اسلوب در نظریۀ ترتیب نزول نولدکه؛ چیستی و کارکردها

قرآن کریم.

ابن اثیر، عز الدین أبى الحسن. (بی‎تا). أسد الغابة. بیروت – تهران: دار الکتاب العربی – اسماعیلیان.

ابن حموش، مکى. (1423 ق). مشکل اعراب القرآن. سوم. بیروت: دار الیمامة.

ابن ضریس بجلى، ابو عبد الله محمد بن ایوب. (1408 ق-1988 م). فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمکة و ما أنزل بالمدینة. اوّل.‏ دمشق: دار الفکر.

ابن عاشور، محمد بن طاهر. (بی‌تا). التحریر و التنویر. بی‌جا: بی‌نا.

ابن عربی معافری، ابوبکر. (1992 ق- 1413 م). الناسخ والمنسوخ فی القرآن الکریم. تحقیق عبد الکبیر العلوی المدغری. بی‌جا: مکتبۀ الثقافۀ الدینیۀ.

ابن ندیم بغدادی، محمد بن اسحاق. (بی‌تا). فهرست ابن الندیم. تحقیق رضا تجدد. بی‌جا: بی‌نا.

ابو زهره، محمد. (‏1379 ش). معجزه بزرگ پژوهشى در علوم قرآنى. ترجمه‏ محمود ذبیحى. دوم. مشهد: آستان قدس رضوی.

اسکندرلو، محمدجواد. (1385 ش). مستشرقان و تاریخ‌گذاری قرآن. قم: پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن.

بیهقی، احمد بن حسین. (1405 ق- 1985 م). دلائل النبوة. تعلیق عبدالمعطی قلعجی. بیروت: دار الکتب العلمیة.

جفری، آرتور. (‎۱۹۵۴ م). مقدمتان فی علوم القرآن و هما مقدمة کتاب المبانی و مقدمة ابن عطیة. قاهره: مکتبة الخانجی.

دروزة، محمد عزۀ.‏ (1383 ق‏). التفسیر الحدیث.‏ قاهره‏: دار إحیاء الکتب العربیة.

درویش، محى‏الدین.‏ (1415 ق). اعراب القرآن الکریم و بیانه.‏ چهارم. حمص: الارشاد.

دهخدا، علی اکبر. (1377 ش). لغت‎نامه دهخدا. دوم از دورۀ جدید. تهران: دانشگاه تهران.

زرقانى‏، محمد عبد العظیم. (بی‎تا). مناهل العرفان فی علوم القرآن.‏ بی‌جا: دار احیاء التراث العربى.

زهری و دیگران، محمد بن مسلم. (1409 ق- 1989 م). اربعۀ کتب فی الناسخ والمنسوخ. تحقیق حاتم ضامن صالح. بیروت: عالم الکتب - مکتبۀ النهضۀ العربیۀ.

سیوطى‏، جلال الدین. (1421 ق- 2001 م). الإتقان فی علوم القرآن.‏ دوم. بیروت: دار الکتاب العربى.

الدر المنثور فى تفسیر المأثور. (1404 ق). قم:‏ کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى‏. ‏

شرف الدین، جعفر. (1420 ق)‏. الموسوعة القرآنیة خصائص السور. تحقیق عبد العزیز بن عثمان التویجزى.‏ بیروت:‏ دار التقریب بین المذاهب الاسلامیة.

شهرستانی، محمد بن عبدالکریم. (1376 ش-1417 ق). مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار. تحقیق محمد علی آذرشب. تهران: احیاء کتاب دفتر نشر میراث مکتوب.

طباطبایى، سیدمحمدحسین. ‏(1417 ق)‏. المیزان فى تفسیر القرآن. قم‏: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم.

طبرسى، فضل بن حسن. (1372 ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. سوم. تهران: ناصر خسرو.

طبرى، محمد بن جریر. (1412 ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن. اول. بیروت: دار المعرفة.

طنطاوی، سیدمحمد. (بی‌تا). التفسیر الوسیط للقرآن الکریم. بی‌جا: بی‌نا.

طوسى، محمد بن حسن.‏ (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. ‏تصحیح احمد عاملى. اول. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

عکبرى، عبدالله بن حسین. (1419 ق). التبیان فی إعراب القرآن. اول. ریاض: بیت الأفکار الدولیۀ.

قرشى، سیدعلى اکبر. (‏1377 ش‏). تفسیر احسن الحدیث. تهران‏: بنیاد بعثت.

مدرسى، سیدمحمدتقى‏. (‏1419 ق‏). من هدى القرآن‏. تهران:‏ دار محبى الحسین.

معرفت‏، محمد هادى. (1415 ق). التمهید فی علوم القرآن. دوم. قم: مؤسسة النشر الاسلامى.

معرفت‏، محمدهادى. (1381 ش). علوم قرآنى. چهارم.‏ قم: التمهید.

معین، محمد. (1362 ش). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.

مغنیه، محمدجواد. (‏1424 ق‏). التفسیر الکاشف.‏ اول. قم‏: دار الکتاب الإسلامی.

مکارم شیرازى و دیگران، ناصر. (1374 ش). تفسیر نمونه.‏ تهران:‏ دار الکتب الإسلامیة.

نولدکه، تئودور. (2004 م). تاریخ القرآن. ترجمه و تحقیق جورج تامر. اول. بیروت: مؤسسۀ کونراد– ادناور.

هاشمی، احمد. (1381 ش). جواهر البلاغۀ. پنجم. قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.

یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب. (بی‌تا). تاریخ الیعقوبی. قم – بیروت: فرهنگ اهل‎بیت علیهم السلام – دار صادر.