منابع
قرآن کریم. (1415ق). ترجمه محمد مهدى فولادوند. قم: دارالقرآن الکریم. چ1.
آلوسی، سیدمحمود. (1415ق). روحالمعانی فیتفسیر القرآن العظیم. چ1. بیروت: دارالکتبالعلمیه.
اسعدی، علیرضا. (1398ش). ملاصدرا و مساله میزان در قیامت. نشریه خردنامه صدرا. شماره 98. صص13-24.
اندلسی، محمدبنیوسف. (1420ق). البحرالمحیط فیالتفسیر. بیچا. بیروت:دارالفکر.
ابنبابویه قمی، محمدبن علی(صدوق). (1376ش). الامالی. چ1. تهران: نشر کتابچی.
_____________________________. (1387ش). توحید. تحقیق سید هاشم حسینی. چ1. قم: جامعه مدرسین.
_____________________________. (1362ش). الخصال. بیچا. قم: جامعه مدرسین.
ابن سیده المرسی، علی بن اسمائیل. (بیتا). المحکم و المحیط الاعظم. بیچا. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابنفارس، أحمد بن فارس. (1404ق). معجم مقاییس اللغه. مصحح عبدالسلام محمد هارون. چ1 قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
ابنمنظور، محمدبن مکرم. (۱۴۱۴ق). لسانالعرب. چ3. بیروت: دارصادر.
بهائی، محمدعبدالصمد. (1374ش). الکشکول. ترجمه و تحقیق عزیزاله کاسب. چ1. تهران: انتشارات گلی.
ثعلبینیشابوری، احمدبنابراهیم. (1422ق). الکشف والبیان عن تفسیر القرآن. چ1. بیروت: دار احیاءالتراث العربی.
تهرانی، مجتبی. (1399ش). نقش اعمال در قیامت:میزان سنجش اعمال در قیامت. چ1. تهران: نشرمصباح الهدی.
جوادیآملی، عبدالله. (1388ش). تفسیرتسنیم. چ1. قم: نشر اسراء.
حسینی زبیدی، محمدبن محمدبن عبدالرزاق. (بیتا). تاج العروس. چ1. بیجا: دارالهدایه.
رازی، محمدبن عمر.(فخررازی). (1420ق). مفاتیح الغیب. چ3. بیروت: داراحیاءالتراث العربی.
راغباصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. چ1. بیروت: دارالعلم.
سنجری، غلامعلی؛ مهرآوران، محمود. (1398ش). تحلیل نظریۀ صورت ملکوتی درتجسم اعمال. مجله پژوهشهای اعتقادی کلامی،شماره36. صص119-144.
صدرالدین شیرازی، محمدبنابراهیم قوام. (1382ش). الحکمه المتعالیه فیالاسفارالعقلیه الاربعه. چ1. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
________________________. (1981م). الحکمة المتعالیه فی الاسفارالعقلیه الاربعه. چ1. بیروت: داراحیاءالتراثالعربی.
________________________. (بیتا). المبدأ والمعاد. چ1. قم: المکتبه الاسلامیه.
طباطبایی، محمدحسین. (1417ق). تفسیر المیزان. چ5. قم: انتشارات جامعه مدرسین.
طبرسی، فضل بن حسن. (1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. چ1. تهران: انتشارات ناصر خسرو.
طبری، محمدبن جریر. (1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. چ1. بیروت: دارالمعرفه.
غلامپور، علیرضا؛ خلف مراد، عبدالرحیم. (1393ش). کیفیت توزین اعمال در قیامت در منابع تفسیری فریقین بر اساس آیۀ 47 انبیاء. مطالعات تفسیری. شماره20. صص73-86.
فراهیدى، خلیل بن احمد. (1410ق). کتاب العین. چ2. قم: انتشارات هجرت.
قرشی، سیدعلی اکبر. (1371ش). قاموس قرآن. چ6. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
کریمی والا، محمدرضا. نصیری، روحالله. (1400ش). رهیافت قرآنی و روایی بر حقیقت ادراکی نفس با تبیینهای صدرایی. پژوهشنامه معارف قرآنی. سال 12. شماره 45. صص183-204.
کلینی، محمد بن یعقوب. (1365ش). الکافی.چ3. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مجلسى، محمدباقر. (1403ق). بحار الأنوار. چ1. بیروت:دار إحیاءالتراث العربی.
مصطفوی، حسن. (1360ش). التحقیق فی کلمات القرآن. چ1. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
مطهری، مرتضی. (1384ش). مجموعه آثار. چ1. تهران: نشر صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر. (۱۳۷۴ش). تفسیر نمونه. چ1. قم: دار الکتب الإسلامیه.
موسوی خمینی،روحالله. (1372ش). چهل حدیث. چ1. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
_____________. (1377ش). شرح حدیث عقل و جهل. چ1. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
میبدی، احمد بن ابی سعد رشید الدین. (1371ش). کشف الأسرار و عده الأبرار. چ5. تهران: انتشارات امیر کبیر.