| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,218 |
| تعداد مقالات | 18,041 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,636,738 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,974,237 |
لوفور یا دریدا: پرسشهای واسازی درباره مفهومِ حق به شهر | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 3، دوره 17، شماره 68، دی 1400، صفحه 63-99 اصل مقاله (1.22 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2021.49681.1808 | ||
| نویسنده | ||
| حجت اله رحیمی* | ||
| استادیار جغرافیا، دانشگاه یزد، یزد، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در سالهای اخیر پژوهشهای گستردهای بر اساس مفهوم حق به شهرِ لوفور، بدون نقد اساسی خودِ این مفهوم، در علوم اجتماعی انجام شده است. نوشتار حاضر بر مبنای رویکرد واسازیِ دریدا میکوشد این مفهوم را بر محور دو پرسش زیر به نحو انتقادی ارزیابی کند: 1) مفهوم حق به شهر بر اساس چه عناصر و پیشفرضهایی صورتبندی شده است؟؛ و 2) مفهوم حق به شهر بر اساس رویکرد واسازیِ دریدا از چه محدودیتها و تناقضهای نظری و اخلاقی برخوردار است؟ نوشتار حاضر نشان میدهد که پیشفرضهای بنیادین پروژه حق به شهر در پژوهشهای اخیر تحریف شده است، زیرا برخلاف دیدگاههای ضدسرمایهداریِ لوفور، تلاش میکنند با اتخاذ موضع غیررادیکال، آن را درون شهر سرمایهداری عملیاتی کنند. افزون بر این، حتی اگر مفهوم حق به شهر را در چارچوب شهرِ اتوپیایی–غیرسرمایهداری لوفور پیگیری کنیم، همچنان دارای محدودیتها و تناقضهای نظری، عملی و اخلاقی است، زیرا مفهوم حق به شهر او، بر اساس رویکرد دریدا، آمیخته با خشونتِ قانونسازی و خشونت حفظ قانون است، درحالیکه اتوپیا نمیتواند و نباید مکان استقرار خشونت باشد. از سوی دیگر، پروژه حق به شهر لوفور دارای جنبه غیراخلاقی است. تا جایی که نیروی کارگر بهمثابه تنها نیروی مشروع برای فعلیتبخشی مفهوم حق به شهر، تحت ضرورت تاریخی و بدون اراده خویش عمل میکند، نمیتواند و نباید بهعنوان طبقه عادل یا فاقد عدالت و مسئولیتپذیر یا مسئولیتناپذیر درنظر گرفته شود، زیرا عدالت و مسئولیتپذیری تنها درباره اراده و عمل آزاد صادق است؛ بنابراین، اگر اخلاق را حوزه اراده و اختیار در نظر بگیریم، مفهوم حق به شهر لوفور بیرون از حوزه اخلاق قرار میگیرد. در سالهای اخیر پژوهشهای گستردهای بر اساس مفهوم حق به شهرِ لوفور، بدون نقد اساسی خودِ این مفهوم، در علوم اجتماعی انجام شده است. نوشتار حاضر بر مبنای رویکرد واسازیِ دریدا میکوشد این مفهوم را بر محور دو پرسش زیر به نحو انتقادی ارزیابی کند: 1) مفهوم حق به شهر بر اساس چه عناصر و پیشفرضهایی صورتبندی شده است؟؛ و 2) مفهوم حق به شهر بر اساس رویکرد واسازیِ دریدا از چه محدودیتها و تناقضهای نظری و اخلاقی برخوردار است؟ نوشتار حاضر نشان میدهد که پیشفرضهای بنیادین پروژه حق به شهر در پژوهشهای اخیر تحریف شده است، زیرا برخلاف دیدگاههای ضدسرمایهداریِ لوفور، تلاش میکنند با اتخاذ موضع غیررادیکال، آن را درون شهر سرمایهداری عملیاتی کنند. افزون بر این، حتی اگر مفهوم حق به شهر را در چارچوب شهرِ اتوپیایی–غیرسرمایهداری لوفور پیگیری کنیم، همچنان دارای محدودیتها و تناقضهای نظری، عملی و اخلاقی است، زیرا مفهوم حق به شهر او، بر اساس رویکرد دریدا، آمیخته با خشونتِ قانونسازی و خشونت حفظ قانون است، درحالیکه اتوپیا نمیتواند و نباید مکان استقرار خشونت باشد. از سوی دیگر، پروژه حق به شهر لوفور دارای جنبه غیراخلاقی است. تا جایی که نیروی کارگر بهمثابه تنها نیروی مشروع برای فعلیتبخشی مفهوم حق به شهر، تحت ضرورت تاریخی و بدون اراده خویش عمل میکند، نمیتواند و نباید بهعنوان طبقه عادل یا فاقد عدالت و مسئولیتپذیر یا مسئولیتناپذیر درنظر گرفته شود، زیرا عدالت و مسئولیتپذیری تنها درباره اراده و عمل آزاد صادق است؛ بنابراین، اگر اخلاق را حوزه اراده و اختیار در نظر بگیریم، مفهوم حق به شهر لوفور بیرون از حوزه اخلاق قرار میگیرد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| حق به شهر؛ خشونت؛ طبقه کار؛ اتوپیاگرایی | ||
| مراجع | ||
|
جواهریپور، مهرداد (1394) محلههای فرودست شهری و حق به شهر موردپژوهی محله خاک سفید شهر تهران، پژوهشهای انسانشناسی ایران، دوره 5، شماره 2، صص. 163 – 182.
حبیبی، سید محسن؛ امیری، مریم (1394) حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه هست و آنچه باید باشد، پژوهشهای انسانشناسی ایران، دوره 5، شماره 2، صص. 9 – 30.
رفیعیان، مجتبی؛ الوندیپور، نینا (1394) مفهومپردازی اندیشه حق به شهر؛ در جستجوی مدلی مفهومی، جامعهشناسی ایران، دوره 16، شماره 2، صص.25 – 47.
رهبری، لادن؛ شارع پور، محمود (1393) جنسیت و حق به شهر: آزمون نظریه لوفور در تهران، جامعهشناسی ایران، دوره 15، شماره 1، صص. 116 – 141.
کلانتری، عبدالحسین؛ صدیقی کسمایی، مینو (1396) از مطالبه حق به شهر تا شکلگیری انقلاب شهری (شهر تهران، سال ۱۳۵۷)، مطالعات جامعهشناختی شهری، شماره 23، صص. 55 – 81.
Aalbers MB and Gibb K. (2014) Housing and the right to the city: introduction to the special issue. Taylor & Francis.
Adli SN and Donovan S. (2018) Right to the city: Applying justice tests to public transport investments. Transport policy 66: 56-65.
Attoh KA. (2011) What kind of right is the right to the city? Progress in Human Geography 35: 669-685.
Attoh KA. (2012) The Transportation Disadvantaged and the Right to the City in Syracuse, New York. Geographical Bulletin 53(1), 1.
Copleston F. (1994) A history of philosophy: From the French enlightenment to Kant (Vol. 6). New York: Image Books.
Derrida J. (1992) Force of Law :The Mystical Foundation of Authority. In ed. Drucilla Cornell, Michael Rosenfield and David G. Carlson Deconstruction and the Possibility of Justice . Routledge, 3-67.
Duke J. (2009) Mixed income housing policy and public housing residents' right to the city. Critical social policy 29: 100-120.
Gehrke PJ. (2010) Being for the other-to-the-other: Justice and communication in Levinasian ethics. Review of Communication 10: 5-19.
Goebel A. (2015) On their own: Women, urbanization, and the right to the city in South Africa: McGill-Queen's Press-MQUP.
Goonewardena K, Kipfer S, Milgrom R, et al. (2008) Space, difference, everyday life: reading Henri Lefebvre: Routledge.
Harvey D. (2003) The right to the city. International journal of urban and regional research 27: 939-941.
Habibi, Seyyed Mohsen; Amiri, Maryam (2014) The right to the city; The existing city and the desirable city of what is and what should be, Iranian anthropological researches, volume 5, number 2, pp. 9-30. [in Persian]
Iveson K. (2013) Cities within the city: Do‐it‐yourself urbanism and the right to the city. International journal of urban and regional research 37: 941-956.
Jacques D. (1995) The Gift of Death: Chicago: University of Chicago.
Javaheripour, Mehrdad (2014) Urban Subordinate Neighborhoods and the Right to the City in the Study of Khak Sefid Neighborhood of Tehran, Iran Anthropological Research, Volume 5, Number 2, pp. 163-182. [in Persian]
Jaffee LJ. (2016) Insurrection, not inclusion: education and the right to the city in occupied Palestine. Knowledge Cultures 4: 122-140.
Julien P. (1995) Jacques Lacan's return to Freud: the real, the symbolic, and the imaginary: NYU press.
Kalantari, Abdul Hossein; Sediqi Kasmaei, Minou (2016) from the demand for the right to the city to the formation of the urban revolution (Tehran, 1957), Urban Sociological Studies, No. 23, pp. 55-81. [in Persian]
Kant I. (2015) Critique of practical reason: Cambridge University Press.
Kofman E and Lebas E. (1996) Introduction. In: Kofman E and Lebas E (eds) Writings on cities. Blackwell Oxford, 3-60.
Laclau E and Mouffe C. (2001) Hegemony and socialist strategy: Towards a radical democratic politics: Verso Trade.
Lefebvre H. (1968) The right to the city. In: Lefebvre H Writings on cities. Blackwell Oxford, 147-159.
Lefebvre H. (1974) The production of space: Oxford Blackwell.
Lefebvre H. (1996) Writings on cities: Blackwell Oxford.
Lefebvre H. (2009) Dialectical materialism: University of Minnesota Press.
Lipman P. (2010) Education and the right to the city. The Routledge international handbook of the sociology of education: 241.
Lipman P. (2013) The new political economy of urban education: Neoliberalism, race, and the right to the city: Taylor & Francis.
Marcuse P. (2009) From critical urban theory to the right to the city. City 13: 185-197.
Mohall M. (2019) Rights in transit: public transportation and the right to the city in California’s East Bay. The AAG Review of Books 8(1): 54-62.
Platzer M. (2016) The Right to a Safe City for Women and Girls. Women and Children as Victims and Offenders: Background, Prevention, Reintegration. Springer, 641-659.
Purcell M. (2014) Possible worlds: Henri Lefebvre and the right to the city. Journal of urban affairs 36: 141-154.
Rahbari, Ladan; Share’pour, Mahmoud (2013) Gender and the right to the city: testing Lefebvre's theory in Tehran, Sociology of Iran, Volume 15, Number 1, pp. 116-141. [in Persian]
Rafeiyan, Mojtaba; Alvandipour, Nina (2014) Conceptualization of the idea of the right to the city; In search of a conceptual model, Iranian Sociology, Volume 16, Number 2, pp. 25-47. [in Persian]
Sen AK. (2009) The idea of justice: Harvard University Press.
Soja EW. (2010) Seeking spatial justice: University of Minnesota Press.
Weinstein L and Ren X. (2009) The changing right to the city: Urban renewal and housing rights in globalizing Shanghai and Mumbai. City & Community 8: 407-432.
Whitzman C. Planning Education to Advance Children’s ‘Right to the City’. ANZAPS 2010: 96.
Yon A and Nadimpalli S. (2017) Cities for whom? Re-examining identity, to reclaim the right to the city for women. Australian Planner 54: 33-40. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 937 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 575 |
||