی «تدبر» برگرفته است. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر منابع معناشناسی زبان عربی، به بررسی معنای اصلی واژهی «تدبر» پرداخته و نشان میدهد که استناد به معنای لغوی این واژه برای نامگذاری یک روش خاص تفسیری، فاقد پشتوانهی علمی کافی است. اگرچه این روش میتواند یکی از شاخههای تفسیر تلقی شود، اما اطلاق عنوان «تدبر» بر آن، از منظر زبانشناسی و معناشناسی، محل تأمل است. مقاله نتیجه میگیرد که این شیوهی خاص در فهم آیات قرآن، ارتباط مستقیمی با ماده و هیئت واژهی «تدبر» ندارد و نامگذاری آن به این عنوان، از منظر علمی قابل نقد است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| نقد روش تدبر؛ معناشناسی واژه تدبر؛ نامگذاری روشهای تفسیری؛ فهم قرآن؛ تحلیل لغوی واژگان قرآنی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 9 |
||