| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,185 |
| تعداد مقالات | 17,683 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,303,111 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,422,954 |
نماد گرایی عرفانی در شعر صائب تبریزی | ||
| متن پژوهی ادبی | ||
| مقاله 7، دوره 12، شماره 35، خرداد 1387، صفحه 130-156 اصل مقاله (1.81 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ltr.2008.6452 | ||
| نویسنده | ||
| بهمن نزهت | ||
| هیئت علمی دانشگاه ارومیه | ||
| چکیده | ||
| عالم عرفان، عالم وحدت و یکرنگی است. صائب با اصل وحدت بخش عرفانی همة پدیده‌های هستی را با همة تناقض‌ها و اضدادش به زیبایی در کنار هم می‌نهد و کیفیت و حالت آن ها را در زندگی روزمرة بشر به صورت زنده و نمادین بیان می‌کند. صائب در اشعار خود با به کارگیری نمادهای عرفانی و واژگان فنی صوفیه، صور خیال شاعرانه و مفاهیم ذهن گرایانة خود را به شکل هنری بیان می‌دارد. در حقیقت موضوع عرفان در شیوة شاعری او اصلی وحدت بخش و زیبایی شناختی دارد و بر بیشتر اشعار او سایه افکنده است. تصور شاعرانه و هنری صائب از واژگان فنی صوفیه، فضاها و زمینه‌های مناسبی را در غزل‌های او فراهم می‌آورد تا او با این شیوة خاص به خلق معانی و مضامین غیر متعارف و بدیع - که از مختصات ویژة سبک هندی است – بپردازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| استعاره؛ ایماژ؛ زیبایی‌شناسی؛ سبک شناسی؛ صائب؛ عرفان؛ نماد | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,071 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,114 |
||