| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,043 |
| تعداد مقالات | 16,472 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,656,181 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,824,230 |
مقایسه‌‌‌‌ی رویکرد میرزای نائینی و میرزایوسف‌خان مستشارالدوله در صورت‌بندی «قانون جدید» در‌‌ایران | ||
| پژوهش حقوق عمومی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 خرداد 1403 اصل مقاله (363.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qjpl.2024.67272.2759 | ||
| نویسنده | ||
| سید سعید موسوی اصل* | ||
| دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز | ||
| چکیده | ||
| طرح قانون جدید در ایران با صورت‌های مختلفی در تاریخ معاصر معرفی شده است که در‌‌این میان دو رویکرد تأثیرگذار، دیدگاه‌های مستشارالدوله و میرزای نائینی هستند. مستشارالدوله فراتر از انتقال ترجمه‌‌ای صرف کودهای قانونی خارجی، به شرایط پیشینی تحقق قانون در ایران توجه داشته است و مبتنی بر روح قانون جدید که ازنظر وی در اصول حقوق بشر فرانسه متجلی شده است، به‌دنبال بازخوانی مواد شرعی در پرتو عقل جدید است. ازطرف‌دیگر میرزای نائینی با تلاش درراستای بازخوانی فکر مشروطه در چارچوب سنت قدمایی، به صورت‌بندی قانون در تابعیت از شرع می‌پردازد و با استمداد از ظرفیت‌های اجتهاد فقهی، مفاهیم جدید را ذیل عقل سنتی تقویم می‌نماید. به نظر می‌رسد که مستشارالدوله با درکی از عقل جدید و عبور از اقتضائات عقل قدیم، به تأسیس قانون نظر دارد و به‌دنبال انتقال از شرع به قانون است و حال آنکه میرزای نائینی مبتنی بر سنت قدمایی و بدون التزام به اقتضائات عقل جدید، به‌دنبال صورت‌بندی قانون مبتنی بر دستگاه فکر شرعی است؛ بنابراین قانون را تابعی از شرع می‌داند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| : قانون؛ مستشارالدوله؛ میرزای نائینی؛ عقل جدید؛ عقل قدیم | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 196 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 183 |
||