| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,065 |
| تعداد مقالات | 16,647 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,757,144 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 25,306,796 |
نقد و بررسی آراء مفسران درباره واژه «تقویم» در آیه چهارم سوره تین | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 9، دوره 15، شماره 49، مهر 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2025.59431.1686 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد مکتوبیان1؛ محمد شریفی* 2 | ||
| 1گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه مازندران | ||
| 2دانشگاه مازندران | ||
| چکیده | ||
| از زمان پیامبر تا زمان حاضر همیشه الفاظی در قرآن کریم بوده که مراد از آنها برای مخاطب واضح و روشن نبوده و معرکه آراء مفسران شده‌اند؛ یکی از این واژگان، واژه «تقویم» در ترکیب « أحسن تقویم» است؛ پژوهش حاضر با روش توصیفی_تحلیلی به نقد و بررسی آراء مفسران درباره این واژه در آیه چهارم سوره تین پرداخته است. نتایج پژوهش، گویای این است که «تقویم» مصدر فعل «قوّم» بوده که در لغت به معنای «عَدَّلَ» و به معنای «اعتدال و سامان دادن» است؛ مفسران برای خلقت انسان به صورت «أحسن تقویم»، دو قول کلّی بیان کرده‌اند: 1-خلقت ظاهری؛ 2-خلقت ظاهری و باطنی؛ با توجه به اطلاقِ عبارت «أحسن التقویم» در آیه 4، سیاق و بافت کلامی آیات 4 تا 7 سوره تین و ظهور حرف «إلّا» در متصله بودن در آیه 6، وجه دوم از قوت بیشتری برخوردار است؛ ولی با در نظر گرفتن روایات تفسیری و آراء مفسران، و همچنین قاعده «استعمال لفظ در بیشتر از یک معنی»، می‌توان قائل به وجه سومی شد که جامع این دو قول است؛ یعنی خداوند یک عبارت به کار برده ولی دو معنا به صورت همزمان اراده کرده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| "تقویم"؛ "أسفل السافلین"؛ "اعتدال"؛ "سوره تین" | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 49 |
||