The Role of Religious Linguistics in John Hick’s “Philosophy of Religion” | ||
| علم زبان | ||
| Article 12, Volume 6, Issue 9, September 2019, Pages 333-364 PDF (567.82 K) | ||
| Document Type: Research Paper | ||
| DOI: 10.22054/ls.2019.38784.1175 | ||
| Authors | ||
| yaser bakhshiyan* 1; ali allah bedashti2; abas izadpanah3 | ||
| 1Ph.D Candidate at University of Qom, Pardis Campus, Qom, Iran | ||
| 2Professor at University of Qom, Pardis Campus, Qom, Iran | ||
| 3Associate Professor at University of Qom, Pardis Campus, Qom, Iran | ||
| Abstract | ||
| Philosophy of religion is a new area of study in the field of epistemology. The topic of the language of religion, as one of the important branches of this science, is of particular importance. One of the current prominent philosophers of religion is John Hick. He extends Wiganstein’s “linguistic game” theory and the general interpretation of the “experience of the kind” to all areas of behavior and religious experiences to arrive at religious pluralism. In fact, Hick based his philosophy of religion on the language and thought boundaries of Wigtenstein and Kant. The important results obtained from John Hick’s method and principles and its extension to all domains makes research on it indispensable. Therefore, the present research study sought to explore and criticize the principles of John Hick’s philosophy of religion and the role of linguistics in the knowledge obtained. The key findings of the study are the existence of a superficial look in linguistics and the lack of belief in the definition of meaning in non-experimental sciences. | ||
| Keywords | ||
| Epistemology; Linguistics; Philosophy of Religion; John Hick | ||
| References | ||
|
مولوی بلخی، جلالالدین محمد. (1375). مثنوی معنوی. تهران: امیرکبیر. پترسون، مایکل. (1377). عقل و اعتقاد دینی. ترجمة احمد نراقی و ابراهیم سلطانی. تهران: طرح نو. خرّمشاهى، بهاءالدین. (1373). سیر بى سلوک. تهران: پروین. فرامرزقراملکی،احد. (1380). روش شناسی مطالعات دینی. مشهد: دانشگاه علوم رضوی. مگی،. براین. (1372). آشنایی با فلسفه غرب. ترجمة عزت الله فولادوند. تهران: خوارزمی. محمدرضایی، محمد. (1379). تبیین و نقد فلسفه اخلاق کانت. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی. هیک، جان. (1372). فلسفه دین. ترجمة بهاالدین خرمشاهی. تهران: الهدی. هیک، جان.(1396).گفتگوهایی درباره دین و عقل. ترجمة ادیب فروتن. تهران: ققنوس. هیک، جان. (1372). مباحث پلورالیسم دینی. ترجمة عبدالرحیم گواهی .تهران: بینالمللی. هیک، جان. (1372). فلسفه دین. ترجمة بهرام راد. تهران: الهدی. اکبری، رضا. (1383). «مبانی معرفتشناختی نظریه کثرت گروی جان هیک». پژوهشنامه فلسفه دین. 2/2. 35- 54. لگنهاوزن، محمد. (1383). «پلورالیسم؛ بررسى اصول اخلاقى و سیاسى پلورالیسم دینى، لیبرالیسم سیاسى و سکولاریسم». دانش سیاسی. 6/1. 61ـ84. لگنهاوزن، محمد. (1376). «پلورالیسم؛ بررسی اصول اخلاقی و سیاسی». فصلنامه معرفت.3/22. 10ـ21. واعظی، احمد. (1388). «بازتاب هستیشناسی معنا در معرفت دینی». آیین حکمت. 2/1. 119ـ144. Alston, W. P. (1989). Divine Nature and Human Language: Essays in philosophical theology. Ithaca: Cornell University Press.
Audi, R. (2011). Rationality and Religious Commitment, Oxford: University Press.
Cajetan, C. (1956). The Analogy of Names. Pittsburgh: Duquesne University.
Hügel F. (1921). Essays and Addresses on the Philosophy of Religion. New York: E.P. Dutton and Company.
Hare, R. M. “Theology and Falsification”. In A. MacIntyre, & A. Flew (eds.). New Essays in Philosophical Theology. Vol. 2. Macmillan. New York. 31-58.
Phillips. D.Z. (1987). Death and Immortality. New York: Springer Netherlands.
Randall, J. H. (1958). The Role of Knowledge in Western Religion. Beston: Beacon press .
Stiver, D. R. (1997(. The Philosophy of Religious Language. Oxford: Blackwell Publishers.
Tillich, P. (1940). Dynamics of Faith. New York: Harper & Row. | ||
|
Statistics Article View: 1,300 PDF Download: 626 |
||