| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,029 |
| تعداد مقالات | 16,334 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,840,334 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,528,407 |
تحلیلی بر آرایۀ انسان انگاری در قرآن | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 6، دوره 9، شماره 30، فروردین 1397، صفحه 141-162 اصل مقاله (384.53 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2018.25292.1346 | ||
| نویسنده | ||
| بهجت السادات حجازی* | ||
| دانشیار دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران | ||
| چکیده | ||
| توجّه بیشتر پژوهشگران حوزه بلاغت قرآن به رابطۀ وجوه ادبی و مذهبی این کتاب مقدس آسمانی و سازگاری یا عدم سازگاری این وجوه باهم معطوف شده است. قرآن در جایگاه معجزۀ ختمیّه از یک سو منشاء شکوفایی بلاغت ادبی در زبان فارسی بوده است و از سوی دیگر به لحاظ ادبی نیز تقلید ناپذیر می‌باشد. ازاینرو دقیقاً نمونه‌های آرایه‌های ادبی چون تشبیه، استعاره، مجاز، کنایه، تمثیل و... در قرآن، همسانی ماهوی با همین آرایه‌ها در متون ادبی شعری یا منثور زبان فارسی ندارند. این موضوع در مورد آرایۀ تشخیص یا انسان انگاری در قرآن، بیش از همه آرایه‌ها صدق می‌کند. در تفکر اسطوره‌ای آنیمیستی، انسان انگاری سایر موجودات نوعی تخیّل و فرض ذهنی تلقّی می‌شود. همۀ زیبایی‌های بلاغی و ادبی در قرآن در خدمت انتقال معانی ژرف به ذهن آدمی است؛ ولی این اندیشه و استدلال که گزیری برای تمسّک به آرایه‌های ادبی و بلاغی در قرآن جهت درک مجهولات عالم غیب نیست؛ در مورد آرایۀ انسان انگاری صدق نمی‌کند. پرسش اساس این جستار این است که آیا زبان مجازی به معنای عام که در اکثر زیبایی‌های ادبی از جمله تشخیص یا انسان انگاری مشاهده می‌شود، در کلام قرآن چگونه قابل توجیه است؟ | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زبان قرآن؛ آرایۀ انسان انگاری؛ آنیمیسم؛ هوشیاری پدیده‌های طبیعت | ||
| مراجع | ||
|
آلاوی، سَلوی م. س. (1395). روابط متنی در قرآن. ترجمه سید اکبر جلیلی. چ 1. تهران: نشر نویسه پارسی. دایره المعارف قرآن کریم. (1382). جمعی از محققان مرکز فرهنگ و معارف قرآن. چ 1. قم: نشر بوستان کتاب. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1375). صور خیال در شعر فارسی. تهران: نشر آگاه. طباطبایی، محمدحسین. (1363). تفسیر المیزان. ج 17،14 و 18. ترجمۀ سیّد محمد باقر همدانی. چ 1. تهران: نشر بنیاد علمی و فکری علّامه طباطبایی. فریزرجیمز، جورج. (1392). شاخۀ زرّین (پژوهشی در جادو و دین). ترجمۀ کاظم فیروزمند. تهران: نشر آگاه. معرفت، محمد هادی. (1389). علوم قرآنی. چ 11. قم: مؤسسۀ فرهنگی تمهید. میرمستنصر وعبدالرئوف، حسین. (1390). مطالعۀ قرآن به منزلۀ اثر ادبی. ترجمه ابوالفضل حرّی. چ 1. تهران: نشر نیلوفر. باغبانی، رضوان و دیگران. (1391). اعجاز ادبی قرآن کریم و سیر تطوّر آن. لسان مبین. س 3. ش 7. صص 63-46. صابر، حسین، (1392). انسان وار انگاری خدا. مجله داستان نامه. ش 4. صص 18-16. مستنصر، میر. (1388). فنون و صنایع ادبی در قرآن. ترجمۀ ابوالفضل حرّی. پژوهش های قرآنی. س 15. ش 60-59. صص 179- 154. حجازی، بهجت السادات. (1395). تحلیلی بر آرایۀ انسان انگاری در قرآن. نشریه پژوهش های زبان شناختی قرآن. س 1، ش 9. صص 56-37. قائمی نیا، علیرضا. (1393). سایت خبرگزاری بین المللی قرآن: www.iqna.ir Bird David ,Nurit. (1999). AniMis. Revisited person hood. Environ Ment and Relational EpisteMology. Current Anthropology, vol 40. No. S1. 67-91.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,217 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 585 |
||