| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,202 |
| تعداد مقالات | 17,953 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,130,249 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,861,309 |
کارکرد لطیفهای سیاسی در مواجهه فرودستان با نخبگان حاکم | ||
| پژوهش های راهبردی سیاست | ||
| دوره 14، شماره 54 - شماره پیاپی 84، مهر 1404، صفحه 41-74 اصل مقاله (952.96 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qpss.2024.79216.3399 | ||
| نویسنده | ||
| مهدی میرکیایی* | ||
| دانشیار گروه تاریخ دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| نقل لطیفه در نقد گروههای حاکم، به یک دوره از حیات سیاسی تودهها اختصاص نداشته و استمرار آن گواه اهمیت آن در مواجهه ایشان با ارباب قدرت است و این پرسش را پیش میکشد که پراکنده شدن این لطیفهها چه کارکردی در حیات سیاسی تودهها دارد؟ فرضیه این است که تودهها با نقل لطیفههای سیاسی تلاش میکنند سلطه را در هر سه ساحت مادی، منزلتی و ایدئولوژیک به چالش بکشند. در برخی موارد لطیفهها ابزار آموزش «تجاهل در برابر اصحاب سلطه» بود که در کاهش استثمار کاربرد مییافت. در این لطیفهها ستمپذیری در برابر ارباب قدرت در یک نظام مراقبت که از سوی تودهها برقرار میشد سرزنش میشد و گاهی نیز لطیفهها آینه آرزوهای تودهها میشدند تا وضعیت مطلوب آنها را تصویر کنند. چهارچوب نظری این پژوهش، نظریه روایتهای نهانی از جیمز سی. اسکات است که کوشش کرده اشکال گوناگون مقاومت فرودستان را در برابر نخبگان حاکم در دورههایی که تودهها آرام و بدون کنش به نظر میرسند تشریح و صورتبندی کند. پیش از این، پژوهشهایی پیرامون لطیفههای سیاسی کشورهای مختلف از مناظر گوناگون انجام شده است، اما تاکنون تحقیقی با بهرهگیری از نظریه روایتهای نهانی برای تشریح جایگاه این لطیفهها در حیات سیاسی عامه صورت نگرفته است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| لطیفه سیاسی؛ فرودستان؛ روایتهای نهانی؛ مبارزه خشونتپرهیز | ||
| مراجع | ||
|
- اسکات، جیمز، (1396)، سلطه و هنر مقاومت؛ روایتهای نهانی، ترجمه افشین خاکباز، تهران: مرکز.
- باختین، میخائیل، (1387)، تخیل مکالمهای، جستارهایی درباره رمان، ترجمه رویا پورآذر، تهران: نی.
- بامداد، مهدی، (1363)، شرح حال رجال ایران، ج 1و2 و5، تهران: زوار.
- حکیمی، محمود، (1372)، لطیفههای سیاسی، قم: خرم.
- شیفته، نصرالله، (1380)، شوخی در محافل جدی، تهران: کومش.
- دهخدا، علی اکبر، (1376)، امثال و حکم، ج2، تهران: امیرکبیر.
- فروید، زیگموند، (1391)، لطیفه و ارتباطش با ناخودآگاه، ترجمه آرش امینی، تهران: ارجمند.
References - Astapova, Anastasiya, (2021), Humor and Rumor in the Post-Soviet Authoritarian State, London: Lexington Books. - Badarneh, Muhammad A, (2011), “Carnivalesque Politics: A Bakhtinian Case: Study of Contemporary Arab Political Humor”, Humor, Vol. 24, No. 3, 305–327. DOI 10.1515/HUMR.2011.019 - Chamberlin, William Henry, (1957), “The "Anecdote": Unrationed Soviet Humor”, The Russian Review, Vol. 16, No. 3, pp. 27-34. - Davies, Christie, (2014), “The Rise and Fall of the Political Joke”, Hungarian Review, No. 2, pp.44-51. - Davies, Christie, (2011), Jokes and Targets, Indiana: Indiana University Press. - Ebaidi, Hanan A, (2017), “Resolving Ambiguity of Some Egyptian Political Jokes Contemporaneous with 2011 Revolution”, English Language and Literature Studies, Vol. 7, No. 4. DOI 10.5539/ells. v7n4p25. - Freedman, Leonard, (2008), The Offensive Art: Political Satire and Its Censorship Around the World from Beerbohm to Borat, Los Angeles: Praeger. - Glăvan, Gabriela, (2019), “The Life and Times of Ceaușescu Jokes”, Metacritic Journal for Comparative Studies and Theory, Vol. 5, No. 1, 157-176. - Graham, Benedict, (2003), A Cultural Analysis of the Russo-Soviet Anecdote, Benedict Graham Ph.D, Pittsburgh: University of Pittsburgh. - Hong, Nathaniel, (2010), “The Weapon of Humor in Two Danish World War II”, Humor, Vol. 23, No. 1, 27, 64. DOI 10.1515/HUMR.2010.002 - Hillenbrand, F. K. M, (1995), Underground Humour in Nazi Germany, 1933-1945, London: Taylor & Francis Routledge. - Powell, Chris, (1988), Humour in Society Resistance and Control, Birmingham: University of Aston. - Schmidt, Samuel, (2014), Mexican Political Jokes as Social Resistance, Arizona: The University of Arizona Press. - Shehata, Samer S, (1992), “The Politics of Laughter: Nasser, Sadat, and Mubarak in Egyptian Political Jokes”, Folklore, Vol. 103, No. 1, pp. 75-91. - Speier, Hans, (1998), “Wit and Politics: An Essay on Power and Laughter”, American Journal of Sociology, Vol. 103, No. 5, pp. 1352-1401. - Talmadge, I. D. W, (1943), “The Enjoyment of Laughter in Russia”, Russian Review, Vol. 2, No. 2, pp. 45-51. - Tsakona, Villy, (2018), “Intertextuality and/in Political Jokes”, Lingua, Vol. 203, No.1, PP. 1-15. - Valenti'n, Uxi’o, (1987), “Franco Jokes: The Spaniards are Still Getting Even with the Generalissimo”, Journal of Popular Culture, Vol. 1, No. 1, pp. 83-92. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 13,021 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 158 |
||