بررسی ساختار روایی در غزل فارسی

	بررسی ساختار روایی در غزل فارسی
متن پژوهی ادبی
مقاله 2، دوره 11، شماره 31، خرداد 1386، صفحه 24-38 اصل مقاله (1.05 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ltr.2007.6390
نویسنده
مریم حیدری
دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
شعر، فقط وسیله ابراز تخیل و احساسات شخصی محسوب نمی شود؛ بلکه این قابلیت را دارد که وظایف گوناگونی برعهده بگیرد. از جمله این وظایف، روایت کردن داستان است. غزل، در شکل سنتی خود، فرزند قصیده است؛ اما به مرور از قصیده جدا شده و ساختار ویژه خود را یافته است. غزل سنتی، به لحاظ صورت، گسسته نماست؛ یعنی پیوند مستحکمی میان ابیات ندارد؛ اما غزل روایی از هندسه خاص و مستحکمی پیروی می کند: مقدمه، تنه و نتیجه گیری. در این مقاله ضمن توضیح و تبین ساختار غزل روایی، غزلی از عطار با این رویکرد، تحلیل می شود.
کلیدواژه‌ها
شعر؛ غزل؛ غزل روایی؛ روایت؛ کارکرد شعری؛ ساختار

آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,674 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 996