| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,043 |
| تعداد مقالات | 16,472 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,656,063 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,824,183 |
دیرینه شناسیِ شکل گیریِ تعیّنِ نظم گفتمانیِ باستان گرایانه در سیاست های فرهنگی پهلوی اول (با تأکید بر سازمان پرورش افکار و سازمان پیشاهنگی ایران) | ||
| فصلنامه علوم اجتماعی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 بهمن 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qjss.2025.75032.2675 | ||
| نویسنده | ||
| رضا پارسامقدم* | ||
| دانشکده علوم اجتماعی تهران | ||
| چکیده | ||
| در مقالۀ حاضر، با استفاده از چارچوب نظری- روشیِ تبارشناسانه فوکو و مفهوم ِ«حکومت مندی» او، با تمرکز بر کردارهای گفتمانی، لحظاتِ شکل بندیِ تربیتِ اذهان و بدنمندیِ جامعه در کردارهای حکمرانی دولتِ پهلوی اول را با تأکید بر دو سازمان پرورش افکار و سازمان پیشاهنگی ایران، مطمح نظر قرار خواهیم داد. گفتارهای باستانگرایانه ناسیونالیست های ایرانیِ پیشا مشروطه و در امتدادِ و پیوست با آن، تاریخ نگاریِ ناسیونالیستیِ مورخانی همچون حسن پیرنیا،، آشتیانی و نفیسی، در پراکسیس و کردارهای حکمرانیِ نخستین دولتِ مدرن ایران تعیّن می یابد و الگوی عملِ دولت قرار می گیرد. به سخن دیگر، گفتارهایِ ناسیونالیستی، مشخصاً در «سازمان پرورش افکار» و «سازمان پیشاهنگی ایران» به مثابه مُوطن های اصلیِ هدایت رفتار و ساختِ زیست جهان سوژه های خود با کشف و شناسایی مرضِ «مادر وطن» به مثابه پیشاتاریخِ مرضِ روحیِ سوژه ها و تربیت اذهان و ابدان در دو سازمانِ مزبور، در جهت نیرو بخشیدن به «روح جامعه» و «تقویت قوای ملّت»، بدنمندی جامعه بدل به مسئله می شود و پروبلماتیک می گردد. دست آخر، گویی معالجۀ این «مرضِ روحی» قرار است با داروی مُسکنُ «میهن پرستی» و «وفاداری به شاه» که با تعابیر تربیت اخلاقی مدام بازتولید و باز تکرار می شود، درمان شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تربیت ملت؛ بدنمندی؛ کردارهای حکمرانی؛ تربیتِ اذهان و ابدان؛ ناسیونالیسم؛ مرضِ روحی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 35 |
||