تعداد نشریات | 55 |
تعداد شمارهها | 1,780 |
تعداد مقالات | 14,130 |
تعداد مشاهده مقاله | 29,876,265 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,777,664 |
مفهوم سازی ژورنالیسم غوطه وری | ||
مطالعات رسانههای نوین | ||
دوره 7، شماره 26، مرداد 1400، صفحه 208-171 اصل مقاله (1.21 M) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/nms.2021.54310.1025 | ||
نویسندگان | ||
فرید محمدی ![]() | ||
1گروه مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی. تهران- ایران. | ||
2گروه مدیریت رسانه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی. تهران- ایران. (نویسنده مسوول) | ||
چکیده | ||
اصطلاح ژورنالیسم غوطهوری اولین بار توسط نانی دولاپنا و همکارانش در سال ۲۰۱۰ بیان شد و به معنای « تولید خبر به شکلی که مخاطب بتواند رویدادها یا موقعیت توصیف شده در داستان خبری را به صورت اول-شخص تجربه کند» به کار گرفته شد. با توجه به اینکه تعداد زیادی از سازمانهای خبری اروپایی و آمریکایی مانند سیانان، یورونیوز، بی-بیسی، نیویورک تایمز، راشاتودی، گاردین، فاکس و غیره روایتهای خود را به صورت واقعیت مجازی منتشر میکنند، شناخت و بهکارگیری این شیوه جدید روایتگری برای رسانه-های داخلی که تاکنون به این موضوع نپرداختهاند حائز اهمیت است. ژورنالیسم غوطهوری در ابتدای راه خود قرار دارد و هنوز چارچوب نظری جامع برای توصیف این شیوه ژورنالیسم وجود ندارد، به همین سبب این مقاله با استفاده از روش کیفی مصاحبه عمیق با هجده کارشناس ژورنالیسم غوطهوری و سپس تحلیل نتایج با کمک تکنیک مقایسه دائمی دادهها به دنبال مفهومسازی ژورنالیسم غوطهوری است. نتایج پژوهش نشان میدهد هدف ژورنالیسم غوطهوری تجربه حقایق، افزایش جنبههای احساسی، کیفیت نمایش بالا، به کارگیری بدن و تجربه اول-شخص است. ضرورت استفاده از ژورنالیسم غوطهوری دسترسی ویژه، از میان بردن فاصله، روایتگری مکانمند، حضور و تجسم و در نهایت اراده و محوریت کاربر است. ژانرهای مناسب برای ارائه شامل رویدادهای زنده، خبرهای واقعیت مجازی و مستندهای واقعیت مجازی است. و در پایان وظایف ژورنالیستها شامل پایبندی به اصول اخلاقی، تضمین کیفیت محتوا، یادگیری مهارتهای جدید و اقناع مخاطبان است. | ||
کلیدواژهها | ||
ژورنالیسم غوطه وری؛ ژورنالیسم واقعیت مجازی؛ واقعیت افزوده؛ روایتگری ۳۶۰ درجه | ||
مراجع | ||
منابع
ویمر، راجر و دومینیک، جوزف. (۱۹۸۳). «تحقیق در رسانههای جمعی». ترجمه: کاووس سید امامی (۱۳۹۳). تهران: انتشارات سروش.
خواستار، حمزه. (۱۳۸۸). «ارائه روشی برای محاسبه پایایی مرحله کدگذاری در مصاحبههای پژوهشی». فصلنامه علمی-پژوهی روششناسی علوم انسانی، شماره ۵۸. صص ۱۶۱-۱۷۴.
Bailenson, J. (2018). Experience on Demand: What Virtual Reality Is, How It Works, and What It Can Do (Vol. 1 edition). W. W. Norton & Company. Biocca, F., & Levy, M. (1995). Communication in the Age of Virtual Reality. ROUTLEDGE. Biocca, F., & Rolland, J. (1998). Virtual eyes can rearrange your body: Adaptation to visual displacement in see-through, head-mounted displays. Presence-Teleoperators and Virtual Environments, 7(3), 262-265. Boeije, H. A (2002). Purposeful Approach to the Constant Comparative Method in the Analysis of Qualitative Interviews. Quality & Quantity 36, 391–409. Carman, T. (2008). Merleau-Ponty. Routledge. https://www.ccsinsight.com/blog/new-forecast-shows-continued-growth-in-vr-and-ar-market/ Accessed October 23, 2019 Cruz-Neira, C. (2016). The Renaissance of VR: Are We Going To Do It Right This Time? Comput. Graphics World. de La Pena, N., Weil, P., Liobera, J., Giannopoulos, E., Pomes, A., & Spaniang, B. (2010). Immersive Journalism: Immersive Virtual Reality for the First-Person Experience of News. Presence: Teleoperators & Virtual Environments, 19, 291-301. Evans, L. (2018). The re-emergence of virtual relity. Routledge. Gynnlid, A. (2020). IMmersive Journalism as StorytELLING Ethics, Production, and Design. Routledge. Hardee, G., & McMahan, R. (2017). FiJi: a Framework for the immersion-Journalism intersection. frontiers in ICT, 4. Hartmann, T., Wirth, W., Peter, V., Klimmt, C., Schramm, H., & Bocking, S. (2015). Spatial Presence Theory: State of the Art and Challenges Ahead. Springer, 115-135. Jerden, S., Grindle, M., Woerden, H., & Boulos, M. (2018). Head-Mounted Virtual Reality and Mental Health: Critical Review of Current Research. JMIR Serious Games. Kovach, B., & Rosenstiel, T. (2014). The Elements of Journalism: What Newspeople Should Know and the Public Should Expect (Vol. 3rd edition). Three Rivers Press. Laws, A. L. (2020). Conceptualising Immersive Journalism. RoutledgE. Mabrook, R., & Singer, J. (2019). Virtual Reality, 360° Video, and Journalism Studies: Conceptual Approaches to Immersive Technologies. Journalism Studies, Routledge, 1-13. Mazuryk, T., & Gervautz, M. (1996). Virtual Reality History, Applications, Technology and Future. Institute of Computer Graphics and Algorithms, Vienna University of Technology, 3-5. Pavlik, J. V. (2019). Journalism in the age of Virtual Reality. Columbia University Press. Slater, M. (2014). Grand challenges in virtual environments. frontiers in Robotics and AI, 1-2. Stanney, K., & Hale, K. (2012). Handbook of Virtual Environments Design, Implementation, and Applications, Second Edition. Routledge. Stubs, B. (2018). Virtual reality journalism: ethics, grammer and state of play. Australian Journalism Review. Tesch, R. (1990). Qualitative Research Analysis Types and Software Tools. Routledge. Uskali, T., Gynnild, A., Jones, S., & Sirkkunen, E. (2020). Immersive Journalism as StorytellinG (Vol. 1). Routledge. Watson, Z. (2017). What lies ahead for VR in the newsroom? Reuters Institute for the Study of Journalism. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 640 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 136 |