| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,060 |
| تعداد مقالات | 16,631 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,509,714 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 25,207,466 |
عوامل، ملاک‌ها و نشانگرهای الگوی بومی اعتبارسنجی نظام آموزش عالی ایران | ||
| پژوهش های رهبری آموزشی | ||
| مقاله 1، دوره 2، شماره 6، دی 1394، صفحه 1-30 اصل مقاله (1.5 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jrlat.2017.7241.1139 | ||
| نویسندگان | ||
| دکتر عباس عباس پور1؛ محمد مجتبی زاده* 2؛ دکتر حسن ملکی3؛ دکتر مقصود فراستخواه4 | ||
| 1استاد دانشگاه علامه طاطبائی- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی | ||
| 2عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده و دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزش عالی دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 3استاد دانشگاه علامه طباطبائی- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی | ||
| 4دانشیار مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی | ||
| چکیده | ||
| در مقاله حاضر بر اساس روش نظریه زمینه ای، به احصاء عوامل، ملاک ها و نشانگرهای شرایطی (علی، زمینه ای و مداخله گر) اعتبارسنجی از دیدگاه کنشگران آموزش عالی پرداخته ایم. مطالعه حاضر با اتخاذ رویکرد تفسیرگرایانه اجتماعی بر این نکته تأکید دارد که افراد خارج از محیط دانشگاه، نمی توانند مؤلفه های اعتبارسنجی را پیشاپیش شناخته و آن را درک کنند. زیرا این کنشگران آموزش عالی هستند که محیط اجتماع علمی خود را خلق کرده و آن گونه که می خواهند تفسیر می کنند. بر این اساس، هر گونه پیش فرض در خصوص نظام اعتبارسنجی، نمی تواند بیانگر ذهنیت و درک عاملان جامعه ی دانشگاهی باشد. به دیگر سخن، در این پژوهش به دنبال این بوده ایم که کنشگران آموزش عالی عوامل، ملاک ها و نشانگرهای شرایطی اعتبارسنجی (علی، زمینه ای و مداخله گر) را چگونه می بییند، و چه تلقی و برداشتی از آن دارند. داده های پژوهش حاضر از چهار منبع به دست آمد، که عبارت اند از، مصاحبه، مشاهده، یادداشت برداری و اسناد. به همین منظور، داده های حاصل از مصاحبه ها، مشاهدات، یادداشت ها و اسناد را به داده های متنی تبدیل کردیم. پس از آن، به منظور بررسی نظام مند توده بزرگی از داده های گردآوری شده از طریق روش نظریه نظریه ی زمینه ای به مقوله بندی داده ها پرداختیم. ابتدا به کدگذاری باز، سپس، به کدگذاری محوری و انتخابی اقدام کردیم. بر این اساس، 691 نشانگر، 98 ملاک و 11 عامل متناسب با ویژگی های بومی نظام آموزش عالی ایران تعیین شدند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اعتبارسنجی؛ تضمین کیفیت؛ آموزش عالی؛ نظریه ی زمینه ای؛ تفسیرگرایی اجتماعی | ||
| مراجع | ||
|
آدلمن. سی (1992). اعتبار دهی در آموزش عالی، ترجمهی نادر قلی قورچیان (1374)، فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 3(9)، 159-174.
پازارگادی. مهرنوش (1377). الگویی جهت اعتباربخشی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور در بخش دولتی و غیردولتی. رساله دکتری رشتهی مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.
فتحآبادی. جلیل، قرهیقهی. مسعود (1391). بررسی سامانهی اعتبارسنجی و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی آلمان، تهران، انجمن پژوهشهای آموزشی ایران، دومین کنفرانس ارزشیابی و تضمین کیفیت در نظامهای آموزشی با تمرکز بر یکپارچهسازی نظام آموزشی.
فراستخواه. مقصود (1395). دانشگاه ایرانی و مسئله کیفیت. تهران: انتشارات آگاه.
فراستخواه. مقصود (1389). دانشگاه و آموزش عالی. تهران: نشر نی.
محمدپور. احمد (1390). فرا روش. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
محمدپور. احمد (1392). روش تحقیق کیفی، ضد روش. تهران: جامعهشناسان.
محمدپور. احمد، رضایی. مهدی (1387). درک معنایی پیامدهای ورود نوسازی به منطقه اورامان کردستان ایران به شیوهی پژوهش زمینهای. مجله جامعهشناسی ایران، 9(1/2)، 3-33.
ملکی. حسن (1389). تعلیم و تربیت اسلامی، رویکرد کلان نگر. تهران: عابد.
مورن. ادگار و همکاران (1387). اندیشهی پیچیده و روش یادگیری در عصر سیارهای. ترجمهی محمد یمنی دوزی سرخابی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
هاشمی. سید حامد، پورامینزاده. سعیده (1390). تحلیل الگوی اعتبارسنجی و ارزیابی درونی جهت ارزیابی و تضمین کیفیت در نظام دانشگاهی. تهران، دانشگاه تهران، پردیس دانشکدههای فنی، پنجمین همایش ارزیابی کیفیت در نظام دانشگاهی.
هومن. حیدر علی (1394). راهنمای عملی پژوهش کیفی. تهران: سمت.
American Psychological Association (2016). Definition of Accreditation. Retrieved June 29, 2016, from
http://search.apa.org/search?query=definition%20of%20accreditation.
Berg, B. L (2004). Qualitative research methods for the social sciences (5th ed.). Boston, MA: Pearson.
Dillman, D. A (2000). Mail and internet surveys: The tailored design method (2nd ed). New York: John Wiley & Sons.
Heywood¸ Lindsay (2001). Acomprehensive Framework for Quality Evaluation and Lmprovement in Universities.
Internet:http://www.guality.nist.govl.
Lamic, Q.H. and Jensen¸ H.T (2001). Toward Accreditation schemes for Higher Education in Europe. Final Project Report.
Materu, Peter (2007). Higher Education Quality Assurance in Sub-Saharan Africa Status, Challenges, Opportunities, and Promising Practices. The International Bank for Reconstruction and Development/The World Bank. Washington, D.C. Retrieved February 4, 2016 from http://www.eua.be/Libraries/qa-connect/wp124_qa_higher_edu_africa.pdf?sfvrsn=0.
Ministry of Higher Education of Egypt and Quality Assurance & Accreditation Commission of Egypt (2016). The quality assurance and accreditation handbook for higher education in Egypt. Retrieved February 3, 2016 from
http://www.tanta.edu.eg/UNITES/TQAC/ref/NQAAC.pdf
Niradhar, Dey (2011), "Quality assurance and accreditation in higher education in India", Academic Research International. ISSN: 2223-9553.Volume 1, Issue 1, 105-110.
UNESCO‐CEPES (2007). Quality Assurance and Accreditation: A Glossary of Basic Terms and Definitions. compiled by Lazăr VLĂSCEANU, Laura GRÜNBERG and Dan PÂRLEA, Bucharest Editors: Melanie Seto, Peter J. Wells Editing Assistant: Viorica Popa. Revised and updated edition. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,006 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,199 |
||