منفیت و نقدِ سنّت با تکیه ‌بر سنّت عرفانی

کتب مقدس.

آرنت، هانا. (1388). میان گذشته و آینده: هشت تمرین در اندیشه سیاسی، ترجمۀ سعید مقدم. تهران: اختران.

ابن جوزی، ابوالفرج (1367)، تلبیس ابلیس، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

ابن عربی، محیی الدین (1329)، فتوحات المکیه، ج 1، دار احیاء التراث العربی، بیروت، دار صادر.

ابی نعیم، احمدبن عبدلله (۱۳۹۴)،حلیۀ الاولیاء و طبقات الاصفیاء، مطبعۀ السعادۀ.

احمدی، بابک. (1386). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.

برتلس، یوگنی ادواردوویچ (1388)، تصوف و ادبیات تصوف، ترجمه سیروس ایزدی، تهران: امیرکبیر.

بنیامین، والتر. (1375). تزهایی دربارۀ فلسفۀ تاریخ، ترجمۀ مراد فرهادپور، ارغنون. شمارۀ 11 و 12، صص 317- 328.

پازوکی، شهرام. (1395)، حکمت مسیحی (مقایسه‌ای تطبیقی با حکمت اسلامی)، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.

پالمر، ریچارد ا. (1391)، علم هرمنوتیک، ترجمۀ محمد سعید حنایی کاشانی، تهران: هرمس.

تبریزی، شمس‌الدین محمد. (1391)، مقالات شمس تبریزی، تصحیح و تعلیق محمدعلی موحد، چاپ دوم، تهران: خوارزمی.

دریدا، ژاک. (1392)، گفت‌وگو با ژاک دریدا در هر «نه» یک «آری» وجود دارد، نیکهیل پادگوانکار، ترجمۀ محمدحسین واقف، شفقنا، روزنامه بهار. انتشار آنلاین دوشنبه، 26 فروردین 1392 .

ریکور، پل. (1379). «وجود و حقیقت»، ترجمه بابک احمدی، مهران مهاجر و محمد نبوی. در کتاب هرمنوتیک مدرن. تهران: مرکز.

ریکور، پل (1368). «رسالت هرمنوتیک»، ترجمۀ مراد فرهادپور و یوسف اباذری، فرهنگ، شماره 4 و 5، صص 263- 293 .

ژیژک، اسلاوی؛ (1384)، «سوژه حساس هگلی»، ترجمه مراد فرهادپور، در کتاب اسلاوی ژیژک: گزیده مقالات در نظریه، سیاست، دین، تهران: گام نو.

سراج، ابونصر. (1382)، اللمع فی التصوف، ترجمۀ مهدی محبتی، تهران: اساطیر.

سلمی، عبدالرحمن (1421)، حقایق التفاسیر، تحقیق سید عمران، جلد اول، لبنان: دارالکتب العلمیه.

سمعانی، شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن ابوالمظفر منصور. (1384). روح الارواح فی شرح اسماء الملک الفتّاح، تصحیح و توضیح نجیب مایل هروی، چاپ دوم، تهران: علمی و فرهنگی.

عطار، فریدالدین محمد. (1386). تذکره الاولیاء، بررسی، تصحیح متن، توضیحات و فهارس دکتر محمد استعلامی، چاپ شانزدهم، تهران: زوار.

غزالی، ابی حامد محمد بن محمد. (1380). کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.

فرهادپور، مراد. (1379). «چگونگی ساخته‌شدن مفهوم «سنت» در عصر جدید»، بیدار، صص 87- 96. شماره؟ دوره؟

کی‌یرکه‌گور، سورن آبو. (۱۳۸۶). «انفسی بودن حقیقت است»، سیری در سپهر جان (مقالات و مقولاتی در معنویت)، ترجمۀ مصطفی ملکیان، چاپ دوم، تهران: نگاه معاصر.

محاسبی، حارث بن اسد. (1420). الرعایه لحقوق الله، تحقیق عبدالرحمن عبدالحمید البرّ، مصر: دارالیقین.

مولوی، جلال‌الدین محمد. (۱۳۸۶). مثنوی معنوی، تصحیح توفیق سبحانی، چاپ ششم، تهران: روزنه.

مولوی، جلال‌الدین محمد. (1389). فیه ما فیه، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.

نفرّی، محمد بن عبدالجبار. (1417). المواقف، به تصحیح و اهتمام أرثر یوحنا أربری، قاهره: مکتبه المتنبی.

نویا، پل(1373). تفسیر قرآنی و زبان عرفانی. ترجمۀ اسماعیل سعادت. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

واینسهایمر، جوئل. (1381). هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی، ترجمۀ مسعود علیا، تهران: ققنوس.

واینسهایمر، جوئل.  (1383). متافیزیک چیست؟، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.

هایدگر، مارتین. (1389)، هستی و زمان، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.

هایدگر، مارتین. (1394)، سرآغاز کار هنری، ترجمۀ پرویز ضیاء شهابی، تهران: هرمس.

هایدگر، مارتین. (1395). مسائل اساسی پدیدارشناسی، ترجمه پرویز ضیاء شهابی، تهران: مینوی خرد.

هجویری، علی­بن عثمان. (1393)، کشف المحجوب، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران: سروش.

همدانی، عین القضات (1386). تمهیدات، با مقدمه و تصحیح عفیف عسیران، چاپ هفتم، تهران: منوچهری.