- همه نشریات
- ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
- اقتصاد (دانشکده و پژوهشکده))
- الهیات و معارف اسلامی
- پژوهش و نقد (معاونت پژوهشی دانشگاه)
- تربیت بدنی و علوم ورزشی (دانشکده و پژوهشکده)
- حقوق و علوم سیاسی
- روانشناسی، علوم تربیتی و اطلاع رسانی
- علوم اجتماعی
- علوم ارتباطات
- علوم ریاضی و رایانه
- مدیریت و حسابداری
- موسسه آموزش عالی بیمه اکو
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 57 |
| تعداد شماره‌ها | 1,930 |
| تعداد مقالات | 15,346 |
| تعداد مشاهده مقاله | 35,686,578 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 21,704,035 |
مقایسۀ میان وجهه نظرهای هیدگر و گادامر درباب ایده‌های افلاطون | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 8، دوره 17، شماره 66، تیر 1400، صفحه 177-202 اصل مقاله (554.99 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2021.51217.1838 | ||
| نویسندگان | ||
| کاظم هانی* 1؛ رضا سلیمان حشمت2 | ||
| 1دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| تصور غالب راجع به فلسفه افلاطون این است که افلاطون با جدا کردن اشیاء محسوس از نمونه برتر آن‌ها در عالم ایدهها، گام مهمی جهت شکلگیری مابعدالطبیعه برداشته است. طبق نظر افلاطون، ایدهها ذات یا ماهیت اشیاء محسوس را شکل میدهند. ایدهها هم شرط وجود اشیاء محسوس و هم شرط شناخت این اشیاء هستند. حال با توجه به این وجودشناسی و معرفتشناسی بدیع، مسائل مهمی پیش میآید؛ از جمله: نحوه نسبت اشیاء محسوس با نمونه برتر خود در عالم ایدهها به چه صورت است؟ نظرگاه ارسطو مبنی بر جدایی ایدهها از اشیاء محسوس به چه میزانی پذیرفتنی است؟ فرض وجود ایدهها چه تأثیری بر نظرگاه ما راجع به انسان (دازَین) و زندگی عملی او دارد؟ در این مقاله سعی بر این است که از منظر دو فیلسوف آلمانی؛ یعنی مارتین هیدگر و هانس گئورک گادامر، پرسشهای مطرح شده را بررسی کنیم. درحالی‌که هیدگر اعتقاد دارد افلاطون با طرح آموزه ایدهها، آغازگر فراموشی حقیقت در معنای ناپوشیدگی و نامستوری و در نتیجه فراموشی وجود بوده است، گادامر اعتقاد دارد تفسیر هیدگر از افلاطون و کل تاریخ مابعدالطبیعه تحت تاثیر انتقادات ارسطو بوده است. گادامر با رجوع به خود محاورات افلاطون ازیک‌طرف، نسبت ایدهها و اشیاء محسوس را به‌روشنی توضیح میدهد و از طرف دیگر، تاکید میکند که ایده خیر در عین تعالی و پوشیدگی در تمام اعمال ما حضور دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| افلاطون؛ هیدگر؛ گادامر؛ ایده؛ ایدۀ خیر؛ نامستوری | ||
| مراجع | ||
|
ارسطو. (1389). متافیزیک. ترجمه شرفالدین خراسانی. چ 5. تهران: حکمت
ارسطو. (1378). اخلاق نیکوماخوس. ترجمه محمدحسن لطفی. چ 1. تهران: طرح نو.
افلاطون. (1380). دوره کامل آثار افلاطون. ترجمه محمدحسن لطفی. چ 3. تهران: خوارزمی.
لوکنر، آندرئاس. (1394). درآمدی به وجود و زمان. ترجمه احمدعلی حیدری. چ 1. تهران: انتشارات علمی.
هایدگر، مارتین. (1384). پایان فلسفه و وظیفه تفکر. ترجمه محمدرضا اسدی. چ 1. تهران: اندیشه امروز.
هایدگر، مارتین. (1384الف). نامهای درباره انسانگرایی (از مدرنیسم تا پستمدرنیسم). ترجمه عبدالکریم رشیدیان. چ 4. تهران: نشر نی.
هولر، کیت. (1385). پدیدارشناسی، روانشناسی و علم (رهیافتهای فکری- فلسفی معاصر در غرب). ترجمه رضا سلیمان حشمت. ج 2. چ 1. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
هیدگر، مارتین. (1397). مسائل اساسی پدیدارشناسی. ترجمه پرویز ضیاء شهابی. چ 3. تهران: انتشارات مینوی خرد. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,095 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 160 |
||
Scholarly Journals Management System © 1991.05.01 by Allameh Tabatabaei University is
licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International.
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب