عبرت و عبرت آموزی در نهج البلاغه

	عبرت و عبرت آموزی در نهج البلاغه
پژوهشنامه معارف قرآنی
مقاله 6، دوره 1، شماره 1، شهریور 1389، صفحه 103-117 اصل مقاله (1.49 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/rjqk.2010.5540
نویسنده
جمشید صدری
هیئت علمی دانشگاه تاکستان
چکیده
عبرت حالتی است که انسان از امور ظاهری و مشهود، به شناخت باطنی و غیر مشهود امور نایل می شود. تشابه زندگی اقوام و ملل و تاثیر پذیری انسان از احوال امت های گذشته، سبب می شود که عبرت گیری به عنوان روشی تربیتی برای دست یابی به یک حیات مطلوب در نظر و عمل مطرح باشد. هر کس دیده ای عبرت بین داشته باشد می تواند از لا به لای حوادث و وقایع پیام ها را دریابد. در این مقاله سعی شده است مسئله عبرت و عبرت آموزی از منظر حضرت علی، به ویژه در نهج البلاغه بررسی شود و پیامدهای ارزشمند آن تبیین گردد.
کلیدواژه‌ها
عبرت؛ عبرت آموزی؛ مشابهت؛ تقوا؛ بصیرتر

مراجع

آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,456 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 963

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب