| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,210 |
| تعداد مقالات | 17,983 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,228,361 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,905,194 |
واکاوی تاثیر برنامههای تلویزیونی آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینانه مخاطبان (مورد مطالعه: شهر تهران) | ||
| فناوری های آموزشی در یادگیری | ||
| مقاله 3، دوره 2، شماره 8، آذر 1395، صفحه 60-80 اصل مقاله (757.17 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jti.2019.43674.1269 | ||
| نویسندگان | ||
| سیروس معدندار* 1؛ خدیجه علی آبادی2؛ رضا محمدکاظمی3؛ عباس عباس پور4 | ||
| 1دانشجوی دکترای تکنولوژی آموزشی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ،دانشگاه علامه طباطبایی . تهران، ایران. (نویسنده مسئول) | ||
| 3دانشیار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران،تهران، ایران. | ||
| 4استاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ،دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در اقتصاد پویای جهان امروز، رویکردهای سنتی کسبوکار، دیگر پاسخگوی نیازهای رشد، بقا و رقابت در بازار نبوده و کارآفرینی بهعنوان ضرورت، پیش روی سازمانها و افراد قرار گرفته است. در چنین وضعیتی، سازوکارهای مؤثر بر ارزشهای فرهنگی بهطور گستردهای میتوانند در گرایش افراد به کارآفرینی، چه بهصورت فردی و چه در بافت یک کسبوکار موجود مؤثر باشند. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر تلویزیون و محتوای برنامههای تلویزیونی بر قصد کارآفرینانه مخاطبان آن است. رویکرد مطالعه حاضر، کمّی و جامعه موردپژوهش شامل مخاطبان برنامههای تلویزیونی در شهر تهران سال 96-97 که رسانه ملی را میبینند انتخاب شد و بر اساس جدول مورگان نمونه به تعداد 384 نفر با رویکرد تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه توزیع گردید. دادهها با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. یافتههای تحقیق بیانگر آن است محتوای کارآفرینی و اجتماعی برنامه تلویزیونی تأثیر مثبت و معنادار بر قصد کارآفرینانه فردی دارد. محتوای اجتماعی و قصد کارآفرینانه فردی بر قصد کارآفرینانه سازمانی تأثیر دارد؛ اما محتوای کارآفرینی بر قصد کارآفرینانه سازمانی تأثیر ندارد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| "آموزش؛ کارآفرینی" "برنامه های؛ تلویزیونی" "قصد؛ کارآفرینانه" | ||
| مراجع | ||
|
احمدی کافشانی، عبدالله ؛ ناظمی، علی (1393). بررسی ارتباط هوش هیجانی با قصد کارآفرینانه موردمطالعه: دانشجویان کارشناسی تربیتبدنی دانشگاه تهران. مدیریت ورزشی، 6 خرازیآذر، زهرا؛ مظفری، افسانه و بهرامیان، شفیع. (1395). تأثیر استفاده از رسانههای جمعی و اجتماعی بر همگرایی بین قومی در ایران. مطالعات فرهنگ – ارتباطات، 17(34)، 69-101. دیدهبان جهانی کارآفرینی. (2016). خلاصه گزارش دیدهبان جهانی کارآفرینی (GEM) در سال ۲۰۱۶. Retrieved from monitoreconomy.ir/1396/08/30/گزارش-دیدبان-جهانی-کارآفرینی. دستور، مجتبی، (1384)، مطالعه تأثیر تماشای برنامههای آموزشی شبکه آموزش سیما بر موفقیت تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهر ری، پایاننامه کارشناسی ارشد، سال تحصیلی 83-82 کریمی، سعید. (1394). بررسی آثار مستقیم، غیرمستقیم و تعدیلی محیط نهادی بر قصد کارآفرینانة دانشجویان کشاورزی. توسعه کارآفرینی، 8 (2)، 390-371. ذوفن، شهناز. (1386). کاربرد فناوریهای جدید در آموزش. تهران: انتشارات سمت. رضوی، عباس. (1383). سواد رسانهای مهارت موردنیاز برای تکنولوژیست آموزشی، مجموعه مقالات دومین همایش فناوری آموزشی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی. مبینی دهکردی، علی (1387)، نقش رسانه در تحقق چشمانداز. سومین همایش رسانه و اقتصاد، تهران. مرادی، محمدعلی؛ زالی، محمدرضا و پرنیان، راضیه (1394). تأثیر ﺳﺮﻣﺎﯾة اجتماعی ﺑﺮ ﻗﺼﺪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎﻧﻪ (مطالعۀ موردی: دانشجویان کارشناسی ارﺷﺪ داﻧﺸﮑﺪة ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﺮق و ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان). توسعه کارآفرینی، 8 (1)، 19-1. ناهید، مجتبی. (1390). تبیین نقش رسانه ملی (تلویزیون) در توسعه کارآفرینی در ایران. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده کارآفرینی، تهران. نیکنژاد، عباس؛ مقیمی، سید محمد و روشندل، اربطانی طاهر. (1391). شناسایی الگوی کارآفرینی رسانهای برای کسبوکارهای رسانههای دیجیتال کشور. توسعه کارآفرینی، 4(15)، 65-83.
Bamber, D. Owens, J., Davies, J., & Suleman, A. J. (2002). Enabling the emergent entrepreneurial organisation to develop new products. International Journal of Entrepreneurial Behavior, 8(4), 203-221. Blanchflower, D., & Oswald, A. J. I. f. t. S. o. L. (2009). What Makes a Young Entrepreneur, IZA Discussion Papers 3139. Blanka, C. (2018). An individual-level perspective on intrapreneurship: A review and ways forward. Review of Managerial Science, 1-43. Boyle, R., & Kelly, L. W. (2016). The television entrepreneurs: social change and public understanding of business: Routledge. Carrier, C. (1996). Intrapreneurship in small businesses: an exploratory study. J Entrepreneurship Theory Practice, 21(1), 5-20. Cholil, M. (2015). Analysis of Attitude, Experience, Subjective Norm and Behavioral Control on The Entrepreneurial Intention and Behavior: A Case Study toward The Pawners of Sharia Pawnshop of Surakarta Branch Office, Central Java, Indonesia. Business Management Decision, 7(2). DeFleur, M. L., & Dennis, E. E. (1996). Understanding mass communication(6th ed.).Boston: Houghton Mifflin Dlamini, S., & Bimha, H. (2017). The Effectiveness of youth Entrepreneurship Programmes in Enhancing an Entrepreneurial Culture in Swaziland. IOSR Journal of Research & Method in Education, 7(3), 73-82. Hanelt, A., & Krüp, H. (2015). Feed the Machine-An Empirical Investigation of the Impact of Openness in Innovation on IT Entrepreneurship. Paper presented at the ECIS.
Hang, M., & Van Weezel, A. (2007). Media and entrepreneurship: A survey of the literature relating both concepts. Journal of Media Business Studies, 4(1), 51-70.
Ismail Hassan& Hmedan Abd El Kareem) 2018 (Entrepreneurial Intention among Syrian Students. Published by Human Resource Management Academic Research Society (www.hrmars.com). 14 Jan.
Khajeheian, D. (2013). New venture creation in social media platform; Towards a framework for media entrepreneurship. In Handbook of social media management (pp. 125-142). Springer, Berlin, Heidelberg. Kuratko, D. F., Ireland, R. D., Covin, J. G., & Hornsby, J. S. (2005). A model of middle–level managers’ entrepreneurial behavior. Entrepreneurship theory and practice, 29(6), 699-716. Krueger, N., Kickul, J., Gundry, L., Wilson, F., & Verma, R. (2007). Discrete choices, trade-offs and advantages: Modeling social venture opportunities and intentions. In: Robinson J, Mair J, Hockerts K (Eds.), International Perspectives on Social Entrepreneurship. UK: Palgrave.
Pinchot, G. (2000). Intrapreneuring: why you don’t have to leave the corporation to become an entrepreneur. San Francisco: Berrett-Koehler. Previn, P. (2018). A study on the impact of political advertisements in casting vote among the new electorates. Retrieved from: https://www.ijirr.com/sites/default/files/issues-pdf/2884.pdf.
Shapero, A., & Sokol, L. (1982). The social dimension of entrepreneurship. In: Kent, C.A., Sexton, D. L., & Vesper, K.H. (eds.) The Encyclopedia of Entrepreneurship. Englewood Cliffs, NJ.: Prentice-Hall.
Soomro, R. B., Memeon, S. G., & Mirani, I. A. (2018). Assessing the Impact of Social and Demographic Factors on Female Entrepreneurial Intention in Pakistan: GEM Data Evidence. Journal of Independent Studies Research: Management Social Sciences Economics of Innovation and New Technology, 16(1).
Sri. Muljaningsih& Soemarno& Djumilah Hadiwidjojo& M. Muslich Mustadjab)2014.(. Entrepreneurial Spirit and Skill of Women Farmers at Wonokerto, Indonesia (The Role of Organic-Processed Food Education and Training) وAustralian Journal of Basic and Applied Sciences. 25 January AENSI Journals.
Teixeira, S., Casteleiro,C., Rodrigues, R. and Guerra, M. (2018), "Entrepreneurial intentions and entrepreneurship in European countries", International Journal of Innovation Science, Vol. 10 No. 1, pp. 22-42
Van der Krogt, J. (2001). The influence of Social Media on nascent entrepreneurship in the Netherlands. Master Strategic Management Thesis submitted to Tilburg University.
Worchel, S., Andreoli, V., & Eason, J. (1975). Is the Medium the Message? A Study of the Effects of Media, Communicator, and Message Characteristics on Attitude Change 1. Journal of Applied Social Psychology, 5(2), 157-172. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 837 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 589 |
||