| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,201 |
| تعداد مقالات | 17,938 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,019,878 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,796,460 |
رقابتپذیری مقصد گردشگری: تحلیل اهمیت- عملکرد (مورد مطالعه: شهر یزد و شهر شیراز) | ||
| فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری | ||
| مقاله 8، دوره 13، شماره 44، دی 1397، صفحه 219-247 اصل مقاله (3.99 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/tms.2018.9653 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدرضا فرزین1؛ فاطمه شکاری* 2؛ فاطمه عزیزی3 | ||
| 1دانشیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 2دکتری مدیریت گردشگری گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائ | ||
| 3دکتری مدیریت گردشگری گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| چکیده | ||
| همگامشدن با روندهای جهانی و کسب مزیت رقابتی مستلزم این است که مقصدهای گردشگری راهبردهای خود را بر اساس شناخت اهمیت ویژگیهای رقابت پذیری مقصد و عملکرد خود در این زمینه تدوین نمایند. در پژوهش حاضر، رویکرد IPA برای ارزیابی اهمیت فعالیتهای مختلف جهت کسب مزیت رقابتی در مدیریت مقصد و بررسی عملکرد دو مقصد یزد و شیراز مورد استفاده قرارگرفتهاست. نتایج نشان داد که از دید خبرگان، در هر دو مقصد حدود نیمی از معیارها با اهمیت اندک و عملکرد ضعیف، اولویت پایینی برای اختصاص منابع دارند. بر اساس میانگین امتیازهای مرتبط با اهمیت، در شهر یزد ابعاد «مدیریت بحران»، «بازاریابی»، «تغییرات اقلیمی»، «آموزش گردشگری و مهماننوازی»، «توسعه پایدار» و «توسعه محصول و نوآوری» و در شهر شیراز ابعاد «تغییرات اقلیمی»، «بازاریابی»، «مدیریت بحران»، «توسعه پایدار»، «توسعه محصول و نوآوری» و «آموزش گردشگری و مهماننوازی» به ترتیب از بااهمیتترین تا کماهمیتترین ابعاد مربوط به رقابتپذیری مقصد شناخته شدند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| رقابتپذیری مقصد؛ تجزیه و تحلیل اهمیت- عملکرد؛ یزد؛ شیراز | ||
| مراجع | ||
|
ایمانی خوشخو، محمدحسین، نادعلیپور، زهرا و پورجم، افسانه. (1393). «بررسی جایگاه ایران در بین کشورهای اسلامی، از منظر شاخص رقابتپذیری گردشگری»، اولین همایش بینالمللی علمی- راهبردی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران چالشها و چشماندازها. باقری، مسلم، شجاعی، پیام، کیانی، مهرداد. (1395). «ارائه مدل تفسیری ساختاری شاخصهای رقابتپذیری سفر و گردشگری. مطالعه موردی: استان فارس». مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، سال 5، شماره 18، 157-137. جعفرتاش، برزین و پویانزاده، نسترن. (1394). «ارزیابی و اولویتبندی شاخصهای رقابتپذیری صنعت گردشگری ایران»،فرآیند مدیریت و توسعه، دوره 28، شماره 3. قادری، اسماعیل. (1393). مقدمهای بر جغرافیای جهانگردی ایران. تهران: انتشارات مهکامه نادعلیپور، زهرا. (1392). «ارزیابی کیفیت مدیریت مقصد گردشگری از دیدگاه مزیت رقابتی مطالعه موردی: منطقه چابهار»، فصلنامه گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ، سال اول، شماره 1، 1-17. Anderson, B. A. (2006). “Crisis management in the Australian tourism industry: Preparedness, personnel and postscript”. Tourism Management, 27(6), 1290-1297. Bahar, O., & Kozak, M. (2007). “Advancing Destination Competitiveness Research”. Journal of Travel & Tourism Marketing, 22, 61-71. Botti, L., & Peypoch, N. (2013). “Multi-criteria ELECTRE method and destination competitiveness”. Tourism Management Perspectives, 6, 108-113. Chu, R.K.S., & Choi, T. (2000). “An importance-performance analysis of hotel selection factors in the Hong Kong hotel industry: a comparison of business and leisure travelers”. Tourism Management, 21, 363-377. Cooper, C., Wheeller, B., & Ruhanen, L. (2012). Tourism Education: Quo Vadis?. In Singh, T. V. (Ed.). Critical debates in tourism (Vol. 57). Channel View Publications. Crouch, G. I. (2010). “Destination Competitiveness: An Analysis of Determinant Attributes”. Journal of Travel Research. doi:10.1177/0047287510362776 Crouch, G. I., & Brent Ritchie, J. R. (1999). “Tourism, Competitiveness and Societal Prosperity”. Journal of Business Research, 44(3), 52-137. Deng, W.J. (2008). “Fuzzy importance-performance analysis for determining critical service attributes”. International Journal of Service Industry Management, 19(2), 252-270. Dwyer, L., & Kim, C. (2003). “Destination Competitiveness: Determinants and Indicators”. Current Issues in Tourism, 6(5), 369-414. Dwyer, L., Cvelbar, L. K., Edwards, D., & Mihalic, T. (2012). “Fashioning a destination tourism future: The case of Slovenia”. Tourism Management, 33, 305-316. Dwyer, L., Dragićević, V., Armenski, T., Mihalič, T., & Cvelbar, L. K. (2014). “Achieving destination competitiveness: an importance–performance analysis of Serbia”. Current Issues in Tourism. Dwyer, L., Edwards, D., Mistilis, N., Roman, C., & Scott, N. (2009). “Destination and enterprise management for a tourism future”. Tourism Management, 63–74. Dwyer, L., Forsyth, P., & Dwyer, W. (2010). Tourism Economies and Policy. Bristol: Channel View Publications. Dwyer, L., Forsyth, P., & Rao, P. (2000). “The price competitiveness of travel and tourism: a comparison of 19 destinations”. Tourism Management, 21, 9-22. Dwyer, L., Mellor, R., Livaic, Z., Edwards, D., & Kim, C. (2004). “Attributes of destination competitiveness: a factor analysis”. Tourism Analysis, 9, 1-11. Enright, M. J., & Newton, J. (2004). “Tourism destination competitiveness: a quantitative approach”. Tourism Management, 25, 777–788. Fathi Vajargah K, Pardakhtchi MH, Abolghasemi M, Mohammad Hadi F. (2011). “Quality assurance in training based on the importance/performance analysis model”. Iranian Quarterly of Education Strategies, 4(2), 57-65. Greenwood, V. A., & Dwyer, L. (2015). “Consumer protection legislation: A neglected determinant of destination competitiveness?”. Journal of Hospitality and Tourism Management, 24, 1-8. Gomezelj, D. O., & Mihalicˇ, T. (2008). “Destination competitiveness—Applying different models, the case of Slovenia”. Tourism Management, 29, 294–307. Kitcharoen, K. (2004). “The Importance - Performance Analysis of Service Quality in Administrative Department of Private Universities in Thailand", ABAC Journal, 24(3), 20-46. Komppula, R. (2014). “The role of individual entrepreneurs in the development of competitiveness for a rural tourism destination–A case study”. Tourism Management, 40, 361-371. Kozak, M., Baloğlu, S., & Bahar, O. (2009). “Measuring Destination Competitiveness: Multiple Destinations Versus Multiple Nationalities”. Journal of Hospitality Marketing & Management, 19(1), 56-71. Lee, C., & King, B. (2009). “A determination of destination competitiveness for Taiwan's hot springs tourism sector using the Delphi technique”. Journal of Vacation Marketing, 15, 243-257. Prajogo, D.I., & McDermott, P. (2011). “Examining competitive priorities and competitive advantage in service organisations using Importance-Performance Analysis matrix”. Managing Service Quality, 21(5), 465-483. Sharpley, R. & Telfer, D. J. (2008). Tourism and Development in the Developing World. Routledge. UNWTO. UNWTO Tourism Highlits; 2017 edition. Wang, S., & Xu, H. (2015). “Influence of place-based senses of distinctiveness, continuity, self-esteem and self-efficacy on residents' attitudes toward tourism”. Tourism Management, 47, 241-250. Wong, M.S., Hideki, N., & George, P. (2011). “The Use of Importance-Performance Analysis (IPA) in Evaluating Japan's E-government Services”. Journal of Theoretical and Applied Electronic Commerce Research, 6(2), 17-30. WEF. Travel and Tourism Competitiveness Report 2017. Retrieved JAN 9, 2018, from http://reports.weforum.org/travel-and-tourism-competitiveness-report-2017/ Zhang, H., Gu, C. L., Gu, L. W., & Zhang, Y. (2011). “The evaluation of tourism destination competitiveness by TOPSIS & information entropy–A case in the Yangtze River Delta of China”. Tourism Management, 32(2), 443-451. Zehrer, A., & Hallmann, K. (2015). “A stakeholder perspective on policy indicators of destination competitiveness”. Journal of Destination Marketing & Management. Zhou, Y., Maumbe, K., Deng, J., & Selin, S. W. (2015). “Resource-based destination competitiveness evaluation using a hybrid analytic hierarchy process (AHP): The case study of West Virginia”. Tourism Management Perspectives, 15, 72–80. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,642 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,623 |
||