| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,223 |
| تعداد مقالات | 18,080 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,803,381 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,994,565 |
ارائه الگوی عملیاتی ارزیابی پایداری موسسات آموزش عالی: مورد مطالعه دانشگاه تهران | ||
| پژوهش های رهبری آموزشی | ||
| مقاله 3، دوره 3، شماره 10، دی 1395، صفحه 53-85 اصل مقاله (777.17 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jrlat.2018.25265.1319 | ||
| نویسندگان | ||
| عماد ملکی نیا* 1؛ عباس بازرگان2؛ صدیقه فیضی3 | ||
| 1دانشآموخته دکتری تخصصی مدیریت آموزش عالی دانشگاه تهران. | ||
| 2استاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران. | ||
| 3دانشآموخته کارشناسی ارشد برنامهریزی، مدیریت و آموزش محیطزیست دانشگاه تهران. | ||
| چکیده | ||
| پایداری در آموزش عالی رویکردی نسبتاً جدید است که به دنبال استقرار و کاربست اصول و مفاهیم توسعه پایدار در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی است. ارزیابی پایداری در پی سنجش میزان همسویی استراتژیها و برنامههای آموزشی، پژوهشی، خدمات تخصصی و فعالیتهای پشتیبانی دانشگاهها با اصول و مفاهیم توسعه پایدار است. لذا هدف تحقیق حاضر، شناسایی عوامل و ملاکهای پایداری موسسات آموزش عالی و ارزیابی وضعیت پایداری دانشگاه تهران است. برای انجام این تحقیق، از روش آمیخته اکتشافی استفاده شده است که در بخش کیفی روش تحقیق گروه کانونی و مصاحبه انفرادی و در بخش کمی روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به کار گرفته شده است. برای انتخاب نمونه، در بخش کیفی از روش نمونهگیری غیراحتمالی هدفمند و در بخش کمی از روش نمونهگیری طبقهای متناسب استفاده گردید. نتایج تحقیق در بخش کیفی نشان میدهد که عوامل اصلی ارزیابی پایداری دانشگاه شامل: آموزش، پژوهش، ارائه خدمات تخصصی، سیستم حکمرانی دانشگاه، سیستم مدیریت زیستمحیطی، سیستم تامین مالی دانشگاه هستند. به منظور ارزیابی وضعیت پایداری دانشگاه در عوامل فوق، در مجموع 34 ملاک و 81 نشانگر شناسایی گردید. نتایج تحقیق در بخش کمی نشان میدهد که از دیدگاه اعضاء هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی، وضعیت دانشگاه تهران در عوامل و ملاکهای پایداری به صورت معنیدار پائینتر از وضعیت مطلوب قرار دارد. ضمناً نتایج تحلیل دادههای تحقیق نشان میدهد که بین دیدگاه اعضاء هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در خصوص وضعیت پایداری دانشگاه تهران تفاوت معنیداری وجود دارد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| توسعه پایدار؛ آموزش عالی؛ ارزیابی پایداری؛ دانشگاه | ||
| مراجع | ||
|
بازرگان، عباس (1387). مقدمهای بر روشهای تحقیق کیفی و آمیخته؛ رویکردهای متداول در علوم رفتاری. تهران: نشر دیدار. چاپ اول.
دانشگاه تهران (1391). آمار دانشجویان، کارکنان هیأت علمی و غیر هیأت علمی: سال تحصیلی 92-1391. معاونت برنامهریزی و فناوری اطلاعات دانشگاه تهران.
سرائی، حسن (1382). مقدمهای بر نمونهگیری در تحقیق. تهران: سمت.
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس و حجازی، الهه (1384). روشهای تحقیق در علوم رفتاری. تهران: آگاه.
کمیسیون ملی یونسکو (1389). جمعبندی مباحث و توصیههای «کارگاه ملی پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران در زمینه آموزش برای توسعه پایدار و رویکرد کشوری تا پایان 2013». تهران: کمیسیون ملی یونسکو.
ملکینیا، عماد (1393). طراحی الگوی ارزیابی دانشگاه پایدار: موردمطالعه دانشگاه تهران. رساله دکتری دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
موثقی، سید احمد (1383). توسعه؛ سیر مفهومی و نظری. فصلنامه دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. شماره 63. صص 252-223.
AASHE (2017), STARS Technical Manual v2.1.3, Denver: AASHE. Available at: https://stars.aashe.org/
AASHE (2010), STARS- Version 1.0 Technical Manual, Denver: AASHE, 283 pp. Available at: http://www.aashe.org/
Beringer, A., Wright, T. and Malone, L. (2008), Sustainability in higher education in Atlantic Canada, International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 9 No. 1, pp. 48-67.
Beringer, A. (2006), Campus sustainability audit research in Atlantic Canada: pioneering the campus sustainability assessment framework, International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 7 No. 4, pp. 437-455.
Calder, W. & Dautremont-Smith, J. (2009), Higher education: more and more laboratories for inventing a sustainable future, in J. C. Dernbach (ed) Agenda for a Sustainable America, Washington, DC, Environmental Law Institute, pp 93-107.
Clugston, Richard. M & Calder, Wynn (1999). Sustainability and University Life, Walter Leal Filho ed. Frankfurt: Peter Lang.
Cole, Lindsay (2003), Assessing Sustainability on Canadian University Campuses: Development of a Campus Sustainability Assessment Framework, Royal Roads University, British Columbia.
Faghihimani, Maryam (2012). A Systemic Approach for Measuring Environmental Sustainability at Higher Education Institutions: A Case Study of the University of Oslo. University of Oslo.
GRC (2010). The College of Sustainability Report Card. Green Report Card. available at: http:// greenreportcard.org/ (accessed June 13, 2011).
Kamal. Abu Sayed and Asmuss. Margret (2013), Benchmarking tools for assessing and tracking sustainability in higher educational institutions: Identifying an effective tool for the University of Saskatchewan, International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 14 No. 4, pp. 449-465.
Kildahl, Ann. (2009), Advancing higher education for sustainability in Asia in a period of rapid growth—challenges and opportunities, Symposium Paper, Available at: www.hku.hk
Legacy, Crystal (2004). Campus Sustainability: Sustainability Assessment Framework at the University of Waterloo. Capstone Project. Available at:http://info.uwaterloo.ca/infowast/watgreen/projects/library/w04sustframework.pdf
Lindroos, P. & Cantell, M., 2007. Education for Sustainable Development in a Global Perspective. In: Kaivola, T. & Melen-Paaso, M. (eds.), Education for Global Responsibility – Finnish Perspectives, 85-96. Publications of the Ministry of Education 2007: 31. Helsinki University Press, Helsinki.
McIntosh, M., K. Cacciola, S. Clermont and J. Keniry. (2002). State of the Campus Environment: A national report on environmental performance and sustainability in higher education. National Wildlife Federation. Available at: http://www.nwf.org/campus-ecology/resources/reports/state-of-the-campus-environment-report/read-the-state-of-the-campus-environment-report.aspx
Onwuegbuzie, Anthony J & Leech, Nancy L. (2006), Linking research questions to mixed methods data analysis procedures, The Qualitative Report Journal, Vol 11. No 3. pp 474-498.
Relatore and Laureando (2012). Sustainability Reporting: A procedure for University. Università Ca' Foscari Ven: Sustainability Annual Report. Available at:http://dspace.unive.it/bitstream/handle/10579/1720/827931-1150054.pdf?sequence=2.
Roorda, N (2001), Auditing instrument for sustainability in higher education, Dutch Committee on Sustainable Higher Education (DHO), Avaiable at: www.dho21.nl/documents/AISHE-FolderA3English.pdf
Shriberg, Michael (2002), Institutional assessment tools for sustainability in higher education: strengths, weaknesses, and implications for practice and theory, International Journal of Sustainability in Higher Education, Vol. 3 No. 3, pp. 254-270.
The World Commission on Environment and Development (1987). Our Common Future. Oxford University Press: New York.
United Nations Conference on Environment & Development (1992). Agenda 21. Rio de Janerio. Available at:
http://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/Agenda21.pdf
United Nations (2004), Agenda 21 chapter 36: promoting education, public awareness, and training. Available at:
University Leaders for a Sustainable Future (2011). What is the Talloires Declaration?. availabale at: http://www.ulsf.org/talloires_declaration.html
University Leaders for a Sustainable Future (2010). Association for the University Leaders for Sustainable Futures. University Leaders for Sustainable Future, available at: www.ulsf.org
Wright, T. S. (2002), Definitions and frameworks for environmental sustainability in higher education. International Journal of Sustainability in Higher Education, No 3 (3), pp 203-220.
Yarime, Masaru and Tanaka, Yuko (2012). The Issues and Methodologies in Sustainability Assessment Tools for Higher Education Institutions: A Review of Recent Trends and Future Challenges. Journal of Education for Sustainable Development. No 6:1. pp 63–77. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,385 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,115 |
||