تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی با رویکرد عصر دیجیتال

نزیمی, یاسمن; تیمورنژاد, کاوه; دانش فرد, کرم اله

doi:10.22054/urdp.2022.61652.1351

تعداد نشریات	56
تعداد شماره‌ها	1,661
تعداد مقالات	13,219
تعداد مشاهده مقاله	25,485,987
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	16,445,229

	تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی با رویکرد عصر دیجیتال
فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
مقاله 6، دوره 6، شماره 18، آذر 1400، صفحه 165-191 اصل مقاله (663.52 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/urdp.2022.61652.1351
نویسندگان
یاسمن نزیمی¹؛ کاوه تیمورنژاد ²؛ کرم اله دانش فرد³
¹دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد علوم و تحقیقات،تهران، ایران
²استادیارمدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
³دانشیار مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم وتحقیقات، تهران، ایران
چکیده
بهره‌گیری از قابلیت‌های بی‌شمار فناوری در عرصۀ مدیریت شهری نیز، پیامدهای شگرفی به همراه دارد و توسعۀ آن در قالب خدمات هوشمند شهرداری‌ها، نیازمند مدیریت عملکرد درست منابع انسانی است. با توجه به ورود به عرصه انقلاب چهارم و توسعه پارادایم جدید به نام مدیریت منابع انسانی دیجیتال، حوزه‌های مختلف فرایند مدیریت منابع انسانی، ازجمله مدیریت عملکرد منابع انسانی، می‌بایست بر اساس این نوع رویکرد بازنگری و به‌روز شوند. بنابراین، این پژوهش با هدف تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی در شهرداری تهران با توجه به الزامات شهر دیجیتال به انجام رسید. با توجه به پیش‌فرض فلسفی فرا اثبات‌گرا، روش تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی است چرا که هدف آن توسعه یک دانش کاربردی در حوزه مدیریت منابع انسانی است. کلیه مدیران ارشد، میانی و عملیاتی شهرداری تهران به‌عنوان جامعه در نظر گرفته شدند و از میان آنها، 210 نفر بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسشنامه‌ای بسته و محقق ساز مشتمل بر 16 گویه به‌عنوان ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. جهت انجام تجزیه‌وتحلیل‌های توصیفی و استنباطی، از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. سرانجام، نتایج تحقیق منجر تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی در شهرداری تهران با توجه به الزامات شهر دیجیتال شامل پنج بعد و شانزده مؤلفه شد و روابط فرضی الگو در یک جامعه وسیع مورد آزمون و تأیید قرار گرفتند.
کلیدواژه‌ها
مدیریت عملکرد منابع انسانی؛ عصر دیجیتال؛ شهرداری تهران

مراجع
Abubakar Allumi Nura and Nora Hasni Osman (2012). The Proposed Relationship connecting e-HRM adoption,Performance Management System and Effective Decision making . Higher Educational Institutions in Nigeria, European Journal of Business and Managementiiste.org ISSN 2222-1905 (Paper) ISSN 2222-2839 (Online) Vol 4, No.18. Aggarwal, A., Thakur, G. S. M. (2013). “Techniques of performance Appraisal- A Review” International Journal of Engineering and Advanced Technology (IJEAT), vol.2, No. 3, Pp: 617-621. Aras, G., Tezcan, N. (2018). Comprehensive evaluation of the financial performance for intermediary institutions based on multi-criteria decision making method. Journal of Capital Markets Studies. Galgali, P. (2017). Digital Transformation and its Impact on Organizations’ Human Resource Management, IOR and Stakeholder Management, MCM, School of Communication and Information, Rutgers University. Lebas, A J. (1995). Performance Measurement and Performance Management. International Journal of Production Econonfics, No.41, Pp: 23-35. Leonardi, P. M., Huysman,. (2013). Enterprise social media: Definition, history, and prospects for the study of social technologies in organizations. Journal of Computer-Mediated Communication, 19, 1–19. Lepak, D. P., Liao, H., Chung, (2006). A Conceptual Review of Human Resource Management Systems in Strategic Human Resource Management Research. Research in Personnel and Human Resources Management, 25(1), 217-271. McGrath, L. C. (2012). Social media and employment: Is there a limit? Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 4(1), 17-24. Retrieved from Mello, J. A. (2012). Social media, employee privacy and concerted activity: Brave new world or big brother? Labor Law Journal, 63(3), 165-173. Meske, Christian., Kissmer, Tobias., Stieglitz, Stefan. (2020). Bridging formal barriers in digital work environments Investigating technology-enabled interactions across organizational hierarchies, Telematics and Informatics, Volume 48. Mia, M. H., and Faisal, F. (2020). Digital Human Resource Management: Prospects & Challenges for Garments Industries in Bangladesh. Naser A. Aboyassin & Mustafa A. F. Sultan,( 2017) "The Role of Human Resources Training in Improving the Employee's Performance: Applied Study in the Five Stars Hotels in Jordan," International Journal of Business Administration, International Journal of Business Administration, Sciedu Press, vol. 8(5), pages 46-56, July. Vallicelli, Michelangelo. (2018). Smart cities and digital workplace culture in the global European context: Amsterdam, London and Paris, City, Culture and Society, Volume 12, pp. 25-34. Xian, H., Atkinson, C. and Meng-Lewis, Y. (2017). “Guanxi and high performance work systems in China: evidence from a state-owned enterpris”. The International Journal of Human Resource Management, 1- 20. Wiblen, S., and Marler, J. H. (2021). Digitalised talent management and automated talent decisions: the implications for HR professionals. The International Journal of Human Resource Management, 1-30. Willis, K.S. and Aurigi, A.,( 2017). Digital and smart cities. Routledge.published by https://www. taylorfrancis.com /books/mono/10.4324/9781315712451/digital-smart-cities-katharine-willis-alessandro-aurigi Yavari, V., Zahedi, Sh. (2013). “Designing Conceptual Model for Organizational Performance Management for Governmental and Nonprofit Organizations”, Strategic Management Thought, Vol. 7, No. 13, Pp: 79-122. (In Persian). Yusoff, Y., Ramayah, T., & Ibrahim, H. (2010). E-HRM: A proposed model based on technology acceptance model. African Journal of Business Management, 4 (13), 3039-3045.
آمار تعداد مشاهده مقاله: 276 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 155

Journal Management System. Designed by sinaweb.

پیوندهای مفید

آمار

تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی با رویکرد عصر دیجیتال