| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,089 |
| تعداد مقالات | 16,799 |
| تعداد مشاهده مقاله | 46,005,841 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 25,764,265 |
دلوز: فیلسوفِ امر واحد (دفاعی در برابر نقدهای بدیو از دلوز با تکیه بر مفهوم بازگشت ابدی) | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 7، دوره 19، شماره 73، فروردین 1402، صفحه 161-185 اصل مقاله (1.22 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2023.67062.2062 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا سارا نمایندگی1؛ علی فتح طاهری* 2 | ||
| 1دانشجوی دکتری فلسفه محض، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، قزوین، ایران | ||
| 2دانشیار فلسفه دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، قزوین، ایران | ||
| چکیده | ||
| بدیو در کتاب دلوز: غوغای هستی، به ارائه نظرات خود درباب هستیشناسی دلوز پرداخته و با برشماری برخی ویژگی ها در نگره دلوز، او را درنهایت فیلسوف امر واحد میخواند که با تکیه بر نگاه رواقی، در آنچه واژگون سازی افلاطونخوانده ناموفق بوده و پروژه فلسفیاش دستآخر دستاوردی مگر تسلیم کثرت به واحد نداشتهاست. برای بدیو که یکتا رسالت فیلسوف معاصر را در گسستن از مفهوم واحد به هر ترتیب میداند، مفاهیمی چون اشتراک معنوی هستی و نیز بازگشت ابدی، صرفا به تساوی هستی و واحد خواهند رسید و حتی تفاوت در هستیشناسی دلوز در نهایت تابع"همان" و راهبر واحد خواهد بود. در این مقاله تلاش خواهیم نمود ضمن برشمردن بخشی از نقدهای بدیو در خصوص ارتباط دلوز و نگره رواقی و نیز به کارگیری مفهوم بازگشت ابدی و تلقی او از دلوز بهمثابه فیلسوف امر واحد، نقدی بر نقدهای بدیو ارائه و در نهایت از هستیشناسی تفاوت و تکرار بهمثابه نسخهای مبتنی بر کثرت دفاع نماییم و نشان دهیم ریشه بنیادین نقدهای بدیو را میتوان در تلقی نامنسجم او از واحد و خلط عامدانه مفاهیم اشتراک معنوی وجود و واحد دانست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هستیشناسی؛ کثرت؛ واحد رواقی‌گری؛ بازگشت ابدی | ||
| مراجع | ||
|
وارن اسمیت، دانیل.( 1399). فلسفه دلوز، ترجمه سید محمد جواد سیدی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
Badiou, Alain.( 2006). Being and Event. Translated by Oliver Feltham, New York: Continuum.
---------,------.(1999). Deleuze: The Clamor of Being. Translated by Louise Bourchill. Minneapolis, London:University of Minnesota Press.
---------,------.(2009). Logics of Worlds: Beings and Event II. Translated by Alberto Toscano. London and New York: Continuum.
----------,----(2004). Theoretical Writings.Translated by Ray Brasier and Alberto Toscano.London: Continuum .
Benatouil Thomas.(2003). “Deleuze, Foucault: deux usages du stoïcisme.” In Foucault et la philosophyantique, edited by F. Gros and C. Lévy, 17–49. Paris: Kimé.
Bowden, Sean.(2011). The Priority of Events: Deleuze’s Logic of Sense. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Deleuze, Gilles. (1990). The Logic of Sense. Translated by Mark Lester and Charles Stivale. New York:Columbia University Press.
Deleuze, Gilles.(1994a). Difference and Repetition. Translated by Paul Patton. London: Continuum.
Deleuze, Gilles.(2001). Pure Immanence: Essays on A Life. Translated by Anne Boyman. New York: ZoneBooks.
Deleuze, Gilles and Guttari, Flix.(1994b). What is Philosophy?, trans. Hugh Tomlinson and Graham Burchell, New York: Columbia University Press.
Roffe, Jon.(2012). Badiou’s Deleuze. Montreal and Kingston: McGill–Queen’s University Press.
Sellars, John. (2006). “An Ethics of the Event: Deleuze’s Stoicism.” Angelaki Journal of the TheoreticalHumanities 11/3: 157–171.
Widder, Nathan. (2001). “The Rights of Simulacra: Deleuze and the Univocity of Being.” Continental Philosophy Review 34: 437–53.
Warren Smith, Daniel. (2019). Deleuze's philosophy, translated by Seyyed Mohammad Javad Seyedi, Tehran: Elmi Farhangi Publications. [in Persian] | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 282 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 253 |
||