| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,039 |
| تعداد مقالات | 16,469 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,650,125 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,821,165 |
اثربخشی بازیدرمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی و خودپنداشت تحصیلی دانشآموزان دارای لکنت زبان | ||
| روانشناسی افراد استثنایی | ||
| دوره 14، شماره 53، فروردین 1403، صفحه 121-147 اصل مقاله (739.38 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jpe.2024.77489.2662 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا عزآبادی1؛ فاطمه بهجتی اردکانی* 2؛ الهه شیروی3 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. | ||
| 2استادیار گروه مشاوره، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. | ||
| 3دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی و خودپندارۀ تحصیلی دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای لکنت زبان انجام شد. روش از لحاظ هدف، کاربردی و از جنبه گردآوری اطلاعات، نیمه‍آزمایشی از نوع پیش‍آزمون، پس‍آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل کلیۀ دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای لکنت زبان شهر شیراز بودند که از این تعداد، 30 نفر به‌صورت نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی (LSAS-SR) و پرسشنامۀ خودپندارۀ تحصیلی بر روی هر دو گروه اجرا شد و گروه آزمایش به مدت 10 جلسۀ 60 دقیقه‍ای تحت مداخله قرار گرفت. داده‍ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره در SPSS-24 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‍ها نشان داد که بین میانگین نمرات گروه‍های مورد مقایسه تفاوت معناداری در اضطراب اجتماعی در پس‍آزمون وجود دارد که بیانگر این است که میانگین نمرات اضطراب اجتماعی در گروه آزمایش (93/53) نسبت به گروه گواه (06/57) به‌طور معناداری کاهش یافته است دارد. همچنین بین میانگین نمرات گروه‍های مورد مقایسه تفاوت معناداری در خودپنداره تحصیلی در پس‍آزمون وجود دارد که بیانگر این است که میانگین نمرات خودپنداره تحصیلی در پس‍آزمون در گروه آزمایش (66/47) نسبت به گروه گواه (36/43) به‌طور معناداری افزایش یافته است. لذا فرض تحقیق مبنی بر اثربخشی بازیدرمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی و خودپنداره تحصیلی دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای لکنت زبان تأیید می‍گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بازیدرمانی شناختی- رفتاری؛ اضطراب اجتماعی؛ خودپندارۀ تحصیلی؛ لکنت زبان | ||
| مراجع | ||
|
اناری، ع.، شفیع تبار، م.، پورتمد، ح. (1390). بررسی و مقایسه اختلال اضطرابی و کمرویی در مردان معتاد و غیرمجاز. مجله تحقیقات اعتیاد. 5 (17): 7-20.
تیموری، ل.، رضایی، ا؛ و محمدزاده، ع. (1398). مقایسه امید، انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص. ناتوانی‌های یادگیری، 9(2)، 7-35.
حمیدی، ف.، دماوندی، م؛ و صابری فوجردی، م.(1399). تأثیر بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر اضطراب کودکان کار. فصلنامه مددکاری اجتماعی. 9(2): 23-33
ذکایی، ا؛ و مطهری نژاد، ح. (1395). تأثیر الگوی آموزش خوش‌بینی بر کاهش اضطراب کودکان لکنت زبان. دومین همایش ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی. تهران. مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی، موسسه آموزش عالی مهر اروند، مرکز راهبردهای توسعه پایدار.
ذوالرحیم، ر.آزموده، ر. (1399). تأثیر بازیدرمانی شناختی- رفتاری بر اضطراب اجتماعی و رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان دبستانی. 6 (4): 231-240.
رضایی، ص؛ و عبدالرحیمی، م. (1400). تأثیر سبک مدیریت تعامل گرایانه کلاس بر خودپنداره تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان. آموزش در علوم انتظامی، 9(32)، 71-96.
زربخش، م ر.، پسند، ش.، کیانی، م؛ و سومالی پور، ف. (1396). تأثیر بازیدرمانی بر اضطراب و ناامیدی کودکان مبتلا به لکنت، چهارمین کنفرانس بین‌المللی نوآوری‌های اخیر در روانشناسی.
صمدی، ع. (1398). بازیدرمانی، نظریه‌ها، روش‌های تحقیق و مداخله، تهران: انتشارات دانگه.
شریفی، ک.، حسنی، ا.، کریمی، ص.، جانباز، ن؛ و موسوی، ح. (1402). بررسی فرآیندی اضطراب، اضطراب اجتماعی و افسردگی در میان افرادی که لکنت دارند. مجله مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی، 9(1): 68-56.
عبدالخدایی، م؛ و صادقی اردوبادی، ع. (1391). ارزیابی اضطراب جدایی کودکان و اثربخشی بازیدرمانی با رویکرد شناختی- رفتاری، مجله روانشناسی بالینی. 4 (12): 51-58.
علی بخشی، ز؛ و زارع، ح. (1389). اثربخشی یادگیری خودتنظیمی و مهارت‌های مطالعه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، مجله روانشناسی کاربردی. 4 (15): 69-80
مرعشیان، ف؛ و خرمی، ن.س. (1391). تأثیر تمرینات بدنی صبح زود بر خودپنداره تحصیلی و تنهایی کودکان پرورشگاهی شهر اهواز. رویه- علوم اجتماعی و رفتاری.46: 316-319.
هادی پور، س. اکبری، ب. (1398). اثربخشی بازیدرمانی مبتنی بر شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی و احساس تنهایی دانش آموزان ابتدایی با مشکلات یادگیری، مجله مطالعات ناتوان. 7: 1-6.
References
Bernard, R. F. L., & Norbury, C. F. (2023). Factors associated with symptoms of anxiety and depression in children who stutter. Language, speech, and hearing services in schools, 54(2), 535-549.
Briley, P. M., O’Brien, K., & Ellis, C. (2019). Behavioral, emotional, and social well-being in children who stutter: evidence from the National Health Interview Survey. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 31, 39-53.
Ebrahimi, S., Moheb, N., & Karimpour, A. (2024). Comparison of the Effectiveness of Cognitive-behavioral Therapy and Acceptance and Commitment Therapy on Cognitive Distortions and Rumination in Adolescents With Social Anxiety Disorder.
Guitar, B. (2013). Stuttering: An integrated approach to its nature and treatment. Lippincott Williams & Wilkins.
Iverach, L., & Rapee, R. M. (2014). Social anxiety disorder and stuttering: Current status and future directions. Journal of fluency disorders, 40, 69-82.
Liebowitz, M. R. (1987). Social phobia. Mod Probl Pharmacopsychiatr 22: 141–173.
Lockwood, J., Williams, L., Martin, J. L., Rathee, M., & Hill, C. (2022). Effectiveness, user engagement and experience, and safety of a mobile app (lumi nova) delivering exposure-based cognitive behavioral therapy strategies to manage anxiety in children via immersive gaming technology: preliminary evaluation study. JMIR mental health, 9(1), e29008.
Mattick, R. P., & Clarke, J. C. (1998). Development and validation of measures of social phobia scrutiny fear and social interaction anxiety. Behaviour research and therapy, 36(4), 455-470.
Mohamed, S. M., Marzouk, S. A., Ahmed, F. A., Nashaat, N. A. M., & Omar, R. A. E. A. T. (2022). Cognitive behavioral program on aggression and self-concept among institutionalized children with conduct disorder. Archives of psychiatric nursing, 39, 84-90.
Nnamani, A., Akabogu, J., Otu, M. S., Ukoha, E., Uloh-Bethels, A. C., Omile, J. C., & Iyekekpolor, O. M. (2019). Cognitive behaviour language therapy for speech anxiety among stuttering school adolescents. Journal of International Medical Research, 47(7), 3109-3114.
Riviere SC. Short term play therapy for children with disruptive behavior disorders. Short-term play therapy for children. New York: Guilford Publication. 2006 Aug 17:51-70.
Rosenberg, M. (2015). Society and the adolescent self-image. Princeton university press.
Scheurich, J. A., Beidel, D. C., & Vanryckeghem, M. (2019). Exposure therapy for social anxiety disorder in people who stutter: An exploratory multiple baseline design. Journal of fluency disorders, 59, 21-32.
Schoneveld, E. A., Lichtwarck-Aschoff, A., & Granic, I. (2018). Preventing childhood anxiety disorders: Is an applied game as effective as a cognitive behavioral therapy-based program?. Prevention Science, 19, 220-232.
Sizer, E., & Sizer, B. (2023). The effect of stuttering on symptoms of depression and social anxiety in adolescents. European Review for Medical & Pharmacological Sciences, 27(8). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 828 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 668 |
||