| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,039 |
| تعداد مقالات | 16,467 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,647,956 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,820,001 |
ساخت و رواسازی پرسشنامه حمایت گری عاطفی | ||
| فصلنامه اندازه گیری تربیتی | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 10 دی 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jem.2024.77776.3522 | ||
| نویسندگان | ||
| شیرین رشیدی* 1؛ سعیده زاهد2 | ||
| 1استادیار گروه فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ، ایران | ||
| 2دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| حمایت‌گری عاطفی، کنش عاطفی فعالانه بوده که بر گشودگی به نگرانی‌های دیگران و تلاش برای بهبود عاطفه‌ی فرد مقابل تأکید دارد. هدف مطالعه‌ی حاضر، ساخت و رواسازی مقیاس حمایت‌گری عاطفی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی، و جامعه‌ی آماری شامل دانشجویان روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در سال 1402-1401 بودند که از میان آنها 200 نفر به روش نمونه-گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. براساس مطالعه پیشینه پرسشنامه، با نظر متخصصین طراحی شد، با 11 گویه در 3 حیطه «همدلی»، «پرکردن تنهایی» و «انگیزه و امید دادن» و در 4 سطح شامل اعضای خانواده، دوستان، آشنایان/ فامیل و افراد غریبه . سپس، همسانی درونی سؤالات از طریق ضریب آلفا کرونباخ و روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها حاکی از آن است که مدل از برازش مطلوبی با داده‌ها برخوردار است. به نظر می‌رسد که نشان دادن هر رفتار حمایت‌گرانه‌ای به شدت از نسبت مخاطب موردنظر با شخص حامی تأثیر می‌گیرد. همچنین با در نظر گرفتن ضریب مقبولیت گویه‌ها، مشاهده می‌شود که در هر یک از مؤلفه‌ها، بیشترین میانگین متعلق به اعضاء خانواده و سپس متعلق به دوستان است و فامیل/آشنا و افراد غریبه در رده‌های بعدی قرار می‌گیرند. پایایی پرسشنامه نیز از طریق بازآزمایی مورد سنجش و تأیید قرار گرفت. از آنجایی که پژوهش حاضر بر روی دانشجویان انجام شده، پیشنهاد می‌شود این ابزار در سایر قشرها و رده‌های سنی نیز اجرا و ویژگی‌های روانسنجی آن بررسی شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حمایت‌گری عاطفی؛ تحلیل عاملی؛ روایی سازه؛ همسانی درونی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 71 |
||