| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,223 |
| تعداد مقالات | 18,084 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,832,844 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,998,432 |
شناسایی استاندارد نوع و تعداد ابزارهای انسجام ربطی در متون کودکان 10 تا 12 ساله | ||
| علم زبان | ||
| مقاله 6، دوره 5، شماره 8، اسفند 1397، صفحه 159-190 اصل مقاله (682.8 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ls.2019.37481.1154 | ||
| نویسندگان | ||
| معصومه نجفی پازکی* 1؛ مرضیه رضایی دینانی2 | ||
| 1استادیار زبان شناسی، سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی، تهران، ایران | ||
| 2کارشناسی ارشد زبان شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی استاندارد نوع و تعداد ابزارهای انسجام ربطی در متون کودکان 10 تا 12 ساله است. متون مورد مطالعۀ پژوهش حاضر شامل 400 متن نوشتاری کودکان 10 تا 12 سالۀ شهر تهران، 60 داستان از نویسندگان کودک و نوجوان گروه سنی «ج» و 60 متن از کتابهای درسی پایۀ چهارم تا ششم است. بر اساس نتایج بهدستآمده چهار ابزار ربطی افزایشی، تقابلی، علّی و زمانی در متون تولیدی کودکان 10 تا 12 ساله (متون نوشتاری کودکان) و متون ادراکی آنها (داستانهای نویسندگان گروه سنی ج، متن کتابهای درسی پایه چهارم تا ششم) ظاهر شدهاند. همچنین، مقایسه میزان کاربرد ابزارهای ربطی در متون تولیدی و ادراکی کودکان نشان داد که استاندارد تعداد ابزارهای انسجام ربطی در متون کودکان 10 تا 12 ساله به ترتیب بسامد، نوعی توالی رشدی را نشان میدهد که در آن ابتدا حروف ربط افزایشی ظاهر میشوند و سپس، ابزارهای انسجام زمانی بهکار گرفته میشوند. در ادامه روابط علت و معلول دیده میشوند و در آخر ابزارهای انسجام تقابلی شکل میگیرند. این روند رشدی نشاندهندۀ توالی انباشتی رشد معناشناختی است. پس، میتوان دریافت که بهترتیب درک مفهوم همپایهساز، توالی رخدادها، رابطۀ علت و معلول و در آخر تقابل و تضاد، برای دانشآموزان اتفاق افتاده است. این یافته همسو با پژوهش بلوم و همکاران (1980)، کمری (1395)، شاپیرو و هادسن (1991) و گانا و ندیمان (2015) است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ابزارهای انسجام ربطی؛ ابزارهای افزایشی؛ ابزارهای تقابلی؛ ابزارهای علّی؛ ابزارهای زمانی | ||
| مراجع | ||
|
شوقالشعرا، لیلی. (1379). بررسی و مقایسۀ انسجام پیوندی در متون داستانی کودکان و بزرگسالان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران. کمری، الهه. (1395). «بررسی انسجام در گفتمان روایتی کودکان طبیعی تکزبانۀ فارسی زبان». مجلۀ پژوهشهای زبانشناسی. 8 (2). 68ـ49. لطفیپور ساعدی، کاظم. (1371). «درآمدی به سخن کاوی». مجلۀ زبانشناسی. 9 (17). 109ـ122. مسبوق، مهدی و شهرام دلشاد. (1395). «تحلیل انسجام و هماهنگی انسجامی در مقامۀ مضیریۀ مهاجر، مهران و محمد نبوی. (1376). «به سوی زبانشناسی شعر، رهیافتی نقشگرا». تهران: نشر مرکز. نجفی پازوکی، معصومه و محمد کربلایی. (1393). «مراحل اجرای تحقیق علمی». چاپ اول. تهران: نشر کوروش. Biber, D., S. Johansson, G. Leech, S. Conrad & E. Finegan. (eds.). (1999). Longman Grammar of Spoken and Written English. Harlow. UK: Pearson Education Limited.
Bloom, L., M. Lahey, L. Hood, K. Lifter, & K. Fiess. (1980). “Complex sentences: acquisition of syntactic connectives and the semantics relations they encode”. Journal of Child Language. 7. 235-261.
Brown, G. & G. Yule (1983). Discourse Analysis. Cambridge: University Press.
Cain, K., N. Patson & L. Andrews. (2005). Age- and Ability- Related Differences in Young Readers’ Use of Conjunctions.Cambridge: University Press.
Graesser, A. C, D. S. McNmara, M. M. Louwerse & Z. Cai. (2004). “Coh-metrix: Analysis of text on cohesion and language”. Journal of Behavior Research Methods, Instruments & Computers. 36 (2). 193-202.
Guna, S & A. Ngdiman. (2015). “The cohesive devices used in the cause effect essay written by the English department students of STKIP ST. PAULUS RUTENG”. Magister Scientiae. 38. 93-107.
Halliday, M. A. K. & R. Hassan. (1976). Cohesion in English. London: Longman.
Hickmann, M. (1995). “Discourse organization and the development of reference to person, space and time”. In Fletcher, P. & B. MacWhinney (eds.). The Handbook of Child Language. Oxford: Blackwell. 750-753.
Irwin, J. W. & C. J. Pulver. (1984). “Effects of explicitness, clause order, and reversibility on children’s comprehension of causal relationships”. Journal of Education Psychology. 76. 399-407.
Karmiloff, S. A. (1992). “Beyond modularity: A developmental perspective on cognitive science”. European Journal of Disorders of Communication. 29.1. 95-105.
Lieven, E. & M. Plank. (2006). Language Development. An Encyclopedia of Language and Linguistics. Oxford: Elsevier.
McNamara, D. S., M. M. Louwerse, P. M. McCarthy, & A. C. Graesser. (2010). “Coh-Metrix: Capturing linguistic features of cohesion”. Discourse Processes. 47. 292-330.
McNmara, D. S., A. C. Graesser, P/M. McCarthy & Z. Cai. (2014). Automated Evaluation of Text and Discourse with Coh-Metrix. Cambridge: University Press.
Millis, K. K. & M. A. Just. )1994(. “The influence of connectives on sentence comprehension”. Journal of Memory and Language.33. 128-147.
Peterson, C. (1986). “Semantic and pragmatic uses of "but"”. Journal of Child Language. 13. 583-590.
Peterson, C. & A. McCabe. (1987). “The connective “and”: Do older children use it less as they learn other connectives?”. Journal of Child Language. 14. 375-81.
Schiffrin, D., D. Tannen & H. E. Hamilton. (2001). The Handbook on Discourse Analysis. Malden: Blackwell Publishers.
Shapiro, L. R. & J. A. Hudson. (1991). “Tell me a make-believe story: Coherence and cohesion in young children's picture-elicited narratives”. Developmental Psychology. 27 (6). 960-974.
Wang, G. & Q. Liu. (2014). “On the theoretical framework of the study of discourse cohesion and coherence”. Studies in Literature and Language. vol 8. 32-37. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 727 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 488 |
||