بررسی دیدگاه ابن رشد و ابن عربی پیرامون معناشناسی و ضرورت تأویل قرآن کریم

قرآن کریم.

آملی، سید حیدر. (1414). تفسیر المحیط الاعظم و البحر الخضم فی تأویل کتاب الله العزیز المحکم. تحقیق محسن موسوی. تهران: موسسه الطباعه و النشر وزارت الثقافه و الارشاد الاسلامی.

ابن رشد، محمدبن احمد. (1987). الکشف عن مناهج الادله فی عقائد الملّه. بیروت: مکتبه التربیه للطباعه و النشر و التوزیع.

_______________. (۱۹۸۷). فصل المقال فیما بین الحکمه و الشریعه من الاتصال. بیروت: مکتبه التربیه للطباعه و النشر و التوزیع.

_______________. (۱۹۹۴). ما بعد الطبیعه. بیروت: دارالفکر.

_______________. (۱۹۹۸). تهافة التهافت. مقدمه محمدعابد الجابری. بیروت: مرکزدراسات الوحده العربیه.

ابن عربى، محمد بن على. (1422). تفسیر ابن عربى (تأویلات عبد الرزاق). ج 2. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

______________. (بی‏تا). الفتوحات المکیه(دوره چهار جلدی). بیروت: دار صادر.

______________. (۱۹۴۶). فصوص الحکم. قاهره: دار احیاء الکتب العربیه.

______________. (۲۰۰۱). القسم الالهی بالاسم الربانی. تحقیق محمد عمر الحاجی. بیروت: دارالحافظ.

_____________. (۱۳۹۸). فصوص الحکم. ترجمه و شرح محمدعلی ضیاء موحد. چاپ پنجم. تهران: کارنامه.

_____________. (۱۳۹۱). دفتر دانایی. ترجمۀ‏ سعید رحیمیان. چاپ اول. تهران: نگاه معاصر.

ابن فارس، احمد بن فارس. (1404هـ). معجم مقاییس اللغه. ج6. چاپ اول. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.

ابوزید، نصرحامد. (1385). چنین گفت ابن عربی. ترجمه‏ احسان موسوی خلخالی. چاپ اول. تهران: نیلوفر.

ایازی، سید محمد علی. (1414). المفسرون حیاتهم و منهجهم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی(سازمان چاپ و انتشارات).

بخشنده بالی، عباس. (1397). «ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻓﻠﺴﻔﻰ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ و اﺑﻦ رﺷﺪ ﺑﺮ اﺑﻦ ﻣﻴﻤﻮن؛ ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﻋﻘﻞ در ﻓﻬﻢ ﻣﺘﻮن دینی». مجله عقل و دین. شماره نوزدهم.

حتى، فیلیپ خلیل. (1366). تاریخ عرب. ترجمه ابوالقاسم پاینده. چ دوم. تهران: آگاه.

حلبی، علی اصغر. (1377). مبانی عرفان و احوال عارفان ایرانی. چاپ دوم. تهران: زوار.

خواجوی، محمد. (1386). ترجمه فتوحات مکیه. تهران: انتشارات مولی.

دبور، تی جی. (1376). تاریخ فلسفه در اسلام. ترجمه عباس شوقی. تهران: طرح نو.

زبیدى، محمد بن محمد مرتضی. (1414هـ). تاج العروس من جواهر القاموس. ج20. چاپ اول. بیروت: دار الفکر.

سعیدی روشن، محمد باقر. (1389). آسیب‌شناسی جریان‌های تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

طباطبایی، محمد حسین. (1360). شیعه در اسلام. چاپ هشتم. قم:‌ حکمت.

طریحى، فخر الدین بن محمد. (1375ش). مجمع البحرین. ج6. چاپ سوم. تهران: مرتضوی.

عفیفی، ابوالعلا. (1380). شرحی بر فصوص الحکم. ترجمه‏ نصرالله حکمت. چاپ اول. تهران: الهام.

الفاخوری، حنا و خلیل الجر. (1373). تاریخ فلسفه در جهان اسلام. ترجمه‌ عبدالمجید آیتی. چاپ چهارم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

فراهیدی، خلیل بن احمد. (1414ه.ق). ترتیب کتاب العین. تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم السامرایی. تصحیح أسعد الطیب. قم: انتشارات اسوه.

کاکایی، قاسم. (1382). وحدت وجود به روایت ابن عربی و مایستر اکهارت. تهران: انتشارات هرمس.

محمود الغراب، محمود. (1388). رحمة من الرحمن فی تفسیر و اشارات القرآن من کلام محی الدین ابن العربی. ج1و2و3و4، قم: انتشارات آیت اشراق.

نصر، سید حسین. (1354). سه حکیم مسلمان. ترجمه احمد آرام. تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی.

نصری، عبدالله و همکاران. (1379). حدیث اندیشه. تهران: سروش.