ارزیابی ترجمة قَالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَأَن یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (طه/ 59) در ترجمه‌های مشهور قرآن کریم

 قرآن کریم. (1374). ترجمة عبدالمحمّد آیتی. تهران: انتشارات سروش.

ــــــــــــــــــ. (1380). ترجمة مهدی‌ الهی ‌قمشه‌ای. چ 2. قم: انتشارات فاطمة الزّهراء^(س).

ــــــــــــــــــ. (1383). ترجمة محمّدعلی رضایی ‌اصفهانی و دیگران. چ 1. قم: مؤسّسة تحقیقاتی فرهنگی دارالذّکر.

ــــــــــــــــــ . (1380). ترجمة طاهره صفّارزاده. چ 2. تهران: مؤسّسة فرهنگی جهان‌رایانة ‌کوثر.

ــــــــــــــــــ. (1388). ترجمة محمّدرضا صفوی. چ 1. قم: دفتر نشر معارف‏.

ــــــــــــــــــ. (1378). ترجمة احمد کاویان‌پور. چ 3. تهران: سازمان چاپ و انتشارات اقبال.

ــــــــــــــــــ. (1415ق.). ترجمة محمّدمهدی فولادوند. تحقیق هیئت علمی دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی). چ 1. تهران: دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).

ــــــــــــــــــ . (1371). ترجمة جلال‌الدّین مجتبوی. تحقیق و ویراستاری از حسین استادولی. چ 1. تهران: انتشارات حکمت.

ــــــــــــــــــ . (1384). ترجمة علی موسوى گرمارودى. چ 2. تهران‏: قدیانى‏.

ــــــــــــــــــ . (1381). ترجمة علی مشکینی. چاپ دوم. قم: الهادی.

ــــــــــــــــــ. (1380). ترجمة عبّاس مصباح‌زاده. چ 1. تهران: سازمان انتشارات بدرقة جاویدان.

ــــــــــــــــــ. (1372). ترجمة محمّدکاظم معزّی. چ 1. قم: انتشارات اُسوه.

ــــــــــــــــــ. (1373). ترجمة آیت‌الله ناصر مکارم ‌شیرازی. چ 2. قم: دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی).

آلوسی، محمود. (1415ق.). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. تحقیق عبدالباری. چ 1. بیروت: دارالکتب العلمیّة.

ابن‌اثیر جزری، مبارک‌بن محمد. (1367). النّهایة فی غریب الحدیث و الأثر. تحقیق‏محمود محمّد طناحى. چ 4. قم‏: مؤسّسة مطبوعاتی اسماعیلیان‏.

ابن‌فارس، احمد. (1404ق.). معجم مقاییساللّغة. تحقیق محمّد عبدالسّلام هارون. چ 1. قم: مکتب الأعلام الإسلامی.

ابن‌منظور، محمّدبن مکرّم. (1414ق.). لسان العرب. چ 3. بیروت: دار صادر.

جوادی ‌آملی، عبدالله. (1389). تسنیم. تحقیق سعید بندعلی. چ 3. قم: انتشارات اسراء.

جواهری، سیّد محمّدحسن. (1384) «پژوهشی در انواع ترجمة قرآن کریم». پژوهش‌های قرآنی. ش 42 و 43. صص136ـ 159.

حسینی ‌زبیدی، محمّدمرتضی. (1414ق.). تاج العروس. محقّق علی شیری. چ 1. بیروت: دارالفکر.

درویش، محیى‏الدّین‏. (1415ق.). اعراب القرآن الکریم و بیانه.‏ چ 4. سوریه ـ حمص‏: الإرشاد.

روحی‌برندق، کاووس، علی حاجی‌خانی و محسن فریادرس. (1394). «ارزیابی ترجمه‌های فارسی معاصر قرآن کریم؛ مشتمل بر مادة حشر». پژوهش‌های ترجمه در زبان عربی. ش 12. صص 119ـ 144.

زمخشری، محمود. (1407ق.). الکشّاف عن حقائق غوامض التّنزیل. چ 3. بیروت: دارالکتاب العربی.

زمخشرى، جارالله محمود. (1417ق.). الفائق فی غریب الحدیث.‏ تحقیق ابراهیم ‏شمس‌الدّین. چ 1. بیروت‏: دارالکتب العلمیّة.

طباطبائی، سیّد محمّدحسین. (1417ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 5. قم: انتشارات جامعة مدرّسین حوزة علمیّة قم.

طبرسی، فضل‌بن حسن. (1372). مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن. چ 3. تهران: انتشارات ناصرخسرو.

طبری، محمّدبن جریر. (1412ق.). جامع‌البیان فی تفسیرالقرآن. چ 1. بیروت: دارالمعرفة.

طریحی، فخرالدّین. (1375). مجمع البحرین. تحقیق احمد حسینی ‌اشکوری. چ 3. تهران: مرتضوی.

طوسی، محمّد. (بی‌تا). التّبیان فی تفسیر القرآن. تحقیق احمد قصیر عاملی. چ 5. بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.

فخر رازی، ابوعبدالله. (1420ق.). مفاتیح الغیب. چ 3. بیروت: دار إحیاء التّراث العربی.

فراهیدی، خلیل‌بن احمد. (1409ق.). کتاب العین. چ 2. قم: نشر هجرت.

فضل‌الله، محمّدحسین. (1419ق.). تفسیر مِن وَحی القرآن. چ 2. بیروت: دار الطّباعة والنّشر.

مصطفوی، حسن. (1368). التّحقیق فی کلمات القرآن الکریم. چ 1. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

معرفت، محمّدهادی. (1418ق.).  التّفسیر و المفسّرون. مشهد: الجامعة الرضویّة للعلوم الإسلامیّة.

مکارم شیرازى، ناصر. (1421ق.). الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل‏. ترجمة محمّدعلى‏ آذرشب. چ 1. قم:‏ مدرسة الإمام علی‌بن أبی طالب^(ع).

هاشمی، احمد. (1387). جواهر البلاغه. ترجمة علی أوسط ابراهیمی. قم: حقوق اسلامی.

Holy Quran (ND). Pickthall, Marmaduke. New York.

_________ . (ND). Shaker, Mohammad Hamid. New York: Tahrike Tarsile Quran.

_________ . (ND). Saffarzadeh, Tahereh. Tehran: Honar Bidari Publication.