اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,201 |
| تعداد مقالات | 17,935 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,998,986 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,784,329 |
هنجاریابی پرسشنامه اسناد خطای گودجانسون تجدید نظر شده در بین جمعیت خلافکاری تهران | ||
| فصلنامه اندازه گیری تربیتی | ||
| مقاله 6، دوره 7، شماره 24، تیر 1395، صفحه 123-144 اصل مقاله (823.56 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jem.2017.13251.1377 | ||
| نویسندگان | ||
| منصور بیرامی1؛ تورج هاشمی1؛ حمید پورشریفی1؛ مرتضی عندلیب کورایم* 2 | ||
| 1عضو هیئت علمی- دانشگاه تبریز | ||
| 2دانشجو- دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| زمینه: انسان همواره سعی در تبیین رفتارهای خود دارد، لذا همانند همه رفتارهای دیگر خود، سعی در تبیین رفتارهای بزهکارانه و جنایتکارانه خود دارند. هدف: بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف هنجاریابی نسخه تجدید نظر شدهی پرسشنامه اسناد خطای گودجانسون (GBAI-R) انجام شده است. روش: بدین منظور با استفاده از یک طرح توصیفی-مقطعی، از بین مددجویان ندامتگاه اوین و کانون اصلاح و تربیت تهران، تعداد 464 آزمودنی با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. یافتهها: روایی محتوایی با استفاده از دو شاخص ضریب نسبی روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) محاسبه شد که بر این اساس دو آیتم 8 و 26 از پرسشنامه کنار گذاشته شد. برای ارزیابی برازش مدل از شاخصهای کای اسکوئر نسبی، شاخص نیکویی برازش، شاخص نیکویی برازش انطباقی، جذر میانگین مربعات خطای برآورد، شاخص برازش هنجار شده مقتصد، شاخص برازش افزایش، شاخص برازندگی توکر- لویس و شاخص برازش تطبیقی استفاده شد. نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد که الگوی سه عاملی برازش قابل قبولی با دادهها دارد و بار عاملی تمامی آیتمها به استثنای آیتم 23 در حد متوسط و قوی بود. ضرایب آلفای کرونباخ نیز نشان داد که مقیاس GBAI-R از پایایی بالایی برخوردار است. نتیجهگیری: در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان داد که این پرسشنامه یک ابزار روا و پایا برای بررسی اسناد خطا در متخلفان میباشد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| پرسشنامه اسناد خطا؛ تحلیل عاملی تأییدی؛ پایایی؛ هنجاریابی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,652 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,257 |
||
Scholarly Journals Management System © 1991.05.01 by Allameh Tabatabaei University is
licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International.