| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,226 |
| تعداد مقالات | 18,178 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,972,477 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 29,024,476 |
«تئاتر برای توسعه» به مثابه رسانه: فرایند شکلگیری و ویژگی-های ارتباطی | ||
| فصلنامه علوم اجتماعی | ||
| مقاله 4، دوره 19، شماره 59، اسفند 1391، صفحه 142-173 اصل مقاله (858.05 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qjss.2013.6884 | ||
| نویسندگان | ||
| هادی خانیکی1؛ لیدا کاووسی2 | ||
| 1استادیار علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 2دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| چکیده | ||
| این مقاله در چارچوب تحولات نظری ارتباطات توسعه به طرح و بررسی تیافدی[1] و ویژگیهای آن پرداخته است. تیافدی محصول دو چرخش پارادایمی در ارتباطات توسعه از نظریات خوشبینانه «مکتب نوسازی» به نظریات انتقادی «مکتب وابستگی» است که در چارچوب گفتمان «توسعه از نوعی دیگر» و نظریات «ارتباطات مشارکتی» شکل گرفت و در برنامههای جدید توسعه و ارتباطات به ویژه در آمریکای لاتین جایگاه مهمی یافت. بنیان “تئاتر برای توسعه” بر تلفیق و ترکیب تؤامان دو عنصر «سرگرمی» و «آموزش» قرار دارد که با استفاده از تجارب و ظرفیتهای عمومی، تئاتر را برای ترغیب اجتماع به بیان دغدغهها، مشکلات و راهحلهای ممکن و آموزش غیررسمی شهروندان در مسیر توسعه به کار میگیرد. در این مقاله کوشش شده است که توصیف و تبیین ویژگیها و وجوه تمایز ارتباطی “تئاتر برای توسعه” با استفاده از رویکرد نظری پائولو فریره در آموزش و آگوستو بوال در نمایشهای کاربردی ارائه شود | ||
| کلیدواژهها | ||
| ارتباطات توسعه؛ تئاتر برای توسعه (“تئاتر برای توسعه”)؛ تئاتر عامه-پسند؛ ارتباطات مشارکتی؛ تئاتر اجتماعی؛ تئاتر در آموزش؛ تئاتر مشارکتی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,220 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,765 |
||