| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,201 |
| تعداد مقالات | 17,941 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,031,608 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,802,430 |
حذف به قرینه در زبان فارسی: قاعده ها و محدودیت ها | ||
| متن پژوهی ادبی | ||
| مقاله 2، دوره 2، شماره 3، فروردین 1377، صفحه 37-85 اصل مقاله (7.55 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ltr.1998.6154 | ||
| نویسنده | ||
| علی میر عمادی | ||
| هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| چکیده | ||
| حذف به قرینه و مطالعه و بررسی در عملکرد آن به مواردی مربوط می شود گه یک سازه بنا بر دلایل کارکردی، معنایی ویا ساختاری و با توجه به قرینه های سازه ای محذوف می گردد. سخن کاوان و کاربردگرایان حذف سازه ها را در قالب بافت قابل توجیه می دانند و به دنبال آن هستند که علت حذف آن را به شیوه ای توصیف کنند. دستور نویسان سنت گرا نیز به تجزیه و تحلیل سطحی از عناصر محذوف می پردازند و «درک» را عامل اساسی در حشری بودن برخی از عناصر می دانند (دیوید کریستال، 1985، ص 107). از سوی دیگر زبانشناسان به بررسی محدودیت هایی که حذف به قرینه را مانع و یا ترغیب می نمایند می پردازند. با وجود این، در گذشته تعمق و تامل در قواعدی که بر این پدیدۀ زبانشناختی ناظر است کمتر مورد توجه بوده است. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,517 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,668 |
||