بازخوانی انتقادی آرای ژیلیو در اعتبارسنجی تفسیر روایی سدة نخست هجری

قرآن کریم.

ابن ‌أبی‌الجمهور احسایی، محمدبن علی. (1403ق.). عوالی اللئالی. ج 1. قم: انتشارات سیدالشهدا.

ابن‌اثیر جزری، علی‌بن محمد. (1409ق.). أسد الغابةفی معرفةالصحابة. ج3. بیروت: دار الفکر.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . (۱۳۵۱ق.).غایة النهایة. به‌کوشش گ. برگشتر سر. ج1. قاهره: بی‌نا.

ابن‌حجر عسقلانی، احمدبن علی. (بی‌تا). تقریب التهذیب. بیروت: دار المعرفة.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . (1326ق.). تهذیب التهذیب. ج 2، 3، 4، 9 و 10. هند: دائرة‌المعارف النظامیة.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . (1379ق.).فتح الباری بشرح البخاری. ج ۸. بیروت: دارالمعرفه.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . (۱۴۱۵ق.). الإصابة فی تمییز الصحابة. بیروت: دار الکتب العلمیة.

ابن‌خلکان، شمس‌الدین احمد. (بی‌تا). وفیات الأعیان. ج 2 و 3. بیروت: دار الثقافة.

ابن‌سعد، محمد. (1420ق.). الطبقات الکبری. ج3. بیروت: دار الفکر.

ابن‌ شهر‌آشوب، محمدبن علی. (1406ق.). مناقب آل ‌أبی‌طالب. ج 1 و 2. قم: مطبعة علمیة.

ابن‌عساکر، علی‌بن حسن. (1394ق.). تاریخ الدمشق. ج2. دمشق: المجمع العلمی.

ابن‌کثیر، اسماعیل‌بن عمر. (بی‌تا). البدایة و النهایة. ج9. بیروت: دارالفکر.

ابن‌مردویه، احمد. (1422ق.). مناقب علی‌بن‌ أبی‌طالب و ما نزل من القرآن فی علی. قم: دارالحدیث.

هلالی، ابن‌مزاحم ضحاک. (1419ق.). تفسیر الضحاک. تحقیق محمد شکری و احمد زاویتی. ج1. قاهره: دارالسلام.

ابن‌مغازلی، علی. (1403ق.). مناقب الإمام امیرالمؤمنین علی‌بن ‌أبی‌طالب. بیروت: دارالأضواء.

ابن‌ندیم، محمدبن إسحاق. (1398ق.). الفهرست. بیروت: دار المعرفة.

ابوحمزه ثمالی، ثابت‌بن دینار. (1420ق.). تفسیر القرآن الکریم. تحقیق عبدالرزاق محمدحسین حرزالدّین. قم: نشر الهادی.

ابونعیم اصفهانی، احمدبن عبدالله. (بی‌تا). حلیة الأولیاء. بیروت: دار الفکر.

اسعدی، محمد و دیگران. (1390). آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

امینی، عبدالحسین. (1410ق.). الغدیر. ج2. تهران: دارالکتب الإسلامیة.

ایازی، سید محمدعلی. (1381). قرآن اثری جاویدان. رشت: کتاب مبین.

آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن. (1403ق.). الذریعة إلی تصانیف الشیعه. ج4. بیروت: دارالأضواء.

بابایی، علی‌اکبر. (1381). مکاتب تفسیری. ج1. قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.

بحرانی، سیدهاشم. (بی‌تا). البرهان فی تفسیر القرآن. ج2. قم: اسماعیلیان.

بخاری، محمد‌بن إسماعیل. (1422ق.). صحیح البخاری. تحقیق محمدزهیر بن ناصر الناصر. ج 1، 2، 3، 4، 5 و 6، بیروت: دار طوق النجاة.

برقی، احمدبن ‌أبی‌عبدالله. (1383). رجال برقی. تحقیق سید کاظم موسوی. تهران: دانشگاه تهران.

بِرْگ، هِربِرت. (2000م.). تکوین و تکامل تفسیر در نخستین سده‌های اسلامی. ریچموند انگلستان: انتشارات کرزن.

بلاذری، احمدبن یحیی. (۱۴۱۷ق.). کتاب جمل من أنساب الأشراف. تحقیق سهیل زرکار و ریاض زرکلی. ج4. بیروت: دارالفکر.

ثعلبی، احمد. (1422ق.). الکشف و البیان. ج5. بیروت: بی‌نا.

جعفریان، رسول. (1368). مقدمه‌ای بر تاریخ حدیث. قم: انتشارات فؤاد.

حاجی‌ خلیفه، مصطفی‌بن عبدالله. (1413ق.). کشف الظنون عن اسامی‌الکتب و الفنون. ج1. بیروت: دار الکتب العلمیة.

حاکم نیشابوری، ابوعبدالله محمدبن عبدالله. (1409ق.). المستدرک علی الصحیحین. ج3. بیروت: دارالکتب العربی.

حجتی، محمدباقر. (1368). سه مقاله در تاریخ تفسیر و نحو. تهران: بنیاد قرآن.

ــــــــــــــــــــــ . (1384). پژوهشی در تاریخ قرآن کریم. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

حر عاملی، محمدبن حسن. (1412ق.). تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة. ج 18. بیروت: دار احیاء التراث العربی.

حلی، حسن‌بن یوسف. (1381ق.). خلاصة الاقوال. نجف: کتابخانة حیدریه.

خضیری، محمدبن عبدالله. (1420ق.). تفسیر التابعین. ج1. ریاض: عرض و دراسة مقارنة.

خویی، سیدابوالقاسم. (1403ق.). معجم رجال الحدیث. ج 1، 4 و 8. بیروت: دار الزهراء.

داودی، حافظ شمس‌الدّین محمد. (1422ق.). طبقات المفسرین. بیروت: دارالکتب العلمیة.

ذهبی، محمدحسین. (1381ق.). التفسیر و المفسرون. ج1 و 2. قاهره: دار الکتب الحدیثة.

رضوان، عمربن ابراهیم. (1413ق.). آراء المستشرقین حول القرآن الکریم و تفسیره. الریاض: دار الطیبة.

زرکشی، بدرالدّین. (1410ق.). البرهان فی علوم القرآن. ج1 و 2. تحقیق مرعشلی. بیروت: دار المعرفة.

سیدبن طاووس، علی. (1363). سعدالسعود. قم: منشورات الرضی.

سیوطی، جلال‌الدّین. (1380). الإتقان فی علوم القرآن. ج2 و 4. قم: مکتبة فخرالدّین.

شاطبی، ابراهیم‌بن موسی. (بی‌تا). الموافقات فی اصول الشریعة. ج 9. قاهره: مکتبة التجاریة الکبری.

شریفی، علی. (1392). «تفسیر در دوران اولیة اسلام».  قرآن‌پژوهی خاورشناسان. د1. ش3. صص 191ـ216.

شواخ، علی. (1307ق.). معجم مصنفات القرآن الکریم. ج2. بیروت: دار الکتاب العربی.

شوشتری، محمدتقی. (1415ق.). قاموس الرجال. ج4. قم: مؤسسة النشر الإسلامی.

شهید ثانی، زین‌الدّین ‌بن علی. (1408ق.). الرعایةفی علم الدرایة. قم: کتابخانة آیت‌الله مرعشی نجفی.

شهیدی صالحی، عبدالحسین. (1381). تفسیر و تفاسیر شیعه. قزوین: حدیث امروز.

صالح، صبحی. (1363). علوم‌الحدیث و مصطلحه. قم: منشورات رضی.

صدر، سیدحسن. (بی‌تا). تأسیس الشیعة لعلوم الإسلام. تهران: منشورات الأعلمی.

صدوق، محمدبن علی. (بی‌تا). الف. الامالی. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.

ـــــــــــــــــــــــــــ . (بی‌تا). ب. عیون اخبار الرضا. ج2. قم: مکتبة المصطفوی.

ـــــــــــــــــــــــــــ . (1403ق.). الخصال. قم: جامعة مدرسین.

صیامیان، زهیر.  «گزارش نقد کتاب شفاهی و مکتوب در نخستین سده‌های اسلامی. مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. تاریخ بازبینی: 28/10/1397:

طبرسی، احمدبن علی‌. (1368). الإحتجاج. ج1. نجف: دار النعمان.

طبری، محمدبن جریر. (1412ق.). جامع‌البیان عن تأویل آیّ القرآن. ج1 و 2. بیروت: دار الکتب العلمیة.

طوسی، محمدبن حسن. (1380ق.). رجال الطوسی. نجف: کتابخانة حیدریه.

عاصمی احمدبن علی و عبدالحق ابن‌عطیه. (1392ق.). مقدمتان فی علوم القرآن. تحقیق عبدالله اسماعیل الصّاوی. قاهره: مکتبة الخانجی.

العاملی، اکرم برکات. (1418ق.). حقیقةمصحف فاطمه عند الشیعة. بیروت: دار الصفوة.

عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم. (1387). طبقات مفسران شیعه. قم: نوید اسلام.

علوی ‌مهر، حسین. (1384). آشنایی با تاریخ تفسیر و مفسران. قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.

عیاشی، محمد. (بی‌تا). تفسیر العیاشی. ج1. تهران: المکتبة الإسلامیة.

قرطبی، محمدبن احمد. (1420ق.). الجامع الاحکام‌ القرآن. ج1. بیروت: دار الکتب العلمیة.

قمی، شیخ عباس. (1397ق.). تتمة المنتهی. قم: داوری.

ــــــــــــــــــــ . (بی‌تا). سفینة البحار. بیروت: دارالتعارف.

کشی، ابوعمرو محمد. (1404ق.). اختیار معرفة الرجال. ج1 و 2. قم: مؤسسة آل‌البیت.

کوفی، محمد. (1422 ق). مناقب الإمام امیرالمؤمنین علی‌بن‌ ابی‌طالب. ج1. قم: مجمع احیاء الثقافة.

کلینی، محمدبن یعقوب. (1407ق.). الکافی. تهران: دار الکتب ‌الإسلامیة.

گلدزیهر، ایگناتس. (1374). مذاهب التفسیر الإسلامی. ترجمة عبدالحلیم نجّار. قاهره: مکتبة السنة المحمدیة.

مامقانی، عبدالله. (1411 ق). مقباس الهدایة. ج۳. قم: مؤسسة آل‌ البیت لإحیاء التراث.

ـــــــــــــــــــ . (بی‌تا). تنقیح المقال. ج1. بی‌جا: بی‌نا.

متقی‌الهندی، علاء‌الدّین علی. (1409ق.). کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال. ج11 و 13. بیروت: مؤسسة الرسالة.

مجاهد، بن‌جبر. (بی‌تا). تفسیر الإمام المجاهد. تحقیق عبدالرّحمن الطاهر سورتی. ج1. اسلام‌آباد: مجمع البحوث الإسلامیة.

مجلسی، محمدباقر. (بی‌تا). بحارالانوار. ج 85، 92، 98، 99. بیروت: مؤسسة الوفاء.

مدیر شانه‌چی، کاظم. (۱۳۸۲). تاریخ حدیث. تهران: سمت.

مروّتی، سهراب. (1381). پژوهشی پیرامون تاریخ تفسیر قرآن کریم (در سدة نخست). تهران: نشر رمز.

مزی، یوسف. (1403ق.). تهذیب الکمال فی أسماء الرجال. ج13. بیروت: مؤسسة الرسالة.

مسلم، مصطفی. (1415ق.). مناهج‌المفسرین. ریاض: دارالمسلم.

معرفت، محمدهادی. (1409ق.). التفسیر والمفسرون فی ثوبة القشیب. ج1. مشهد: الجامعة الرضویة للعلوم الإسلامیة.

مؤدب، سید رضا و سید محمد موسوی مقدم. (1387). «نقد دایرةالمعارف قرآن لیدن بر اساس آراء و مبانی شیعه».  شیعه‌شناسی.  د6. ش23. صص105ـ144.

مؤدب، سیدرضا. (1380). روش‌های تفسیر قرآن. قم: اشراق.

ناصحیان، علی‌اصغر و محمدعلی مهدوی‌راد. (1390). جریان شناسی تفاسیر فقهی. ج1. مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.

نجارزادگان، فتح‌الله. (1389). تفسیر تطبیقی. قم: نشر المصطفی.

نجاشی، احمدبن علی. (1413ق.). رجال النجاشی. قم: نشر اسلامی.

نیل‌ساز، نصرت و الهام زرین‌کلاه. (1391). «بررسی و نقد دیدگاه ونزبرو دربارة گونه‌شناسی و سیر تاریخی تطور تفاسیر کهن با تکیه بر تفسیر مجاهد». پژوهش‌های قرآن و حدیث. د 45. ش 1. صص189ـ210.

هلالی، سلیم‌بن قیس. (۱۴۰۵ق.). کتاب سلیم. ج 2. قم: هادی.