| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,207 |
| تعداد مقالات | 17,976 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,217,577 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,900,499 |
آسیبشناسی استفاده از صنعت تضمین در ترجمههای فارسی قرآن | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 3، دوره 9، شماره 31، تیر 1397، صفحه 49-78 اصل مقاله (404.73 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2019.12206.1140 | ||
| نویسندگان | ||
| صدیقه موسوی کیانی* 1؛ سید محمود طیب حسینی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
| 2دانشیار علوم قرآن و حدیث، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران | ||
| چکیده | ||
| قرآن کریم معجزه جاودان ادب و بلاغت است. در مباحث بلاغی، ایجاز از اهمیت خاصی برخوردار است. تضمین نوعی از ایجاز است که کلمه، ضمن حفظ معنای خود، به شیوه استعمالِ کلمه دیگر ازنظر تعدّی و لزوم بهکاررفته و معنای آن کلمه را نیز به معنای خود اضافه میکند و به این ترتیب به شکلی موجز بر هر دو معنا دلالت میکند. تضمین از نوع حقیقت است نه مجاز، چراکه در این اسلوب، واژهای حذف شده و معنای محذوف و مذکور هردو مدّ نظر گوینده میباشد. قیاسی بودن تضمین با رعایت شرایط آن میتواند قابلقبول باشد. در موارد متعددی از آیات قرآن اسلوب تضمین بهکاررفته که در صورت عدم توجه به آن هنگام ترجمه، میتوان گفت ترجمه دقیقی از آیه ارائه نشده است. این نوشتار با روش توصیف و تحلیل در پی پاسخ به این سؤال است که ترجمههای فارسی قرآن در چنین آیاتی از چه میزان دقتی برخوردارند. بررسیهای انجام شده نشان داد، بیشتر این ترجمهها جز در موارد اندک، به معنای تضمین شده در کلمه بهکاررفته در آیات موردبحث، بیتوجه بودهاند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| آسیبشناسی ترجمههای فارسی؛ بلاغت قرآن؛ تضمین نحوی؛ حقیقت و مجاز | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم: مترجم: گرمارودی، علی. (1384). چ 2. تهران: قدیانی. ..................: مترجم: الهی قمشهای، مهدی. (1380). چ 2. قم: فاطمه الزهراء. ..................: مترجم: فولادوند، محمدمهدی (1405 ق). تهران: دارالقرآنالکریم. ..................: مترجم: معزی، محمد کاظم. (1372). چ 1. قم: اسوه. ..................: مترجم: صفارزاده، طاهره. (1388). بیجا: بینا. ..................: مترجم: انصاریان، حسین. (1383). چ 1. قم: اسوه. ..................: مترجم: ارفع، کاظم. (1381). چ 1. تهران: مؤسسه فیض کاشانی. ...................: مترجم: بلاغی، عبد الحجت. (1386). چ 1. قم: حکمت. ...................: مترجم: پاینده، ابوالقاسم، بیتا. چ 5. تهران: جاویدان. ...................: مترجم: پورجوادی، کاظم. (1414 ق). چ 1. تهران: بنیاد دائرهالمعارف اسلامی. ...................: مترجم: حجتی، مهدی. (1384). چ 6. قم: بخشایش. ...................: مترجم: خسروانی، علیرضا. (1390). چ 1. تهران: اسلامیه. .................: مترجم: رضایی اصفهانی، محمدعلی. (1383). چ 1. قم. مؤسسه دارالفکر. .................: مترجم: صلواتی، محمود، (1387). چ 1. تهران: مبارک. .................: مترجم: صفی علیشاه، حسن بن محمد باقر. (1378). چ 1. تهران: منوچهری. .................: مترجم: ترجمه تفسیر طبری، مترجمان. (1356). چ 2. تهران: توس. .................: مترجم: طالقانی، محمود، (1362). چ 4. تهران: شرکت سهامی انتشار. .................: مترجم: عاملی، ابراهیم، (1360). چ 1. تهران: صدوق. .................: مترجم: قرشی، علی اکبر، (1377). چ 3. تهران: بنیاد بعثت. .................: مشکینی، علی، (1381). چ 2. قم: الهادی. .................: مترجم: یاسری، محمود. (1415 ق). چ 1. قم: بنیاد فرهنگی امام مهدی. ابن فارس، ابوالحسن. (1399 ق). معجم مقاییس اللغه. بیجا: دارالفکر. ابن جنی، ابوالفتح عثمان. (بیتا). الخصائص. چ 4. مصر: الهیئه المصریه العامه للکتب. احمد نکری، قاضی عبد النبی. (1421 ق). البلاغه العربیه. چ 1. بیروت: دار الکتاب العلمیه. ..................................................... (1421 ق). دستور العلماء. چ 1. بیروت: دار الکتاب العلمیه. ابن هشام انصاری، جمالالدین. (بیتا). مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب. بیجا: بینا. ابن عاشور، محمدبن طاهر. (بیتا). التحریر و التنویر. بیجا: بینا. ابن منظور، محمدبن مکرم. (1414 ق). لسان العرب. چ 3. بیروت: دارصادر. ابوحیان آندلسی، محمدبن یوسف. (1420 ق). البحر المحیط. بیروت: دارالفکر. آلوسی، محمود. (1415 ق). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دار الکتاب العلمیه. تهانوی، محمدعلی (اعلی). (1996 م). کشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم. به کوشش علی دحروج. چ 1. بیروت: لبنان ناشرون. جوادی آملی، عبدالله. (1388). تفسیر تسنیم. چ 2. قم: مرکز نشر اسراء. حسن، عباس. (بیتا). النحو الوافی. چ 15. بیجا: دار المعارف. درویش، محیالدین. (1415 ق). اعراب القرآن و بیانه. چ 4. سوریه: دارالارشاد. زرکشی، محمدبن عبدالله. (1408 ق). البرهان فی علوم القرآن. بیروت: دار الکتاب العلمیه. زمخشری، محمود. (1407 ق). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل. بیروت: دار الکتاب العربی. سیوطی، جلالالدین. (1394 ق). الاتقان فی علوم القرآن. به کوششش محمد ابوالفضل ابراهیم. چ 1. مصر: الهیئه المصریه العامه للکتب. طباطبایی، محمدحسین. (1417 ق). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 5. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. طریحی، فخرالدین. (1375). مجمع البحرین. چ 3. تهران: کتابفروشی مرتضوی. مصطفوی، حسن. (1360). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. هاشمی بک، احمد. (1358). جواهر البلاغه فی المعانی و البیان و البدیع. چ 10. مصر: الاعتماد. میدانی، عبدالرحمن بن حسن. (1416 ق). البلاغه العربیه. چ 1. بیروت: دار القلم. دارالشامیه. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 928 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 642 |
||