| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,179 |
| تعداد مقالات | 17,652 |
| تعداد مشاهده مقاله | 53,620,296 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,291,283 |
تفسیر شوپنهاور بر اصل جهت کافی | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 3، دوره 7، شماره 27، مهر 1390، صفحه 55-72 اصل مقاله (294.6 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2011.5830 | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالله امینی1؛ محمد جواد صافیان2 | ||
| 1هیئت علمی دانشگاه اصفهان | ||
| 2دانشجوی دانشگاه اصفهان | ||
| چکیده | ||
| اصل جهت کافی یکی از اصول بسیار مهم فلسفی است. آرتور شوپنهاور فیلسوف مشهور آلمانی، بر این اصل بسیار تأکید کرد و آن را مدخلی برای ورود به نظام فلسفی خویش قرار داد. وی بر آن است تا حدود و شرایط اطلاق این اصل را به نحو دقیق مشخص کند و از کاربرد ناروای آن در ساحت ماورای واقعیت پدیداری بپرهیزد. این اصل در نظام فلسفی وی حاکم بر روابط و نسب میان پدیدارها و اعیان است. به علاوه، اصل مذکور در نظام فلسفی وی مساوی با اصل علیت نیست، بلکه گسترده‌تر از آن است؛ زیرا اصل علیت تنها صورتی از صورت‌های چهارگانة اصل جهت کافی است. در این نوشتار سعی بر این است که مفاد، کارکرد، حوزة اطلاق و اهمیت این اصل را در فلسفة شوپنهاور نشان دهیم. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اصل جهت کافی؛ شوپنهاور؛ فاعل شناسا؛ متعلق شناخت؛ علیت؛ ماده؛ مکان؛ زمان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,766 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,396 |
||