اثربخشی آموزش تئاتر تعلیمی-تربیتی بر مسئولیت پذیری و رشد اخلاقی در دانش آموزان ابتدایی

امیرخانی، سوده؛ سلیمی بجستانی، حسین؛ نوئین، ارمیتا (1393). بررسی اثربخشی تئاتر درمانی بر سطح استدلال اخلاقی. مجله طب نظامی. ۱۶ (۲): ۷۷-۸۲.

جمیره، جواد؛ دیره، عزت (۱۳۹۵). بررسی تأثیر آموزش تئاتر بر یادگیری مهارت‌های زندگی در دوره نوجوانی در بوشهر، فصلنامه تئاتر. ۶۲ (۱۰۹): 134-119.

دلاور، علی (1399). روش تحقیق در روان­شناسی و علوم تربیتی، چاپ پنجاه و دوم، تهران: انتشارات ویرایش.

ذوالفقاری، محسن؛ یدالله­پنبه­زاری، زهرا (1390). نقد جایگاه اندیشه­های تعلیمی و اخلاقیات در آثار سعدی. پژوهشنامه ادبیات تعلیمی. 3(12): 102-81.

رادان، سیما (1398). بررسی کارکردهای تربیتی اندرزنامه‌های کهن فارسی از منظر تئاتر پداگوژیک (با تأکید بر ابواب هفتم و هشتم گلستان سعدی). پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته ادبیات نمایشی. دانشگاه هنر، دانشکده پردیس فرابی.

زارع بهرام‌آبادی، مهدی؛ دره، ایمان (1389). رابطه بین دلبستگی شغلی، مسئولیت‌پذیری و تحلیل عاطفی با رضایت شغلی. فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی. 1(4): 24-5.

زارعی، حیدر علی؛ فرضی، حمیده (1397). بررسی رابطه بین مسئولیت‌پذیری با خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان پایه ششم شهرستان شاهین دژ در سال تحصیلی ۹۴-۹۳. رویش روان­شناسی. ۷ (۹): ۳۰۹-۳۲۴.

سپهریان آذر، فیروزه؛ غدیری صورمان‌آبادی، فرهاد؛ عبدالمحمدی، کریم؛ حسینی، کتایون؛ کوکلی، معصومه (1399). بررسی تأثیر همنوایی اجتماعی بر قضاوت‌های اخلاقی کودکان پیش‌دبستانی. نهمین کنفرانس ملی روان­شناسی، علوم تربیتی و اجتماعی. بابل.

سرسنگی، مجید؛ امینی، رحمت (1390). تئاتر تعلیمی ـ تربیتی (پداگوژیک): مطالعه‌ای تطبیقی. نشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی. 2(39): 86-79.

سلیمان پورعمران، محبوبه؛ یساول، ناهید (1400). تأثیر برنامه درسی P4C (فلسفه برای کودکان) بر عشق به یادگیری و قضاوت اخلاقی کودکان. تفکر وکودک. 12(1): 240-225.

سمسار خیابانیان، فتانه؛ پاشایی فخری، کامران؛ عادل زاده، پروانه (1396). تأملی بر اخلاق مراقبت در مکتب تربیتی سعدی. فصل‌نامه علمی تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا). 9(32): 94-51.

سید حسن طهرانی، محمد؛ کاکابرایی، کیوان؛ امیری، حسن (1400). تدوین الگوی چهاروجهی مشاوره پیش از ازدواج «آگاه» با نگاه بومی و فرهنگی و بررسی اثربخشی آن بر آگاهی، پذیرش، مسئولیت‌پذیری و سازگاری زناشویی زوجین. فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی. 12(46): 52-23.

شریفی جندانی، حمیدرضا؛ میریاری، صاده؛ عباسی، بیتا (1397). بررسی اثربخشی تئاتر درمانی بر بهبود شایستگی اجتماعی دانش­آموزان با اختلال خاص یادگیری در ریاضی. ناتوانی‌های یادگیری. 7(4): 104-87.

شهیدی، مریم؛ زربخش، محمد رضا (1394). رابطه بین فراشناخت حالتی و مسئولیت‌پذیری با خودنظم دهی تحصیلی. فصلنامه سلامت روانی کودک (تحول روان‌شناختی کودک)، 5 (4): 49-57.

طایفه مهدیخان، هلیا؛ احدی، حسن؛ دلخواه، مسعود؛ بهرامى، هادى؛ باقری، فریبرز (1397). بررسی اثربخشی تئاتر پداگوژیک بر ارتقاء سطح هوش هیجانی در کودکان 7 تا 12 ساله شهر تهران. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 8(1): 202-183.

عباس زاده، آذر؛ رنج دوست، شهرام؛ عظیمی، محمد (1400). تبیین مؤلفه‌های رشد اخلاقی برای دانش‌آموزان دوره اول متوسطه در چهارچوب فلسفه تعلیم‌وتربیت اسلامی. فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. 28(47): 157-141.

عباسی، بابک؛ اسلامی، شهلا؛ حجتی سعیدی، منیره (۱۳۹۵). بازخوانی آراء سارتر در باب تئاتر و اخلاق: هنرمند و مخاطب به‌مثابه آفرینندگان ارزش‌های اخلاقی. فصلنامه تئاتر. ۶۷، ۱۱۵.

فرجی، ماهرخ. مکوندی، بهنام؛ بختیارپور، سعید؛ افتخار صعادی، زهرا؛ احتشام زاده، پروین (1398). اثربخشی آموزش فلسفه بر رشد قضاوت اخلاقی، رفتار جامعه یار و مهار خشم در دانش­آموزان شهر اهواز. مجله مطالعات روان­شناسی تربیتی، 16(36): 97-122.

قاسم‌تبار، سید نبی‌اله؛ الهویردیانی، خلیل؛ حاجی تبار، محسن؛ محمدجانی، هیوا؛ خسروی، فرزاد (1391). تأثیر نمایش خلاق بر تحول اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی. روان­شناسی تحولی: روانشناسان ایرانی. 8(32): 413-405.

کاظم پور، اسماعیل؛ باباپور واجاری، مریم (1396). تأثیر آموزش صلح بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان. دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. 8(32): 82-65.

کرامتی، میسره؛ عمادیان، سیده علیا (1395). رابطه رشد اخلاقی، اعتیاد به پیامک و افت تحصیلی دانش­آموزان. مجله فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 6 (4):111-126.

کردلو، منیره (1389). ساخت و هنجاریابی مقیاس سنجش مسئولیت‌پذیری دانش­آموزان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد.

کریمی، ناهید؛ کاظمی، محمود؛ آقایاری، سکینه؛ مداح کرانی، سیده زهرا (1391). بررسی فرایند رشد اخلاقی از منظر تحول شناختی، سومین همایش ملی سهروردی، دانشگاه زنجان:10-1

لطف‌آبادی، حسین (1384). نقد نظریه‌های رشد اخلاقی پیاژه و کلبرگ و بندورا و ارائۀ الگویی نو برای پژوهش در رشد اخلاقی دانش­آموزان ایران. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 4 (11): 79-106.

مامی، شهرام؛ امیریان، کامران (1395). تأثیر نمایش خلاق بر سازگاری اجتماعی، قضاوت اخلاقی و خلاقیت دانش‌آموزان. نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه). 9(36): 92-75.

محمدپور ورندی، الهه؛ حسینی طبقدهی، سیده لیلا؛ عمادیان، سیده علیا (1398). تأثیر تئاتردرمانی بر رشد اخلاقی، روابط بین فردی و خلاقیت دانش­آموزان مقطع ششم ابتدایی. رویش روان­شناسی. ۸ (۶): ۱۴۵-۱۵۶.

مرادی مخلص، حسین؛ هوشمندی، مریم؛ صالحی، وحید (1397). بهبود سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال کم‌توجهی/ بیش‌فعالی با توسعۀ منطقۀ تقریبی رشد در بستر نمایش خلاّق. فصلنامه کودکان استثنایی. ۱۸ (۱): ۷۳-۸۴.

منتی زاده، میثم؛ زمانی، غلامحسین؛ حیاتی. داریوش؛ زیبایی. منصور (1397). واکاوی رشد اخلاقی کشاورزان در بهره‌برداری از منابع آب کشاورزی (موردمطالعه‌ی شهرستان خرم‌آباد). علوم ترویج و آموزش کشاورزی. 14(1): 89-69.

میرزایی­اقدم، حبیبه؛ حاجیان­نژاد، علیرضا (1397). سبک‌شناسی بسامدی مضامین حکمی در گلستان سعدی، بر مبنای اخلاق ناصری. فصلنامه تخصصی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). 12(2): 312-293.

نوروزی، محمد؛ پورقاز، عبدالوهاب؛ مرزیه، افسانه (1399). نقش میانجی‌گری کمال‌گرایی در رابطه جهت‌گیری هدفی با مسئولیت‌پذیری دانش­آموزان. مجله مطالعات روان­شناسی تربیتی. 17(40): 177-154.

هلاجیان، مهدیه؛ سعدی‌پور، اسماعیل (1395). بررسی اثربخشی آموزش روش ایفای نقش بر مسئولیّت‌پذیری دانش-آموزان دختر اول دبیرستان. روان­شناسی مدرسه. 5(2): 166-151.

وجدانی، فاطمه؛ ایمانی نائینی، محسن؛ اکبریان، رضا؛ صادق زاده قمصری، علی‌رضا (1392). ماهیت تربیت خلاقی ازنظر فردی یا جمعی بودن از دیدگاه علامه طباطبائی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. 21(18): 23-11.