بررسی داستان کودکی حضرت موسی(ع) در سوره قصص بر پایه الگوی روایی گریماس

قرآن کریم.

احمدی، بابک. (1388). ساختار و تأویل متن. چ 8. تهران: مرکز.

اخوت، احمد. (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: فردا.

اسکولز، رابرت. (1383). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات. ترجمة فرزانه طاهری. تهران: آگه.

پراپ، ولادیمیر. (1368). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمة فریدون بدره‌ای. تهران: مرکز.

لاج، دیوید. (1384). «در آمدی بر دستور زبان داستان». ادبیات داستانی. ترجمة ابوالفضل حری. ش 94. تهران: سورة مهر. صص 22ـ 27.

حسینی همدانی، سید محمدحسین. (1404ق.). انوار درخشان. چ 1. تهران: کتابفروشی لطفی.

سلدن، رامان و پیتر ویدوسون. (1384). راهنمای نظریة ادبی معاصر. ترجمة عباس مخبر. چ 3. تهران: طرح نو.

صدقی، حامد و فاطمه گنج‌ خانلو. (1395). «تحلیل ساختار روایی داستان حضرت سلیمان^(ع) و ملکة سبأ بر پایة الگوی روایی گریماس». فصلنامة پژوهش‌های ادبی ـقرآنی. س 4. ش 3. صص 23ـ46.

طباطبائی، سید محمدحسین. (1374). ترجمة تفسیر المیزان. ترجمة سید محمدباقر موسوی همدانی. چ 5. قم: دفتر انتشارات اسلامی.

طبرسی، فضل‌بن حسن. (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. چ 3. تهران: انتشارات ناصرخسرو.

طیب، سید عبدالحسین. (1378). أطیب البیان فی تفسیر القرآن. چ 2. تهران: انتشارات اسلام.

فضیلت، محمود و صدیقه نارویی. (1391). «تحلیل ساختاری داستان جولاهه با مار بر پایة نظریة گریماس». فصلنامة تخصصی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). س 5. ش 1. صص253ـ 262.

قائمی‌نیا، علیرضا. (1393). بیولوژی نص. تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة دینی.

قرائتی، محسن. (1383). تفسیر نور. چ 11. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.

گرین، کیت و جیل لیبهان. (1383). درسنامة نظریه و نقد ادبی. ترجمة گروه مترجمان. تهران: روزنگار.

محمدی، محمدهادی و علی عباسی. (1381). صمد: ساختار یک اسطوره. تهران: چیستا.

معین، بابک. (1383). «مسیر زایشی معنا». مقالات اولین هم‌اندیشی نشانه‌شناسی هنر. تهران: فرهنگستان هنر.

مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.

نجفی خمینی، محمدجواد. (1398ق.). تفسیر آسان. چ 1. تهران: انتشارات اسلامیه.

Hawkes, Terence. (2004). Structuralism and Semiotics. London and New York: Taylor & Francis E-library.