| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شمارهها | 2,196 |
| تعداد مقالات | 17,791 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,755,090 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,648,523 |
اثربخشی روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی بر کاهش حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افرادِ دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی: پژوهش تک آزمودنی | ||
| فرهنگ مشاوره و روان درمانی | ||
| مقاله 4، دوره 8، شماره 31، مهر 1396، صفحه 79-104 اصل مقاله (622.96 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qccpc.2017.24455.1589 | ||
| نویسندگان | ||
| الهام نجارپور محمدآبادی* 1؛ بهرامعلی قنبری هاشم آبادی2؛ مهرداد مظاهری3 | ||
| 1دانش آموخته کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2استاد گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 3دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی بر کاهش حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی است. این پژوهش، از نوع تک آزمودنی A-B با طرح خطّ پایۀ چندگانه و پیگیریِ یک ماهه میباشد. جامعۀ آماری، کلّیۀ افراد 18 تا 30 ساله بودند که در بازۀ زمانی اسفند 1394 و فروردین 1395 پس از دیدن اطّلاعیهها، به کلینیک روان شناختی دانشکدۀ علوم تربیتی و روان شناسیِ دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند. روش نمونه گیری، هدفمند بود. در مجموع از 34 نفری که به کلینیک مراجعه کردند، سه نفر نشانگان شخصیّت اجتنابی داشتند، که با استفاده از پرسشنامۀ چندمحوری بالینی میلون و مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیّت، انتخاب شدند. شرکتکنندگان، در موقعیّتهای خطّ پایه، جلسات پنجم، دهم، شانزدهم و یک ماه بعد از مداخله به پرسشنامۀ حسّاسیّت بین فردی (IPSM) پاسخ دادند. روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی نیز طیّ 16 جلسه اجرا گردید. تحلیل دادهها به روش تحلیل دیداری نمودار، اندازۀ اثر، درصد داده های همپوش و غیرهمپوش انجام شد. نتایج بیانگر این بود که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی، به طور معناداری حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید را در شرکتکنندگان، در پایان درمان و پیگیری کاهش داد. براین اساس میتوان گفت که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی در کاهش علائم افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی مؤثّر است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| روان درمانی کوتاه مدت روابط موضوعی؛ حسّاسیّت بین فردی؛ گوش بزنگی بین فردی؛ نیاز به تأیید؛ نشانگان شخصیّت اجتنابی | ||
| مراجع | ||
|
انجمن روانپزشکی آمریکا. (1393). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. ترجمۀ سیّد محمدی. تهران: نشر روان. (2013). شریفی، ع. مولوی، ه؛ نامداری، ک. روایی تشخیصی آزمون بالینی چندمحوری میلون-3. (1386). مجلۀ دانش و پژوهش در روانشناسی. 34. شکیبا، ش؛ محمدخانی، پ؛ پورشهباز، ع و مشتاق، ن. (1389). اثربخشی رواندرمانی کوتاهمدت روابط موضوعی بر کاهش شدّت افسردگی و مشکلات بین فردی زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با همبودی اختلالهای شخصیت خوشه C. مجله روانشناسی بالینی، 4. عطری فرد، م؛ شعیری، م؛ رسولزاده طباطبائی، ک؛ جان بزرگی، م؛ آزاد فلاح، پ؛ بانوپور، الف. (1391). بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی. مجلۀ فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 9. فتحی آشتیانی، ع. (1388). آزمونهای روانشناختی (ارزیابی شخصیت و سلامت روان). تهران: انتشارات بعثت. فراهانی، ح؛ عابدی، ا؛ آقامحمدی، س و کاظمی، ز. (1392). مبانی کاربردی طرحهای مورد منفرد در پژوهشهای علوم رفتاری و پزشکی، تهران: روانشناسی و هنر. محمدخانی، پ. (1392). مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلالهای DSM-IV. انتشارات دانژه. چاپ دوم. یارمحمدی واصل، م؛ برجعلی، الف؛ گلزاری، م؛ دلاور، ع. (1391). بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود اختلال افسردگی اساسی عودکننده. مجلۀ فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 12. Alden, L. E., & Fung, K. (2015). Avoidant Personality Disorder The Encyclopedia of Clinical Psychology: John Wiley & Sons, Inc.
Alresheed, F., Hott, B. L., & Bano, C. (2013). Single subject research: A synthesis of analytic methods. The Journal of Special Education Apprenticeship, 2(1), 1.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
Barber, J. P., Morse, J. Q., Krakauer, I. D., Chittams, J., & Crits-Christoph, K. (1997). Change in obsessive-compulsive and avoidant personality disorders following time-limited supportive-expressive therapy. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 34(2), 133.
Boyce, P., & Parker, G. (1989). Development of a scale to measure interpersonal sensitivity. Australasian Psychiatry, 23(3), 341-351.
Chambless, D. L., Fydrich, T., & Rodebaugh, T. L. (2008). Generalized social phobia and avoidant personality disorder: meaningful distinction or useless duplication. Depression and anxiety, 25(1), 8-19.
Cox, B. J., Pagura, J., Stein, M. B., & Sareen, J. (2009). The relationship between generalized social phobia and avoidant personality disorder in a national mental health survey. Depression and anxiety, 26(4), 354-362.
Eikenaes, I., Egeland, J., Hummelen, B., & Wilberg, T. (2015). Avoidant Personality Disorder versus Social Phobia: The Significance of Childhood Neglect. PloS one, 10(3), e0122846.
Gabbard, G. O. (2004). Long-term psychodynamic psychotherapy: A basic text. American Psychiatric Pub.
Høglend, P., Amlo, S., Marble, A., Bøgwald, K. P., Sørbye, Ø., Mary Cosgrove Sjaastad, M. D., & Heyerdahl, O. (2006). Analysis of the patient-therapist relationship in dynamic psychotherapy: An experimental study of transference interpretations. American Journal of Psychiatry.
Hummelen, B., Wilberg, T., Pedersen, G., & Karterud, S. (2007). The relationship between avoidant personality disorder and social phobia. Comprehensive psychiatry, 48(4), 348-356.
Johnson, J. G., Cohen, P., Chen, H., Kasen, S., & Brook, J. S. (2006). Parenting behaviors associated with risk for offspring personality disorder during adulthood. Archives of General Psychiatry, 63(5), 579-587.
Kantor, M. (2010). The essential guide to overcoming avoidant personality disorder: ABC-CLIO.
Livesley, W. John, ed. (2001) Handbook of personality disorders: Theory, research, and treatment. Guilford Press.
Lobbestael, J., Arntz, A., & Bernstein, D. P. (2010). Disentangling the relationship between different types of childhood maltreatment and personality disorders. Journal of Personality Disorders, 24(3), 285-295.
Masillo, A., Valmaggia, L. R., Lanna, A., Brandizzi, M., Lindau, J. F., Curto, M., & Leccisi, D. (2014). Validation of the Italian version of interpersonal sensitivity measure (IPSM) in adolescents and young adults. Journal of affective disorders, 156, 164-170.
Millon, T., Millon, C. M., Meagher, S., Grossman, S., & Ramnath, R. (2000). Personality disorders in modern life. John Wiley & Sons.
Morey, L. C., & Skodol, A. E. (2013). Convergence between DSM-IV-TR and D0SM-5 diagnostic models for personality disorder. Journal of Psychiatric Practice, 19, 179–193.
Porcerelli, J. H., Dauphin, V. B., Ablon, J. S., Leitman, S., & Bambery, M. (2007). Psychoanalysis with avoidant personality disorder: A systematic case study. Psychotherapy: Theory, research, practice, training, 44(1), 1.
Rosenthal, R., Cooper, H., & Hedges, L. V. (1994). Parametric measures of effect size. The handbook of research synthesis, 231-244.
Sadock, B. J., & Sadock, V. A. (2015). Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences/clinical psychiatry. Lippincott Williams & Wilkins.
Stadter, M. (2009). Object relations brief therapy: The therapeutic relationship in short-term work. Jason Aronson.
Steenbarger, B. N. (1992). Toward science-practice integration in brief counseling and therapy. The Counseling Psychologist, 20(3), 403-450.
Svartberg, M., Stiles, T. C., & Seltzer, M. H. (2014). Randomized, controlled trial of the effectiveness of short-term dynamic psychotherapy and cognitive therapy for cluster C personality disorders. FOCUS.
Town, J. M., Abbass, A., & Hardy, G. (2011). Short-term psychodynamic psychotherapy for personality disorders: a critical review of randomized controlled trials. Journal of Personality Disorders, 25(6), 723.
Winston, A., Laikin, M., Pollack, J., Wallner Samstag, L., McCullough, L., & Muran, J. C. (1994). Short-term psychotherapy of personality disorders. American Journal of Psychiatry, 151(2), 190-194.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,824 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,172 |
||