| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,039 |
| تعداد مقالات | 16,467 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,647,872 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,819,961 |
قوم جانورشناسی، ابزاری کاربردی برای حفاظت از تنوع‌زیستی در جنگل‌های هیرکانی | ||
| دو فصلنامه دانش های بومی ایران | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 03 دی 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qjik.2024.78859.1417 | ||
| نویسندگان | ||
| المیرا شعربافی1؛ حمیدرضا رضایی* 2؛ صادق صالحی3؛ محمد صادق فرهادی نیا4؛ مریم شهبازی5 | ||
| 1دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران | ||
| 2عضو هیات علمی | ||
| 3گروه علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| 4هیات علمی دانشگاه کنت و پژوهشگر دانشگاه آکسفورد، انگلستان | ||
| 5گروه محیط‌زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران | ||
| چکیده | ||
| رابطه تاریخی انسان و طبیعت از طریق دانش بومی اکولوژیک قابل معرفی و بررسی است که این دانش در سیاستگذاری حفاظت کاربرد داشته و باید در حفاظت دولتی و رسمی در نظر گرفته شود. این مطالعه با هدف بررسی رابطه مردم محلی منطقه هیرکانی با گونه‌های پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای و گرگ در سه منطقه تحت حفاظت محیط‌زیست در استان‌های گیلان و مازندران با رویکرد قوم‌نگاری انجام شد. طی مصاحبه با بیش از 40 فرد مطلع محلی و برگزاری جلسات گروهی، سوالاتی شامل شناخت عمومی از گونه‌ها، باورها و داستان‌ها، استفاده از اجزاء بدن و روش‌های شکار و دورکردن از دارایی‌ها پرسش شد. نتایج حاکی از تجربه و دانش بالای مردم محلی نسبت به طبیعت و حیات‌وحش پیرامون خود است. به دلیل حمله پلنگ و گرگ به دام و عدم جبران خسارت، دید منفی نسبت به این گونه‌ها به‌ویژه گرگ وجود دارد. استفاده از اجزاء بدن خرس به‌ویژه چربی در بین هر سه اجتماع جنگل‌نشین مورد بررسی شنیده شد و جنگل‌نشینان تالش داستان‌ها و اسطوره‌ای مختلفی را به‌طور مشخص در مورد گونه گرگ و خرس نقل قول کردند. توجه به پیشینه باوری مثبت و منفی نسبت به این گونه‌ها در برنامه‌ریزی‌های آموزشی می‌تواند به حفاظت موثر در این مناطق بینجامد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دانش بومی و محلی؛ قوم‌زیست‌شناسی؛ جنگل‌های شمال ایران؛ جامعه محلی؛ گوشت‌خواران؛ حفاظت | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 |
||