قرآن و آموزه «استعاذه»؛ چالشی پیش‌روی نظریه «تکثر معنا»

قرآن کریم ترجمه مکارم شیرازی

ابن‌بابویه، أبی جعفر محمّد بن علی، (1398 ق). التوحید، المحقق: السید هاشم الحسینی الطهرانی، قم: جماعة المدرّسین فی الحوزة العلمیة.

ابن جوزی، عبد الرحمن بن علی بن محمد، (1422 ق). زاد المسیر فی علم التفسیر، المحقق: عبد الرزاق المهدی، بیروت: دار الکتاب العربی.

ابن درید، محمد بن الحسن، (1987 م). جمهرة اللغة، المحقق: رمزی منیر بعلبکی، بیروت: دار العلم للملایین.

ابن فارس، أحمد، (1399 ق). معجم مقاییس اللغة، المحقق: عبد السلام محمد هارون، بیروت: دارالفکر.

ابن‌جزری، محمّد بن محمّد، (بی‌تا). النشر فى القراءات العشر، بیروت: دار الکتب الإسلامیّة.

ارشد ریاحی، علی؛ عابدینی، فاطمه، (1393). حقیقت استعاذه از دیدگاه ابن عربی، ملاصدرا و امام خمینی (ره)، پژوهشنامه متین، سال شانزدهم، شماره شصت و پنج، صص 44-23

ازهری، محمد بن احمد، (2001 م). تهذیب اللغة، المحقق: محمد عوض مرعب، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

ایروانی، باقر، (1428 ق). دروس تمهیدیة فی تفسیر آیات الأحکام‌، قم: دار الفقه للطباعة و النشر.

آصفی، محمد مهدی، (1428 ق)، وعی القرآن، المشرق للثقافه و النشر.

آلستون، ویلیام پی.، (1381). فلسفه زبان، ترجمه: احمد ایرانمنش و احمدرضا جلیلی، تهـران: دفتـر پـژوهش و نشر سهروردی.

باردن، لورنس، (1375). تحلیل محتوا، ترجمه ملیحه آشتیانی و محمد یمنی دوزی، تهران، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

باقری، علی، (1389). وحی و تجربه دینی از منظر قرآن و اندیشمندان، الهیات و حقوق، شماره 4 و 5، صص 126-101.

بغوی، حسین بن مسعود، (1420 ق). معالم التنزیل فی تفسیر القرآن (تفسیر البغوی)، المحقق: عبد الرزاق المهدی، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

پرچم، اعظم؛ علی عسگری، فایضه، (1397). جلوه­هایی از استعاذه انبیاء از منظر قرآن کریم، تفسیر پژوهی، سال پنجم، شماره نهم، صص 89-67.

جواهری، سید محمد حسن، (1393)، بررسی نظریه خطّابی درباره اعجاز تأثیری قرآن کریم، قبسات، سال نوزدهم، صص 165-135.

جوهری، اسماعیل بن حماد، (1407 ق). الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، محقق: عطار، احمد عبدالغفور، بیروت: دار العلم للملایین.

راغب اصفهانی، حسین بن محمد بن مفضل، (1404 ق). المفردات فی غریب القرآن، تهران: دفتر نشر کتاب.

رضایی اصفهانی، محمد علی، (1391)، قرآن شناسی، قم: انتشارات پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن.

 رُمّانی، علی بن عیسی؛ خطابی، حمد بن محمد؛ جرجانی، عبدالقاهر، (1976 م)، ثلاث رسائل فی إعجاز القرآن، تحقیق و تعلیق احمد، محمد خلف الله و سلام، محمد زغلول، مصر: دار المعارف.

سیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر، (1394 ق). الإتقان فی علوم القرآن، المحقق: محمد أبو الفضل إبراهیم، قاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب.

سیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر، (1408 ق). معترک الأقران فی إعجاز القرآن، بیروت: دار الکتب العلمیة.

سیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر، (بی‌تا). الدر المنثور، بیروت: دارالفکر.

شوکانی، محمد بن علی، (1414 ق). فتح القدیر، بیروت: دار ابن کثیر، دار الکلم الطیب.

شیبانی، محمد حسن، (1419 ق)، نهج البیان عن کشف معانی القرآن، تحقیق حسین درگاهی، قم: نشر الهادی.

طباطبایی، محمد حسین، (1374). المیزان فی تفسیر القرآن، قم: اسماعیلیان.

طبرسی، حسن بن فضل، (1972 م). مکارم الاخلاق، تحقیق: محمد حسین الأعلمی، بیروت: مؤسسه الأعملی للمطبوعات.

طبرسی، فضل بن حسن، (1415 ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.

طیب، سید عبدالحسین، (1348). اطیب البیان فی تفسیر القرآن، قم: موسسه جهانی سبطین (ع).

عابدی سرآسیا، علیرضا، (1394). تکثر معنا در متون دینی، مطالعات اسلامی، سال چهل و هفتم، شماره نودو پنج، صص 164-139.

فراهیدی، خلیل بن احمد، (1409 ق). العین، تحقیق الدکتور مهدى المخزومی الدکتور ابراهیم السامرئی، قم: مؤسسة دار الهجرة.

فیض کاشانی، محمد محسن بن شاه مرتضی، (1406 ق). الوافی، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین على علیه السلام‌.

قرائتی، محسن، (1383). تفسیر نور، چاپ یازدهم، تهران: مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن.

قرشی بنایی، سید علی اکبر، (1391)، تفسیر احسن‌الحدیث، قم: دفتر نشر نوید اسلام‌.

قرشی بنایی، علی اکبر، (1412 ق). قاموس قرآن‌، تهران: دار الکتب الاسلامیة.

قطب راوندی، سعید بن هبة الله، (بی‌تا)، فقه القرآن، تحقیق سید احمد حسینی، قم: منشورات مکتبة آیة الله العظمى المرعشی النجفی.

قمی نیشابوری، حسن بن محمد، (بی‌تا)، تفسیر غرائب القرآن ورغائب الفرقان، بیروت: دارالکتب العلمیه.

کلینی، محمد بن یعقوب، (1430 ق). الکافی، قم: دار الحدیث.

مجلسی، محمد باقر، (1403 ق)، بحار الأنوار الجامعة لدُرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت: مؤسسة الوفاء.

محمدی ری‌شهری، محمد، (1385). دانش‌نامه عقاید اسلامی، ج 2، همکار: رضا برنجکار، مترجم: مهدی مهریزی، قم: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.

محمدی نیک، نرگس، (1390). آثار روانشناختی استعاذه از دیدگاه قرآن و حدیث، پایان نامه کارشناسی ارشد، اساتید راهنما: دکتر قاضی زاده و دکتر پسندیده، دانشکده علوم حدیث.

مدرسی، سید محمد تقی، (1413 ق). التشریع الإسلامی مناهجه و مقاصده‌، تهران: انتشارات المدرسی.

مدرسی، سید محمد تقی، (1429 ق). من هدی القرآن، بیروت: دارالقارئ‌.

مصباح یزدی، محمد تقی، (1398)، قرآن شناسی، چاپ هفتم، تحقیق محمود رجبی، ویرایش حمید آریان، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره).

مصباح یزدی، محمد تقی، (1399). آفتاب مطهر، تدوین و نگارش غلامرضا گلی زواره، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).

معارف، مجید؛ سلیمانیه نائینی، الهه، (1392). جایگاه و فلسفة استعاذه، ازدیدگاه قرآن و حدیث، بصیرت و تربیت اسلامی،10(25)، صص 1-29.

معرفت، محمد هادی، (1428 ق). التمهید فی علوم القرآن، قم: موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.

مکارم شیرازی، ناصر، (1374). تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الاسلامیه‌.

ملکی، یدالله، (1396)، استعاذه و آثار آن در استکمال معنوی انسان با تاکید بر نظر ملاصدرا در تفسیر قرآن، انسان پژوهی دینی، سال چهاردهم، شماره سی و هشتم، صص 164-143.

مؤدب، رضا؛ سالمی، حسین، (1399). چگونگی نفوذ شیطان در قوای ادراکی آدمی و اقسام کنش­های آن از منظر قرآن با تأکید بر دیدگاه امام خمینی ره، انسان پژوهی دینی، سال هفدهم، شماره 43، صص 221-205.

موسوی جزایری، هاشم، (1393)، آثار و برکات الإستعاذة  بالله تعالی من الشیطان الرجیم فی القرآن و الحدیث، قم: ناجی الجزائری.

هاشمی رفسنجانی، علی اکبر و همکاران، (بی‌تا). فرهنگ قرآن‌، کتابخانه مجازی فقاهت.

هوی، دیوید کوزنز، (1385). حلقه انتقادی: ادبیات، تاریخ و هرمنوتیک فلسفی، ترجمه مراد فرهادپور، تهران: نشر روشنگران و مطالعات زنان.

واعظی، احمد، (1389)، دفاع از قصدی گرایی تفسیری، قرآن شناخت، سال سوم، شماره اول، پیاپی پنجم، صص 52-31.

وطن خواه، علی، (1398). آثار و زمینه­های استعاذه در قرآن و روایات، پایان نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: دکتر احمد شجاعی، دانشگاه آزاد واحد اردبیل.