| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,178 |
| تعداد مقالات | 17,639 |
| تعداد مشاهده مقاله | 53,329,598 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,213,151 |
بازگشت جاودانۀ همان در تفکر فلسفی نیچه | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 2، دوره 7، شماره 26، تیر 1390، صفحه 37-52 اصل مقاله (230.76 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2011.5822 | ||
| نویسندگان | ||
| منوچهر صانعی دره بیدی1؛ حسین خوارزمی2 | ||
| 1هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی | ||
| 2دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی | ||
| چکیده | ||
| آموزة بازگشت جاودانۀ همان، یکی از بنیادی‌ترین اندیشه‌های فلسفی نیچه است و نیچه خود را آموزگار آن می‌داند. برطبق این آموزه، من باز خواهم گشت، با این خورشید، با این مهتاب، با این زمین و با همۀ رویدادهای آن، اما نه به یک زندگی نو یا زندگی بهتر یا زندگی همانند، بلکه من جاودانه به همین و همین زندگی باز خواهم گشت. پس از فروپاشی ارزش‌ها و ظهور هیچ‌انگاری در فرهنگ اروپایی، نیچه کوشید در پرتو این آموزه به جای فروغلتیدن در هیچ‌انگاری منفعل، به اندیشۀ هیچ‌انگارانۀ فعال دست یابد و چاره‌ای برای پوچی و معناباختگی زندگی بیابد. با اندیشة بازگشت جاودانة همان می‌توان معیاری برای سنجش نیرومندی و شیوه‌ای برای پرورش و تندرستی یافت و از روح کین‌خواهی به زمان رهید و به زندگی آن گونه که هست، گوارا و ناگوار آری همه‌جانبه گفت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| : هیچ‌انگاری فعال؛ بازگشت جاودانۀ همان؛ خواست | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,985 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,576 |
||